خطرهای زمستانی برای سالمندان

خطرهای زمستانی برای سالمندان

خطرهای زمستانی برای سالمندان
کاهش دمای محیط در فصول سرد با مشکلات خاص بهداشتی خود همراه است و افرادی که دوره سالمندی را می‌گذرانند، بیشتر از دیگران در معرض این مشکلات قرار دارند.
 افزایش سن و رسیدن به دوره سالمندی شما را در زمستان در معرض خطراتی برای سلامتتان قرار می‌دهد که ‌از جمله آنها می‌توان به هیپوترمی (کاهش درجه حرارت بدن)، سرمازدگی و افت قند و فشارخون اشاره کرد.
 
 
کاهش درجه حرارت بدن
 
توانایی بدن به تحمل سرما با افزایش سن افراد کاهش پیدا می‌کند‌ و سالمندان را در معرض خطر بیشتر کاهش درجه حرارت بدن قرار می‌دهد.

در این عارضه خطرناک درجه حرارت بدن به‌طور چشمگیری افت می‌کند و برای مدت طولانی در این حد باقی می‌ماند. هیپوترمی ممکن است به حمله قلبی، مشکلات کلیوی، آسیب کبدی و حتی مرگ بینجامد. افراد دچار کاهش درجه حرارت بدن ممکن است اندکی سردرگم، کند و خواب‌آلوده به نظر برسند، دچار لکنت یا کندی زبان باشند، بلرزند یا عضلات اندام‌هایشان سفت شود.

حساسیت بیشتر سالمندان به این عارضه تا حدی به این ‌علت است که سوخت‌وساز در بدن افراد سالمند، آهسته‌تر است، در نتیجه نسبت به افراد جوان، حرارت کمتری تولید می‌کند.
 
به علاوه، تغییرات جسمی در سنین بالا باعث می‌شود توانایی سالمندان برای تشخیص اینکه درجه حرارت چقدر پایین است، دچار اشکال شود. این مساله، به‌خصوص اگر فرد سالمند تنها زندگی کند و کس دیگری همراهش نباشد، می‌تواند مشکل‌آفرین شود.
 
همچنین برخی عوارض پزشکی و شیوه زندگی بی‌حرکت ممکن است سالمندان را در معرض آسیب‌پذیری بیشتر حتی در سرمای خفیف قرار دهد.
 
برخی بیماری‌ها ممکن است مانع از این شود که سالمندان در فصل سرد، گرم بمانند. دیابت، مشکلات تیروئیدی، بیماری پارکینسون، آرتریت و نقصان حافظه از جمله این بیماری‌ها هستند. اگر به این بیماری‌ها مبتلا هستید، با پزشکتان مشورت کنید.
 
نشانه‌های اولیه کاهش درجه حرارت بدن
 
دست و پای سرد
صورت بادکردهپوست رنگ‌پریده
لرزیدن (هر چند در برخی موارد هیپوترمی لرز وجود ندارد.)
کند شدن سرعت گفتار یا لکنت زبان
خواب‌آلوده به نظر رسیدن
خشمگین یا سردرگم بودن
 
اگر کاهش درجه حرارت بدن ادامه یابد، این نشانه‌ها ممکن است بروز کند:
 
آهسته شدن حرکات، اشکال در راه رفتن یا دست و پا چلفتی شدن
سخت شدن حرکت دادن دست و پا
کاهش سرعت ضربان قلب
تنفس آهسته و سطحی
از حال رفتن و از دست دادن هوشیاری
 
پیشگیری از کاهش درجه حرارت بدن
 
سالمندان با انجام اقداماتی می‌توانند مانع کاهش درجه حرارت بدن شوند که شامل این موارد است:
 
هنگامی که هوا سرد و توفانی است، در خانه بمانید. در اتاق‌هایی را که استفاده نمی‌کنید، ببندید و مراقب باشید پنجره‌ها باز نمانده باشند و از نوارهای درزگیر استفاده کنید. در صورت لزوم حوله لوله‌‌شده پشت درز درها بگذارید.
هنگامی که بیرون می‌روید، برای مدت طولانی در سرما یا باد نمانید.
هنگام خروج از منزل، چند لایه لباس بپوشید. پوشیدن 2 یا 3 لایه لباس‌ گشاد نازک‌‌تر نسبت به یک لایه لباس ضخیم گرمای بیشتری فراهم می‌کند.
کت،‌ کلاه، دستکش، چکمه و روسری برای پوشاندن بینی و دهانتان و محافظت از ریه‌هایتان از هوای بسیار سرد استفاده کنید.
مراقب باشید خیس نشوید زیرا خیس شدن باعث می‌شود به سرعت لرز کنید. اگر دچار لرز شدید، فورا به خانه برگردید؛ لرز ممکن است نشانه‌ هشداردهنده کاهش درجه حرارت بدن باشد.
هنگامی که در خانه هستید، زیر لباس‌هایتان، لباس زیر بلندی همراه جوراب و دمپایی بپوشید. از یک پتو یا پوستین برای گرم نگه‌داشتن پاها یا شانه‌هایتان استفاده کنید. در صورت لزوم در خانه از کلاه استفاده کنید.
به اندازه کافی غذا بخورید تا وزنتان را حفظ کنید. نخوردن غذا باعث می‌شود لایه چربی زیر پوستتان که باعث محافظت در برابر سرما می‌شود، نازک شود.
درجه ترموستات را دست‌کم در حد 20 درجه سانتی‌گراد نگه دارید. حتی دمای در حد 18 تا 20 درجه سانتی‌گراد ممکن است در افراد سالمند باعث کاهش درجه حرارت بدن شود.
اگر از هیترهای فضای باز برای گرم کردن استفاده می‌کنید، به خطرات مربوط به آتش‌سوزی و مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن توجه داشته باشید.
با پزشکتان در مورد داروهای‌ مصرفی‌تان مشورت کنید- داروها چه با نسخه و چه بی‌نسخه- ممکن است خطر کاهش درجه حرارت بدن را افزایش دهند.
از افراد خانواده یا دوستان بخواهید در طول فصل سرد به شما سر بزنند. اگر قطع برق باعث شده منبع گرمایی‌تان را از دست بدهید، نزد بستگان یا دوستانتان بروید. 

 

موارد اضطراری
 
اگر گمان می‌کنید شخصی دچار کاهش درجه حرارت بدن شده،‌ درجه حرارت بدن او را اندازه بگیرید و اگر این درجه حرارت از 5/35 درجه پایین‌تر آمده بود، با اورژانس تماس بگیرید.
 
تا زمانی که اورژانس برسد، این اقدامات را انجام دهید:
 
شخص را به یک جای گرم‌تر منتقل کنید.
او را در یک پتو، حوله یا کت گرمی که در دسترس دارید، بپیچانید.
حتی گرمای بدن خود شما هم می‌تواند کمک‌کننده باشد. کنار فرد به ملایمت دراز بکشید.
اگر فرد هوشیار است، نوشیدنی گرمی به او بدهید، اما از نوشیدنی‌های الکلی یا کافئین‌دار مانند قهوه معمولی پرهیز کنید.
دست و پاهای فرد را مالش ندهید.
سعی نکنید فرد را با بردن به حمام گرم کنید.
از بالشتک‌های گرم‌کننده استفاده نکنید. 

