خواص انواع مغزها

خواص انواع مغزهای خوراکی برای افزایش طول عمر

حتی بادام زمینی‌های کوچک نیز می‌تواند سلامت قلب شما را بهبود ببخشد و چند سال به عمرتان اضافه کند.

در اولین مطالعه از این نوع مطالعات، خوردن مغزها از جمله بادام زمینی، با نرخ مرگ و میر کمتر در همه گروه‌های قومی حتی افرادی که شرایط متابولیکی خاصی مانند مرض چاقی یا دیابت، مصرف سیگار داشتند، مرتبط نشان داده شد.

در مطالعه‌ای گسترده برنامه‌ی غذایی امریکایی‌های کم درآمد، افرادی از جنوب شرق آسیا و چینی‌های شانگهای مورد بررسی قرار گرفت. در همه گروه‌ها از جمله سیاه پوستان، سفید پوستان و آسیایی‌ها، خوردن مغزها با طول عمرشان مرتبط بود.

شرکت‌کنندگان در تحقیق نیازی به خوردن مغزهای گران قیمت برای افزایش طول عمر نداشتند، گرچه بادام زمینی و کره بادام زمینی در زمره‌ی انواع مغزهای گران قیمت به شمار می‌روند.

در طول ۵ سال مطالعه‌ی گسترده بر روی بیش از ۲۰۰۰۰ نفر، احتمال مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی و سکته‌ی مغزی تا ۲۰٪ در میان افرادی که روزانه مقدار اندکی از مغزها یا بادام زمینی در رژیمشان گنجانده شده بود، در مقایسه با افرادی که هیچ مغزی مصرف نمی‌کردند، کم‌تر مشاهده شد.

نتایج مطالعه، توسط محققان دانشگاه وندر بیلت در ناشویل، تنسی، موسسه سرطان شانگهای در چین و دانشکده پزشکی هاروارد انجام شد و نتایج در مجله‌ی طب داخلی JAMA منتشر شد.

دست‌اندرکاران مطالعه می‌نویسند: مصرف مغزها، به‌ویژه بادام زمینی با توجه به قیمت‌شان، می‌تواند در مقایسه با ارزش سلامت قلب و عروق کاملا مقرون به صرفه باشد. آن‌ها ارتباط علی معلولی مستقیمی بین خوردن مغزها و طول عمر پیدا نکردند، تنها به وابستگی جزئی یافتند.

دکتر جان، متخصص قلب و عروق و مدیر Heart Rhythm Services در مرکز بین‌المللی پزشکی در موری یوتا، می‌گوید: پیام کلیدی این است که مغزها به طرزی باور نکردنی‌ متضمن سلامت قلب هستند و به افراد مجوز عمری طولانی‌تر و زندگی پربارتری را می‌بخشد. وی شخصا به بیمارانش توصیه می‌کند که حداقل در یکی از وعده‌های روزانه خود مصرف مغزها یا دانه‌ها را بگنجانند .

دکتر دی می‌گوید: مغزها عموما حاوی فیبر هستند که به کم کردن کلسترول مضر کمک کند، ویتامین E کافی را تامین کرده، و با نوعی اسید آمینه موجود در خود عروق خونی شما را سالم نگه می‌دارند و مانع از تجمع پلاک‌ها می‌شوند. اگر بتوانید عروق خونی خود را سالم نگه دارید، احتمالا کمتر متحمل رنج بیماری‌های مزمن خواهید شد.

در بررسی‌های انجام شده درباره‌ی سلامت قلب صدساله‌های چین در دهکده‌ای موسوم طول عمر، شهر باما در استان Guangxi، دکتر دی مشاهده کرد که مغزها و بادام زمینی به طور معمول در آنجا خورده می‌شوند.

به گفته‌ی او چینی‌ها همیشه از مغزها به‌ عنوان میان وعده یا بخشی از غذاهای خود بهره‌ می‌برند. با رشد آگاهی از فواید سلامتی مغزها، مصرف مغزها در سال‌های اخیر در چین رشد فزاینده‌ای داشته. آن‌ها به گردو، بادام هندی، فندق، مغز دانه کاج و بادام زمینی علاقمند هستند.

چرا مغزها اینقدر مفید هستند

مارن نامکونگ متخصص تغذیه، می‌گوید: روغن مغزها حاوی چربی‌های اشباع نشده‌ است که آنها را نسبت به چربی اشباع‌شده به انتخاب‌های سالم‌تری بدل می‌کند. علاوه بر این چربی های سالم، گردو و بادام زمینی حاوی مقادیر فراوانی پروتئین، فیبر و مواد مغذیست. وی همچنین خاطر نشان می‌دارد که مغزها سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند.

Arginine اسید آمینه‌ایست که به کاهش فشار خون کمک کند.

Resveratrol می‌تواند موجب کاهش التهاب گردد.

Phytosterol می‌تواند به کاهش کلسترول کمک کند.

Flavonoids التهاب را کاهش می