 

سرمازدگی
 
یک خطر دیگر سرمای شدید، سرمازدگی است. سرمازدگی هنگامی رخ می‌دهد که پوست در معرض درجه حرارت بسیار پایین قرار گیرد. سرمازدگی معمولا بینی، گوش‌ها، گونه‌ها، چانه و انگشتان دست و پا را گرفتار می‌کند و ممکن است با این نشانه‌ها بروز کند:
 
قرمزی پوست
دردناک شدن پوست و بی‌حسی آن
سفید شدن یا به رنگ خاکستری/زرد درآمدن پوست
سفت شدن شدید یا مومی شدن پوست
سالمندانی که دچار بیماری قلبی و سایر مشکلات گردش خون هستند، با احتمال بیشتری ممکن است دچار سرمازدگی شوند. 
 برای محافظت در برابر سرمازدگی این نکات را رعایت کنید:
 
هنگامی که بیرون می‌روید، همه بخش‌های بدنتان را بپوشانید.
هنگامی که پوستتان قرمز یا کبود می‌شود یا احساس سوزش می‌‌کنید، به خانه بازگردید.
اگر فکر می‌کنید خودتان یا اطرافیانتان دچار سرمازدگی شده‌اید، فورا با اورژانس تماس بگیرید.

 
لیز خوردن و افتادن
 
 لیز خوردن و افتادن خطر دیگر زمستان برای سالمندان است. افتادن ممکن است سالمند را دچار آسیب‌های شدیدی مانند شکستگی لگن کند.
 
برای کاهش خطر سقوط در سنین بالا به این توصیه‌ها توجه کنید:
 
به دقت مسیرهای جلوی خانه‌تان را پارو کنید یا از کسی بخواهید این مسیرها را برایتان پارو کند.
در پیاده‌روهای یخ‌زده یا پربرف راه نروید. از مسیرهایی حرکت کنید که خشک هستند و پاک شده‌اند.
چکمه‌های عاج‌دار بپوشید.
اگر از عصا استفاده می‌کنید، نوک لاستیکی آن را پیش از آنکه فرسوده شود، عوض کنید. ممکن است استفاده از نوک‌های یخ‌شکن که روی انتهای عصا نصب می‌شود، مفید باشد. تجهیزات مخصوص پزشکی برای حرکت در زمستان را می‌توانید از دراگ‌استورها تهیه کنید.
هنگام پاروکردن برف محتاط باشید. هوای سرد فشاری اضافی روی قلب وارد می‌کند و فشار پاروکردن هم می‌تواند فشار وارد بر قلب را افزایش دهد، ‌به‌خصوص اگر از قبل هم بیماری قلبی داشته باشید. پاروکردن برای افراد دچار پوکی استخوان هم خطرناک است.
قبل از اقدام به پاروکردن برف یا سایر کارهای سخت در هوای سرد، با پزشکتان مشورت کنید.

بد دهان در ماه رمضان

یکی از شایعترین مشکلات در ماه رمضان ، بوی بد دهان به علت خشکی دهان است که به هنگام روزه گرفتن حاصل می شود که در ادامه راه حل هایی برای رفع این مشکل ارائه شده است.

با بوی بد دهان در ماه رمضان چه کنیم؟تیرنگ‌ نیستانی‌ متخصص تغذیه گفت : با اشاره به بوی بد دهان در زمان روزه‌داری اظهار کرد: بوی بد دهان در ایام روزه‌داری افراد بخاطر رعایت نکردن مسائل بهداشت دهان و دندان و مسواک‌ نزدن افراد در زمان سحر و حتی افطار است.

وی عنوان کرد: وقتی که افراد بعد از صرف سحری و یا افطار دندان‌های خود را مسواک نمی‌زنند و یا باقی‌مانده غذای خود را به وسیله نخ دندان پاک نمی‌کنند در طول روز و پس از طی مدت زمان طولانی که گرسنه و یا تشنه می‌مانند دهانشان‌ دچار یک بوی بد و نامطبوعی‌ می‌شود.

نیستانی‌ ادامه داد: زمانی که چربی‌های موجود در بدن افراد روزه‌دار در طول روز به صورت ناقص می‌سوزند اجسام ستانی‌ تولید می‌شود که همین عامل باعث ایجاد بوی نامطبوع‌ دهان افراد می‌شود. سوختن ناقص چربی افراد در طول ایام روزه‌داری‌ به وسیله تنفس به بیرون از بدن افراد منتقل می‌شود و همین مسئله باعث بروز بوی بد دهان در آنها می‌شود.

نیستانی گفت: هنگامی که فعالیت افراد در طول زمان روزه‌داری کمتر می‌شود و یا آنها مدت زمان کمتری صحبت می‌کنند بوی بدن دهان‌شان‌ به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند.در روزهای اول ماه مبارک رمضان، به‌ دلیل این که کبد آمادگی کافی را برای سوزاندن مقدار زیادی چربی ندارد، این بو بیشتر است، اما به تدریج که توانایی کبد برای این کار بیشتر می ‌شود، مقدار کتون تولید شده کم می شود.

این متخصص تغذیه اظهار داشت: از مصرف غذاهای خیلی داغ، تند، ترش و اسیدی خودداری کرده و یا حتی‌ المقدور کمتر مصرف کنید، زیرا با مصرف این نوع غذاها پُرزهای چشایی دهان دچار ساییدگی می ‌شوند و این کار به خشک شدن آب دهان کمک می کند و سبب بوی بیشتر دهان می‌ گردد. پس خوردن چای داغ یا آب ‌لیمو باید کم و یا به ‌طور کلی حذف شود.

وی عنوان کرد:بیماری‌ های گوارشی نظیر زخم ‌های معده که علت عمده ی آن هلیکوباکترپیلوری است می‌تواند سبب خروج بوی نامطبوع از دهان شود. در این حالت، این بو با تجویز داروهای خاصی از سوی پزشک کنترل می ‌شود.

وی یادآور شد: روزه داران برای جلوگیری از بوی بد دهانشان بهتر است پس از صرف افطا‌ری و سحری دندان‌های خود را به طور مرتب مسواک بزنند.

8 خطر کبد

8 خطری که کبدتان را نشانه گرفته را حتما بشناسید!

هپاتیت B و C می‌توانند از طریق استفاده از وسایل شخصی دیگران نیز سرایت کند. وسایل شخصی همچون مسواک، تیغ، قیچی ناخن، لیف حمام، سوزن‌ها و هر چیز دیگری که ممکن است اثری از خون آلوده روی خود داشته باشد می‌تواند باعث سرایت هپاتیت B و C شود. بنابراین، سعی کنید که از وسایل شخصی دیگران استفاده نکنید.

هپاتیت به معنای التهاب کبد است. ویروس‌های مختلفی می‌توانند باعث هپاتیت شوند. اصلی‌ترین انواع بیماری هپاتیت شامل هپاتیت A، هپاتیت B و هپاتیت C هستند. علائم هپاتیت نوع A غالبا شبیه به علائم التهاب معده‌ای و روده‌ای یا گاستروآنتریت ویروسی هستند. در اکثر موارد مشکل افراد مبتلابه هپاتیت نوع A در مدت یک ماه برطرف می‌شود. هپاتیت نوع B و C هم می‌توانند باعث بیماری ناگهانی و حاد شوند. باوجوداین، هپاتیت نوع B و C می‌توانند منجر به سرطان کبد یا یک التهاب مزمن شوند که می‌تواند آسیب شدید کبدی به نام سیروز را به بارآورند.

آلودگی باعث سرایت هپاتیت می‌شود: هپاتیت A از طریق خوردن غذاها و نوشیدن نوشیدنی‌هایی سرایت می‌کند که آلوده به مدفوع فرد مبتلابه هپاتیت هستند. علاوه بر این، از طریق تماس نزدیک با یک فرد مبتلابه هپاتیت نیز دچار هپاتیت می‌شوید. برای مثال، از طریق عوض کردن پوشک کودک مبتلابه هپاتیت و از طریق تماس جنسی با فرد مبتلابه هپاتیت مبتلابه هپاتیت خواهید شد. علاوه بر این، بهداشت ضعیف نیز خطر ابتلا به هپاتیت C را افزایش می‌دهد. هپاتیت B و C اساسا از طریق خون، منی و دیگر مایع‌های بدن که عفونی‌شده‌اند به فرد دیگر سرایت می‌کنند.


محصولات غذایی و آب آشامیدنی آلوده: شیوع هپاتیت A به دلیل مصرف میوه‌ها، سبزی‌ها و سالادهای آلوده بوده است. برای جلوگیری از هپاتیت A باید محصولات غذایی همچون میوه‌ها و سبزی‌ها را پیش از مصرف به‌خوبی بشویید، حتی اگر میوه‌ها و سبزی‌های مصرفی شما پوست کندنی باشند. حتی با نوشیدن آب آلوده نیز به هپاتیت A مبتلا خواهید شد، به همین دلیل توصیه می‌شود که پیش از مصرف آب رودخانه یا آب برکه آن را بجوشانید و سپس مصرف کنید. حتی‌الامکان سعی کنید که از آب‌های معدنی بسته‌بندی‌شده استفاده کنید و از خوردن یخ خودداری کنید، مگر آنکه یخ از آب بطری شده درست‌شده باشد. برای هپاتیت A و B واکسن‌هایی وجود دارند، اما برای هپاتیت C هیچ واکسنی وجود ندارد.

دست‌های آلوده یا کثیف: هپاتیت A می‌تواند برای ماه‌ها در خارج از بدن زنده باقی بماند. بهداشت خوب شامل شستن همیشگی دست‌ها یا استفاده از یک ماده تمیزکننده دست پس از توالت رفتن، پس از عوض کردن پوشک بچه و پیش از غذا خوردن و... می‌تواند به جلوگیری از هپاتیت A کمک کند. اگر از یک توالت عمومی استفاده کردید، سعی کنید حتی‌الامکان از دست خود برای استفاده از شیر آب استفاده نکنید یا برای استفاده از شیر آب و برای باز و بسته کردن در توالت از یک دستمال استفاده کنید و پس از خارج شدن از توالت عمومی فورا دست خود را با یک مایع تمیزکننده بشویید.


خون آلوده: خون یا مایع‌های بدن که عفونی‌شده هستند می‌توانند باعث سرایت هپاتیت B و C شوند. این عفونت می‌تواند حین تولد کودک از یک مادر آلوده، حین رابطه جنسی دو نفر یا از طریق تماس یک زخم باز به وجود آید. علاوه بر این، هپاتیت می‌تواند از طریق وسایل دندان‌پزشکی آلوده به فرد انتقال یابد، هرچند ضدعفونی کردن وسایل دندان‌پزشکی این امر را ناممکن می‌سازد. همچنین تزریق خون آلوده نیز باعث سرایت هپاتیت C می‌شود، هرچند امروزه خون‌های اهدایی به‌خوبی بررسی می‌شوند و احتمال تزریق خون آلوده به دیگران بسیار کم است. به‌طورکلی، از هر 205000 انتقال خون یک انتقال خون هپاتیت B را سرایت می‌دهد و از هر 2 میلیون انتقال خون یک انتقال خون هپاتیت C را سرایت می‌دهد.


تاتو و سوراخ کردن بدن: با مراجعه به سالن‌های تاتویی که بهداشت آن‌ها در حد بالا است می‌توانید خطر ابتلا به هپاتیت B و C را کاهش دهید. این سالن‌ها باید تمیز و عاری از هرگونه آلودگی باشند و کارمندان این سالن‌ها باید دارای مجوز بوده و به‌خوبی آموزش‌دیده باشند. اگر تاتو کارها ابزار تاتوی خود را به‌خوبی ضدعفونی نکنند و از ابزارهای یک‌بارمصرف برای چند بار استفاده کنند خطر ابتلا به هپاتیت B و C را افزایش می‌دهند. علاوه بر این، مطمئن شوید که تاتو کارها پیش از شروع کار خود دست خود را به‌خوبی بشویند و از قبل از دست کردن به بدن شما از دستکش استفاده کنند.


پدیکورها، مانیکورها و اصلاح مو: رفتن به سالن‌های زیبایی و آرایشگاه‌ها نیز می‌تواند تااندازه‌ای خطر ابتلا به هپاتیت B و C را افزایش دهد. اگرچه امکان انتقال هپاتیت C از طریق ابزار موجود در آرایشگاه‌ها کم است (2 تا 5 درصد)، اما این احتمال وجود دارد که خون‌آلوده‌ای روی این ابزار باشد و درنتیجه خطر ابتلا به هپاتیت B و C را در شما افزایش یابد. توصیه می‌شود که پیش از رفتن به سالن‌های ترمیم ناخن یا اصلاح مو ابزار مخصوص خود مانند سوهان‌های ناخن، قیچی ناخن، تیغ‌ها و دیگر ابزار یا تجهیزات را همراه خود ببرید.


تماس جنسی: برقراری رابطه جنسی با فردی که مبتلابه هپاتیت B است یک عامل اصلی برای مبتلا شدن به عفونت‌های جدید است. ویروس هپاتیت B را می‌توان در خون، مایع واژن یا منی یک فرد آلوده یافت. اگر امکان پرهیز جنسی ندارید واکسینه کردن خود مطمئن‌ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت B است. علاوه بر این، استفاده از کاندوم‌های لاتکس نیز خطر ابتلا به هپاتیت B را کاهش می‌دهد.


استفاده از وسایل شخصی دیگران: هپاتیت B و C می‌توانند از طریق استفاده از وسایل شخصی دیگران نیز سرایت کند. وسایل شخصی همچون مسواک، تیغ، قیچی ناخن، لیف حمام، سوزن‌ها و هر چیز دیگری که ممکن است اثری از خون آلوده روی خود داشته باشد می‌تواند باعث سرایت هپاتیت B و C شود. بنابراین، سعی کنید که از وسایل شخصی دیگران استفاده نکنید.

بهداشت دهان و دندان

بهداشت دهان و دندان در توصیه های امام رضا علیه‌السّلام 

حسینعلی پورافضلی: بی توجهی به بهداشت دهان و دندان می تواند مقدمه امراض و عفونت‌های دهان و دندان، اندام‌های مختلف بدن از جمله قلب، عروق، مغز و حتی سلامت خون باشد .

سازمانهای بهداشتی جهانی سلامت را زمینه اصلی توسعه و ارتقای زندگی می دانند و شعار « انسان سالم، محور توسعه پایدار» را سرلوحه کار خویش قرار داده ا ند. در آموزه های حیاتبخش اسلام هم یکی از نکات مهم و حایز اهمیت حفظ سلامتی و تاکید بر اصل «پیشگیری قبل از درمان» است.  از همین رو است که پیامبر اعظم (ص) زندگی بدون سلامتی و تندرستی را، زندگی بدون خیر و برکت بر شمرده و می فرماید : «لاخیر فی الحیاه الا مع الصحه ».

یکی از توصیه های سلامتی و سنت‌های پسندیده و مورد تشویق اسلام مسواک کردن و توجه به بهداشت دهان و دندان است که در روایات معصومین علیهم السلام فواید بسیاری برای آن نقل شده است.

امام رضا علیه‌السّلام درباره مراقبت از سلامتی دندانها و پیشگیری از فاسد شدن آن سفارش‌هایی دارند. آن حضرت می فرمایند: نوشیدن آب سرد در پىِ چیزهاى گرم و نیز در پىِ شیرینى ، دندانها را از میان مى‏برد . . . هر کس مى‏خواهد دندانهایش فاسد نشود ، حتماً هر گاه شیرینى مى‏خورد ، پس از آن ؛ قطعه نانى نیز بخورد .

سفارش بعدی امام رضا علیه‌السّلام برای بهداشت دهان و دندان استفاده از مسواک است . آن حضرت درباره فایده این کار می فرماید: السِّواکُ یَجلُو البَصَرَ وَیُنبِتُ الشَّعرَ وَیَذهَبُ بِالدَّمعَةِ؛ مسواک زدن، نور چشم را زیاد مى کند، مو را پر پشت مى نماید و آبریزش چشم را برطرف مى سازد.(1)

در طب الرضا هم درباره مسواک زدن آمده است: بدان که بهترین وسیله که براى مسواک دندان به کار می رود چوب اراک است.  چوب اراک که آن را لیف نیز می گویند  دندانها را جلا می دهد و دهان را خوشبو می کند، گوشت و لثه دندان را می رویاند و محکم می کند.البته مسواک در صورتى بدندان خدمت می کند که با اعتدال باشد. زیاده روى در آن عاج دندان را می برد و موجب لغزش و ضعف ریشه‏هاى آن مى‏شود.

همچنین به نقل از امام رضا علیه‌السّلام آمده است : کسى که می خواهد دندانهاى سفیدى داشته باشد مقدارى نمک ترکى (اندرانى) و به همان اندازه کف دریا هر دو را نرم سائیده به دندانها بمالد. (2)

بر اساس مطالعات و تحقیقات بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان به طور چشم‌گیری در جامعه شایع است. طبق اطلاعات علمی در دهه اخیر مسائل مهمّی در ارتباط با سلامت عمومی افراد و بهداشت دهان و دندان آشکار شده که حاکی از تاثیر بیماری‌های دهان و دندان بر روی محدوده وسیعی از دستگاه‌های مختلف بدن است امراض و عفونت‌های دهان و دندان، اندام‌های مختلف بدن از جمله قلب، عروق، مغز و حتی سلامت خون را تهدید و موجب بروز سکته‌های قلبی، مغزی، تولد زودرس و عوارض پوستی می‌شوند.

از این رو یکی دیگر از سفارش‌های امام رضا علیه‌السّلام برای بهداشت دهان و دندان استفاده از خلال است. در همین زمینه از حضرت رضا علیه‌السّلام در صحیفه الرضا آمده است که حسین بن على فرمود: امیر مؤمنان به ما امر مى کرد پس از خلال ، آب نخوریم تا سه بار مضمضه کنیم (و آب را در دهان بگردانیم و بریزیم ).

امام رضاعلیه‌السّلام در دستورالعملی پزشکی برای مواظبت از دهان و دندان می فرماید: هلیله زرد 1 مثقال، خردل 2 مثقال، عاقرقرحا 1 مثقال بردارید و بعد آن را بخوبی با هم بکوبید و هر صبح از این ساییده بر دندانهای خود بمالید و دهانتان را با همین ماده بشویید دهان شما را خوشبو و لثه های شما را پاکیزه و دندانهایتان را محکم خواهد ساخت.

امام رضا علیه‌السّلام همچنین برای رهایی از بوی بد دهان فرمودند: « التِّینُ یَذْهَبُ بِالْبَخَرِ وَ یَشُدُّ الْعَظْمَ وَ یَذْهَبُ بِالدَّاءِ حَتَّى لَا یُحْتَاجَ مَعَهُ إِلَى دَوَاءٍ.»، انجیر ، بوی بد دهان را از بین می برد و استخوانها را محکم می کند و مریضی را از بدن دفع می کند تا جایی که با انجیر نیاز به هیچ دارویی نیست. (3)

پانوشت‌ها:

  1. بحارالأنوار، ج76، ص 137
  2. طب الرضا علیه‌السّلام، ترجمه امیر صادقى، ص: 59-61
  3. حر عاملی، وسائل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، بی تا، ج17ص13

12 علامت خطر سلامتی

گاهی پیش می آید که دچار مشکلی در سلامتی تان می شوید که دلیل آن را نمی دانید. گاهی هم این مشکل ادامه دار است و شما را آزار می دهد.

در این مطلب 12 مشکلی را که در سلامتی تان ایجاد می شود، بیان می کنیم. اینها را نادیده نگیرید و در صورت مشاهده آنها به پزشک مراجعه کنید.

• سرگیجه های ناگهانی و شدید

وقتی که بی هیچ دلیلی احساس می کنید محیط اطرافتان در حال چرخیدن است و برای راه رفتن نیاز به گرفتن دسته صندلی یا دیوار دارید، باید حتما آن را جدی بگیرید. این نشانه می تواند علامتی مربوط به یک بیماری زمینه ای عروق کرونر و آریتمی قلبی باشد.

مشکلی به نام تاکی کاردی بطنی که در آن ضربان قلب بیش از حد شدید می شود نیز می تواند دلیل آن سرگیجه های ناگهانی باشد. از طرفی تپش بسیار آهسته ی قلب نیز می تواند سبب سبکی سر شود. یادتان باشد هرگز این علائم را نادیده نگیرید.

• استرس و اضطراب بیش از حد

گاهی بروز اضطراب در مواجهه با برخی مسائل طبیعی است، اما اگر این اضطراب ادامه پیدا کند ممکن سبب تنگی قفسه ی سینه و ابتلا به بیماری هایی نظیر بیماری عروق کرونر قلب، بیماری آئورت و سایر مشکلات اینچنینی شود. اگر با کوچک ترین مسئله ای دچار اضطراب می شوید و به همراه آن تنگی قفسه ی سینه شما را می آزارد، حتما آن را جدی بگیرید. به خصوص اگر سابقه ابتلا به بیماری های قلبی در خویشاوندانتان وجود دارد و کلسترول و فشار خونتان بالاست.

• درد در قسمت پایین و یا سمت راست ناف

این درد در اثر فشار عضلانی ایجاد می شود و نشانگر یک مشکل جدی تر است. پس از گذشت 12 ساعت از شروع درد، در قسمت پایینی و یا سمت راست ناف مشکل آپاندیسیت پدیدار می شود که ممکن است با یک تب خفیف نیز همراه باشد.

اگر این دردها 24 تا 48 ساعت نادیده گرفته شوند و مشکل ادامه پیدا کند، ممکن است تعداد زیادی از باکتری ها به قسمت داخلی شکم و روده بریزند و عفونت را به نواحی مختلف بدن منتشر کنند. اگر این درد پشت سر هم ادامه پیدا کرد، حتما به پزشک مراجعه نمایید.

• سوزش و درد ساق پا

درد ساق پا اغلب ناشی از کشش پاست. اگر این مشکل در زمان هایی پیش می آید که شما بدون انجام هیچ حرکت خاصی، یک جا نشسته اید، به احتمال زیاد نشانه ی ترومبوز ورید عمقی است. این بیماری به خاطر وجود لخته ی خون در پاها ایجاد می شود و اگر درمان نگردد، ممکن است لخته به سمت نواحی دیگر بدن مانند ریه ها برود و آمبولی ریوی را سبب شود.

نشستن های طولانی و عدم نوشیدن آب کافی، چاقی، سابقه ی ابتلا به سرطان و استعمال دخانیات از علل ایجاد این بیماری هستند. به هیچ وجه نسبت به این مشکل بی تفاوت نباشید.

• سوء هاضمه ی تقریبا همیشگی

شاید گاهی مصرف بیش از حد نوشیدنی ها و برخی غذاها سبب سوءهاضمه شود. اما اگر این مشکل برای مدت طولانی ادامه پیدا کند، ممکن است نشان از مشکلات جدی تری مانند وجود هلیکو باکتر پیلوری (باکتری عامل زخم معده) و یا حتی سرطان معده باشد. اگر این مشکل در زمانی غیر از غذاخوردن نیز برایتان پیش می آید، احتمالا ناشی از مشکلات دیگری مانند مشکل قلبی است.

• احساس جابه جا شدن زانو

اگر در هنگام راه رفتن و یا بالا و پایین رفتن از پله ها احساس می کنید زانویتان از جایش تکان می خورد، نشان دهنده پارگی رباط صلیبی قدامی است. این مشکل اغلب در ورزشکاران مخصوصا فوتبالیست ها پیش می آید. اما گاهی راه رفتن نامناسب، سوانح رانندگی، ضعیف شدن زانو و ... نیز مسبب پارگی رباط صلیبی قدامی می شود.

• دندان درد

درد دندان ها می تواند ناشی از مشکلات بهداشتی دندان مانند پوسیدگی، عفونت لثه، بیرون زدن دندان عقل و بیماری پریودنتال پیشرفته باشد که طی آن دندان ها دردناک می شوند. به گفته دندان پزشکان، دندان درد یک زنگ خطر است. این مشکل را سریع تر درمان کنید تا ناچار به تحمل غم ناشی از دست دادن دندان هایتان نباشید. همچنین اگر عفونت های دهانی درمان نشوند، ممکن است مشکلات سیستمیک گسترده تری را به وجود بیاورند.

• دیدن جرقه های ناگهانی نور

این علامت از وجود یک مشکل جدی چشمی خبر می دهد که گاهی در صورت عدم درمان، منجر به از دست رفتن بینایی می شود. این جرقه ها می تواند یکی از نشانه های اولیه پاره شدن شبکیه ی چشم باشد. عواملی که جدا شدن یا پارگی شبکیه ی چشم را به دنبال دارند شامل نزدیک بینی، سابقه ی جراحی آب مروارید، ضربه به چشم و نازک شدن شبکیه و تغییرات مربوط به سن و میگرن می باشد.

• تب مزمن بیش از چند روز

تب، نشان دهنده مبارزه بدن با بیماری هایی مانند سرماخوردگی وآنفلوآنزا است. اما اگر تب بیش از چند روز طول بکشد و همراه با گلودرد نباشد، نشان از یک عفونت زمینه ای است. اگر تب بدون علائم سرماخوردگی و همراه با لرز و عرق کردن، به خصوص لرز شبانه باشد، احتمالا ناشی از یک عفونت باکتریایی اندوکاردیت خواهد بود که عفونت دریچه های قلب را سبب می شود.

اندوکاردیت زمانی رخ می دهد که میکروب وارد جریان خون شده و سپس وارد قلب می شود که اگر بدون درمان رها شود، مرگ را به دنبال دارد. اغلب این باکتری از طریق دندان ها به خاطر جراحی های غیر بهداشتی و یا از طریق خونریزی لثه، خود را به جریان خون وارد می کند و در بدن انتشار می یابد. به گفته برخی پزشکان تب مزمن می تواند در اثر وجود بیماری بدخیم زمینه ای مانند لوسمی و یا لنفوم باشد که در هفته های اخر ابتلا قرار دارند.

• سردردهای شدید و ناگهانی

سردردهای شدید و ناگهانی به احتمال زیاد به دلیل خونریزی های مغزی رخ می دهد، حتی اگر پس از مدتی این نوع سردرد متوقف شود، باز هم جای نگرانی وجود دارد. خونریزی های کوچک گاهی خود به خود رفع شده و کشنده نیستند. در صورت رد فرضیه ی خونریزی، میگرن دلیل بعدی سردردهای ناگهانی و انفجاری است.

• دردناک بودن ادرار

عفونت های ادراری در زنان بسیار شایع است، اما مردان نیز گاهی با این مشکل مواجه می شوند. عفونت های ادراری در مردان در تمام سنین ممکن است رخ دهد، اما ممکن است دردناک شدن در نتیجه ی بیماری های مقاربتی در مردان جوان باشد.

دردناک بودن ادرار همچنین می تواند ناشی از بزرگ شدن خوش خیم پروستات باشد. در مردان مسن تر این نگرانی بیشتر در رابطه با مشکلات پروستات و سرطان مثانه وجود دارد، به خصوص زمانی که با ادرار خونی همراه باشد و یا اگر همراه با PSA (ماده ترشح شده از پروستات) باشد، احتمال سرطان پروستات افزایش خوهد یافت. توصیه می شود مردانی که این علائم را دارند، حتما به یک پزشک اورولوژیست مراجعه کنند.

• دردهای عمقی مفاصل شانه

دردهای شانه اغلب گریبان گیر افراد می شود، اما دردهای عمقی این ناحیه احتمالا به دلیل پارگی لابروم می باشد. لابروم یک غضروف است که به عنوان یک سپر از شانه محافظت می کند.

دلایل خارش پوست

هر عضوی برای نشان دادن ناراحتی های خود زبانی دارد. زبان پوست برای اظهار بیماری های بدن بیشتر به صورت خارش و در موارد کمی به صورت سوزش و درد می باشد.  
 دکتر نیلفروش زاده متخصص پوست ومو گفت: خارش یک حس ناخوشایند است که فرد را متمایل به خراشاندن بدن می کند. این حس یکی از شایع ترین شکایات پوستی است و گاهی آن قدر شدید می شود که خواب و آرامش را از فرد می گیرد.
 شدت خارش گاهی به حدی است که بیمار با خاراندن های مکرر، بدنش را زخم می کند. دلایل متعددی برای خارش پوست وجود دارد که برخی از آنها مربوط به بیماری های پوستی است و برخی مربوط به بیمار ی های عمومی مثل هپاتیت C.
 وی افزود: بیماری های انسدادی کبد، نارسایی کلیه، کم کاری یا پرکاری تیروئید، کم خونی ، فقر آهن، پُرخونی، برخی سرطان های خونی ، انگل های روده ای، ام اس، ایدز و برخی بیماری های اعصاب و روان و دیابت نیز به کرات جزو علل داخلی خارش مطرح می شود، اما گفتنی است که اغلب افراد مبتلا به دیابت خارش ندارند.
 دکتر نیلفروش زاده عنوان کرد: خارش عمومی بر اساس نوع بیماری که ایجاد می کند به خارش کلیوی، خارش صفراوی، خارش ناشی از بیماریهای خونی، خارش بیماریهای غدد درون ریز، خارش در ارتباط با بدخیمی ها و خارش بدون علت عمومی طبقه بندی می شود.
 وی در خصوص خارش های ناشی از بیماری های کلیوی و صفراوی تصریح کرد :خارش ناشی از بیماریهای کلیوی معمولا به دلیل نارسایی مزمن کلیه اتفاق می افتد. در این بیماری افزایش سطوح یونهایی مثل کلسیم، منیزیم و فسفات می تواند نقش موثری در بروز این نوع خارش باشد. از طرفی افزایش سطح ویتامین A اپیدرم و سطوح بالای سروتونین در بروز خارش، خشکی و درد پوست موثر است. خارش ناشی از بیماریهای صفراوی با کاهش جریان صفرا منجر به بروز خارش می شود، تئوری اصلی بروز خارش رسوب نمک صفراوی است که امروز این تئوری تاحدی ناصحیح عنوان شده است.
 این متخصص پوست و مو درپایان خاطر نشان کرد : برخی داروهای موضعی نیز می توانند موجب کاهش خارش های موضعی شوند، مانند بی حس کننده ها و آنتی هستامین های موضعی (مثل کرم لیدوکائین) . همچنین کرم یا لوسیون کالامین نیز می تواند مفید باشد اما باید توجه داشت که تمام داروهای موضعی گاهی می توانند خود موجب ایجاد آلرژی و حساسیت شده و موجب تشدید خارش گردند، بنابراین مصرف این داروها باید زیر نظر پزشک و ترجیحا با تجویز متخصص پوست باشد تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

چرا بیمار می شویم ؟

وقتی بیماری سراغمان می‌آید این سوال را از خود می‌پرسیم که چرا بیمار شدیم و یا زمانی که سالم هستیم این سوال ذهنمان را درگیر می کند که آیا ممکن است روزی بیمار شویم؟
میکروب عامل اصلی تولید و سرایت امراض نیست بلکه فقدان یکی از عوامل غذایی است که تولید مرض می‌کند و محیط را برای رشد میکروب مستعد می‌کند.
به طور کلی این عدم تعادل است که بیماری را به همراه دارد. عدم تعادل در مصرف مواد غذایی و حتی عدم تعادل روحی و روانی موجب بروز بیماری‌های متعدد می‌شود، حضرت علی (ع) در مورد تعادل غذایی افراد بیمار می‌افزاید: غذا را خوب نمی‌جوند، زیاد غذا می‌خورند و قبل از اینکه گرسنه شوند اقدام به خوردن غذا می‌کنند.
افراط و تفریط  در مصرف مواد غذایی بدن را مستعد بیماری می‌کند که یکی از علت‌های آن می‌توان به کمبود برخی عوامل غذایی اشاره کرد و در حقیقت می‌توان گفت اشخاصی که دچار کمبود می‌شوند میکروب سراغشان می‌آید و مریض می‌شوند.
به گفته‌ی ابراهیم رزم‌پا استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، متعادل نبودن سیستم بدن موجب تضعیف ایمنی شده و فرد را در مقابل هر عامل بیماری زایی آسیب پذیر می‌کند. در واقع عوامل بیماری‌زا در محیط بسیار وجود دارد اما همه افراد را که مبتلا نمی‌کند بلکه افرادی که سیستم امینی ضعیفی داشته باشند، توانایی مقابله با عامل را نداشته باشند و در برابر آن تسلیم می‌شود. 
اضطراب مخرب ناشی از ناکامی‌ پیامدهای جبران ناپذیری دارد
اما فقط عوامل خارجی نیستند که موجب بروز بیماری می‌شوند، اگر فردی جسمی سالم و برنامه‌ غذایی صحیحی داشته باشد با کوچکترین ناراحتی روحی و استرس می‌تواند جسم سالم خود را درگیر کند و زمینه را برای بروز ناراحتی های متعدد فراهم کند. 
مهدی دوایی روانشناس از دیدگاهی علمی به این قضیه نگاه می‌کند و معتقد است انتقال تعارض‌های روانی به نشانه‌های جسمی، مکانیسم دفاعی تبدیل نام دارد که علائمی همچون نابینایی، فلج شدن، تشنج و سردرد و خستگی با خود همراه دارد و ریشه‌ی آن اضطراب مخرب و طولانی مدت است. 
وی با بیانی دیگر اظهار داشت: تبدیل همان بیماری روان تنی است، فرد در این صورت نشانه‌های این مکانیسم دفاعی را مشاهده می‌کند و آزمایش هایی جهت ریشه یابی انجام می‌دهد اما هیچ اثری از عوامل خارجی و ناراحتی های جسمی نمی‌یابد در این زمان است که پزشک اقدام به درمان و رهایی فرد از تبدیل می‌کند و فرد را از حس ناکامی بیرون می‌کشد. 
به دنبال پیشگیری بیماری‌ها باشیم نه درمان آن!
زندگی روزمره ما انسان‌ها این جوانب را برای بروز بیماری تشدید می کند. استرس ها و اضطراب هایی که به علت گرفتاری‌ها، که اغلب ارمغان جهانی مدرن است، به وجود می‌آیند، صدمه‌ها جسمی و روانی جبران ناپذیری را در پی دارد.
از طرفی تغییر گسترده در رژیم غذایی و پیامدهای مخرب آن، انسان‌ها را به اشتباه به سمت درمان این آسیب ها می‌کشاند که بی‌شک آنچه که برای درمان بیماری ها با نام درمان کننده کشف می‌شود همانند نمک پاشیدن روی زخم است و مسئله‌ای را حل نمی‌کند بلکه تنها صحیح رژیم غذایی و کنترل افکار مخرب می‌تواند درمان امراض باشد. 
تا وقتی که سعی کنیم بیماری ها را درمان‌ کنیم وضع به همین منوال پیش می‌رود و هر روز از روز گذشته ناامید تر می‌شویم و در آخر باید بگویم که هنوز نتوانسته‌ایم دارویی موثر کشف کنیم.

چطور سالم بمانیم

ما در دنیایی زندگی می کنیم که پر از باکتری است؛ خیلی از آنها بی ضرر هستند ولی بعضی ها هم خطرناکند. پس چه کار کنیم تا بیش تر سالم بمانیم؟
دکتر پیتر یانگ، مشاور در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان کویین الیزابت انگلیس، چند پیشنهاد دارد:
«وقتی توی بیمارستان کار می کنید، می بینید که چطور باکتری می تواند یک آدم نسبتا سالم را به سرعت بیمار کند، بنابراین داشتن معیارهای بالای بهداشتی دربیمارستان مهم تر از خانه است؛ ‌با این حال، ‌مهم است که در خانه هم مراقب باشید.
مطالعات متعدد در زمینه توالت های عمومی سبب شده تا نگران ذرات عفونت زایی باشم که روی زمین یا در هوا پخش می شوند. بنابراین، ما توی دستشویی خانه مان، فلاش اتوماتیک، شیر با چشم الکترونیک و خشک کن برقی داریم؛‌ هیچ وقت هم از حوله استفاده نمی کنیم.
خشک کردن دست آخرین قدم در راه تمیز کردن آن است و من هم دلم نمی خواهد دستم به مدفوع دیگران آلوده شود. اختلاف نظرهایی درباره این که حوله یا سشوار، کدام بدتر است، وجود دارد ولی به نظر من،‌ هیچ چیز بدتر از حوله چندبار مصرف نیست.
در آشپزخانه هم از دستمال کاغذی استفاده می کنیم. هم چنین ژل های آنتی باکتریال در جاهای مختلف خانه داریم تا اگر کسی سرما خورد، از آن استفاده کنیم. البته فکر نمی کنم در زمینه بهداشت زیادی سخت گیر باشم، ولی موقع تهیه غذا، هستم. باکتری ها می توانند در فضاهای مناسب مثل غذا زیاد شوند و مضر باشند. ما درباره نگه داشتن غذاها خیلی سخت گیر هستیم و همه چیز را تمیز و عایق هوا نگه می داریم. تعداد زیادی پلاستیک های مخصوص نگهداری غذا داریم.
هم چنین توی خانه حیوان نگه نمی دارم و اصلا حیوان هم نداریم. نظر من این است که آنها خیلی غیربهداشتی هستند. پشت شان را به مبل می مالند و به هر چیز که دست می زنند، ‌رویش مو می ریزند. 
آیا همه این ها موثر بوده؟ در 25 سالی که کار می کنم، یک روز هم به خاطر سرماخوردگی یا آنفولانزا غایب نبوده ام. و خانواده ام، از جمله 2 فرزندم، هیچ وقت مسمومیت غذایی نداشته اند.»

5 توصیه سلامت

سازمان بهداشت جهانی توصیه‌هایی برای داشتن زندگی سالم اعلام کرد.
برای داشتن زندگی سالم توجه به توصیه‌های مطرح شده از سوی سازمان بهداشت جهانی بسیار موثر خواهد بود از جمله اینکه دست‌ها را قبل از صرف غذا، هنگام آماده سازی غذا و بعد از رفتن به دستشویی حتما بشویید که در این صورت به رعایت بهداشت فردی توجه بیشتری خواهد شد از دیگر اقدامات می‌توان به جدا نگهداشتن‌ گوشت و مرغ خام از غذاهای پخته شده اشاره کرد عامل بعدی استفاده از ظرف مناسب برای طبخ غذاست و توجه به این نکته که سوپ‌ها و خورشت‌ها باید در دمای حدود 198 درجه سانتی‌ گراد پخته شود و هنگامی که اقدام به گرم کردن مجدد غذا‌ها می‌شود مطمئن شوید غذا به اندازه‌ لازم گرما دیده باشد.
توصیه دیگر اجتناب از نگهداری غذاهای پخته شده در دمای اتاق بیشتر از دو ساعت است هم چنین برای نگهداری غذا به مدت طولانی از یخچال استفاده نشود.
نکته آخر درباره حفظ سلامتی و اطمینان از سالم بودن آب مصرفی است.

سبزیجات

قبل از مصرف سبزی‌جات بخوانید


مقاومت ویتامین‌ها و املاح مختلف موجود در سبزی‌ها در برابر عوامل مخرب مانند حرارت، نور و اکسیداسیون با یکدیگر متفاوت است.

دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام کرد: خرد کردن زیاد سبزی‌جات و در معرض هوا قرار دادن آن‌ها باعث از بین رفتن ویتامین‌های موجود در سبزی‌جات می‌شود.

توصیه می‌شود جهت پخت سبزی‌جات ابتدا آب را تا حدود 60 درجه سانتی‌گراد گرم کرده و سپس سبزی‌جات داخل آن ریخته شود زیرا حرارت آب باعث از بین رفتن آنزیم‌هایی می‌شود که می‌توانند ویتامین‌ها را از بین ببرند.

این گزارش حاکی است سبزی‌ها به دلیل احتمال از بین رفتن مواد مغذی و همچنین ایجاد مواد سرطان زا نباید به مدت طولانی سرخ شوند و اضافه روغن نباید به داخل ظروف اصلی برگردانده شود.

گفتنی است، بهتر است تخته آماده‌سازی گوشت از سبزی‌ها جدا باشد و به جای تخته‌های چوبی از پلاستیک‌های فشرده استفاده شود و در صورت استفاده از تخته‌های چوبی، بعد از کار باید آن‌ها را به دقت شسته و سطح آن را با لایه‌ای نازک از نمک بپوشانند.

شستشوی سبزی 4 مرحله دارد

سبزی‌ها از جمله گروه‌های غذایی هستند که مصرف روزانه 2 تا 4 واحدشان توصیه می‌شود اما شستشوی آن‌ها از موارد مهمی است که عدم دقت در آن می‌تواند سبزی‌ها را به یک تهدید جدی برای سلامت بدن تبدیل کند، بنابراین بهتر است برای شستشوی آن‌ها 4 مرحله اشاره‌شده در ادامه را بخوانید.

مرحله پاک‌سازی

تمام برگ‌ها و ساقه‌های زرد، خشک و کهنه را بگیرید و گل‌ولای موجود در سبزی را از آن جدا کنید.

مرحله انگل زدایی

به ازای هر لیتر آب، 3 تا 5 قطره مایع ظرف‌شویی اضافه کنید و طوری آب را هم بزنید که کف کند. حالا سبزی‌های پاک‌شده را در این محلول بریزید. پس از 15 تا 20 دقیقه، آب را به آرامی خالی کنید و سبزی را در سبدی بریزید.

مرحله میکروب‌زدایی

برای از بین بردن میکروب‌های احتمالی، به سبزی که در آب غوطه‌ور است، مواد ضدعفونی‌کننده بر پایه کلر بیفزایید. البته بهتر است طبق دستورالعملی که روی بسته‌بندی مایع ضدعفونی‌کننده درج‌شده، سبزی‌ها را با آن بشویید.

مرحله آبکشی

بهتر است برای اطمینان از نماندن ترکیب‌هایی که در دو مرحله قبلی استفاده کرده‌اید روی سبزی‌ها، بار دیگر آن‌ها را در آب غوطه‌ور کنید و دوباره داخل سبدی بریزید تا سبزی‌ها کاملا تمیز و برای مصرف اعضای خانواده آماده شوند.

خرد کردن زیاد سبزی‌جات و در معرض هوا قرار دادن آن‌ها باعث از بین رفتن ویتامین‌های موجود در سبزی‌جات می‌شود

توصیه‌های شش‌گانه

1- با وجودی که بسیاری از متخصصان مصرف مایع ظرف‌شویی را برای مرحله انگل زدایی سبزی‌ها (در درازمدت) زیان‌بار می‌دانند، نباید این مرحله را حذف کرد زیرا سبزی‌های کشت شده در کشور حتماً دارای تخم انگل هستند که فقط با انجام این مرحله از بین می‌روند.

در این خصوص، وزارت بهداشت از میان بد و بدتر، بد را انتخاب کرده است.

2- دمای آب مصرفی برای شستشوی سبزی‌ها چندان اهمیتی ندارد اما برای حفظ تازگی، بهتر است سبزی‌ها را با آب خنک بشویید.

3- از آنجا که در مرحله دوم تخم انگل‌ها به سطح آب می‌آیند، بهتر است آب را به آرامی خالی کنید و در پایان سبزی‌ها را در سبد بریزید و برای انجام مرحله سوم آماده کنید.

شستن سبزی

4- توصیه می‌شود تمام سبزی‌های برگی را (از کاهو گرفته تا کلم برگ)، نه فقط سبزی خوردن، با این روش بشویید و فراموش نکنید که هر چه برگ سبزی‌ها پهن‌تر باشد، احتمال آلوده بودنشان بیشتر خواهد بود.

5- هرگز سبزی‌ها را نشسته داخل یخچال نگذارید (حتی برای چند دقیقه). البته نباید سبزی نشسته وارد خانه شود اما در صورت نداشتن امکان اجرای این توصیه، بهتر است سبزی‌ها بعد از انجام تمام مراحل توصیه‌شده شسته و بعد از خارج شدن آب اضافی، در یخچال قرار داده شوند.

6- این سختگیری‌ها برای سبزی‌هایی است که خام خورده می‌شوند و پوست محافظی ندارند که هنگام مصرف لازم باشد گرفته شود. اما می‌توان سبزی‌هایی مانند هویج، سیب‌زمینی و پیاز را فقط با آب شست.

سبزی را خشک کنیم یا منجمد؟

هر 2 روش خشک کردن یا فریز کردن سبزی می‌تواند معایبی را به دنبال داشته باشد و بخشی از ریزمغذی‌های موجود در سبزی را از بین ببرد. البته ممکن است نوع ماده مغذی که در هر یک از این روش‌ها از بین می‌رود، متفاوت باشد.

به عبارت ساده‌تر، در روش خشک کردن بخش قابل‌توجهی از ویتامین C سبزی‌ها از بین می‌رود و در عوض مقداری از املاح آن‌ها حفظ می‌شوند. این در حالی است که وقتی شما سبزی تازه را فریز کنید و پس از مدتی آن را از حالت انجماد درمی‌آورید، حالت اکسیداسیون ضعیفی در سبزی رخ می‌دهد و این اکسیداسیون باعث می‌شود که برخی از املاح موجود در سبزی، تغییر ظرفیت بدهند و در نتیجه حجم املاح موجود در سبزی کاهش یابد.

با این توصیف می‌توان گفت که خشک‌کردن یا فریزکردن سبزی‌های تازه برای بالابردن مدت زمان نگهداری آن‌ها، باعث از بین رفتن حجمی از ریزمغذی‌ها و املاح موجود در سبزی‌ها می‌شود و معمولاً نمی‌توان یکی از این 2 روش را بر دیگری برتری داد. به همین دلیل توصیه می‌شود در صورت امکان و برای بهره از تمام مواد مغذی و مفید موجود در سبزی‌ها، تا جایی که می‌توانید این گروه از مواد غذایی را به صورت تازه خریداری و مصرف کنید.

بد نیست این نکته را هم بدانید که مقاومت ویتامین‌ها و املاح مختلف موجود در سبزی‌ها در برابر عوامل مخرب مانند حرارت، نور و اکسیداسیون با یکدیگر متفاوت است. از نظر علم تغذیه، حساس‌ترین ویتامینی که به سرعت در اثر حرارت دادن سبزی‌ها از بین می‌رود و تخریب می‌شود، ویتامین C است و ویتامین B3 یا نیاسین هم جزو مقاوم‌ترین ویتامین‌ها در برابر عوامل مخرب مانند حرارت و اکسیداسیون بالا محسوب می‌شود.

خشکی چشم

اتاق کار یا اتاق خواب خودتان را همیشه مرطوب نگه دارید. استفاده از دستگاه های بخوور سرد که هوا را مرطوب نگه می دارند بهترین گزینه برای جلوگیری از خشک شدن فضا است. اگر به دستگاه های مرطوب کننده دسترسی ندارید یک لیوان آب در اتاق قرار دهید تا به مرور تبخیر شود.
کاهش اب بدن به غیر از ایجاد تشنگی و کم کار شدن دستگاه های مختلف داخلی باعث خشک شدن سطح چشم نیز خواهد شد و در پی این مشکل ما ضعیف شدن چشم ها را به دنبال خواهیم داشت. برای آن که از خشک شدن چشم ها جلوگیری کنید باید راهکارهای مناسب را در ذهن داشته باشید:

** استفاده از اشک های مصنوعی اولین راهی است که می تواند مانع از خشک شدن چشم ها شود. در فصل تابستان که هوا گرم تر است بیشتر از این قطره ها استفاده کنید تا سطح چشم همیشه طراوت داشته باشد و فشار اضافی به آن وارد نشود. استفاده از اشک های مصنوعی در ماه رمضان نیز مشکلی ندارد چرا که این قطره ها ارزش غذایی نداشته و روزه را باطل نمی کند.

** اتاق کار یا اتاق خواب خودتان را همیشه مرطوب نگه دارید. استفاده از دستگاه های بخوور سرد که هوا را مرطوب نگه می دارند بهترین گزینه برای جلوگیری از خشک شدن فضا است. اگر به دستگاه های مرطوب کننده دسترسی ندارید یک لیوان آب در اتاق قرار دهید تا به مرور تبخیر شود.

** استفاده از سیگار یا مواد مخدر به هر نوعی باعث خشک شدن چشم ها و ضعیف شدن آن به مرور می شود. با هر نخ سیگار که یک نفر می کشد بیش از 30 درصد از آب چشم های او خارج می شود. این افراد می توانند روند خشکی چشم ها را تغییر دهند.

** قبل از خواب چند لیوان اب بنوشید و همچنین می توانید از قطره های اشک مصنوعی استفاده کنید. این کار باعث می شود تا در طول شب چشم ها اب خود را از دست نداده و صبح بدون سوزش و خارش چشم از خواب بیدار خواهید شد.

بوی پاها

بدن انسان بنا به شرایط مختلف بو می گیرد و البته ممکن است این بو بسیار بد یا غیر قابل تحمل باشد که در این صورت باید خیلی سریع آن را رفع کرد و به دنبال راهی برای پیشگیری از آن بود.
پای انسان از جمله محل هایی است که بسیار بو می گیرد و غالبا در بسیاری از آقایان وجود دارد. برای اینکه بتوانید از به وجود آمدن این مشکل جلوگیری کنید باید نکات مختلفی را در نظر داشته باشید که می توانیم به موارد زیر که مهمترین ان ها است اشاره کنیم:

خشک نگه دارید

یکی از نکاتی که باید همیشه در نظر داشته باشید این است که پاها در شرایطی که خشک باشند امکان بوگرفتنشان بسیار کمتر است پس بهتر است بعد از شست شوی پا حتما آن را به دقت خشک کنید. دقت داشته باشید که میان انگشت های پا حتما کامل و درست خشک شود چرا که این مکان بهترین جا برای استقرار باکتری ها و ایجاد بو است.

جوراب را فراموش نکنید

یکی از نکاتی که باید به دقت آن را رعایت کنید پوشیدن جوراب است. گاهی اوقات دیده می شود که برخی افراد کفش ها را بدون جوراب به پا می کنند و این باعث می شود تا پای شما عرق کرده و چون جوراب نیست که آن را به خود جذب کند به سمت انگشت ها می رود و در میان آن ها قرار می گیرد. پوشیدن جوراب در خانه نیز می تواند به همین صورت به شما کمک کرده و از بو گرفتن پا جلوگیری کند.

کفشتان را آماده کنید

استفاده از کفش های مناسب نیز از جمله راه های پیشگیری از بوی بدن پا است.در کنار اینکه باید کفشی مناسب پا و به اندازه داشته باشید این نکته را نیز در نظر بگیرید که همیشه بعد از رسیدن به خانه کفش را به داخل نیاورید و بگذارید تا کاملا در هوای آزاد بماند تا بوها و باکتری ها از بین بروند. استفاده از پودر بچه در کفش نیز می تواند از بو گرفتن پای شما جلوگیری کند.

الکل بهترین بوگیر پا

اگر بوی بد پای شما از بین نمی رود باید به سراغ یک راه بسیار اساسی بروید. استفاده از الکل می تواند بهترین گزینه برای رفع بوی پا باشد. یک دستمال را به مقداری الکل آغشته کنید و به کمک آن پای خود را کاملا تمیز کنید. بین انگشتان را کاملا با الکل شست شو دهید تا دیگر اثری از بو باقی نماند.

زمان مراجعه به پزشک

اگر بوی بد پای شما همچنان ادامه دارد بهتر است سریعا به یک پزشک پوست مراجعه کنید. ممکن است بوی بد پای شما از بیماری های مختلف پستی مانند قارچ ها باشد که شما با آن آشنا نیستید. این بیماری های پوستی به کمک بوهای مختلف شما را آکاه می کنند.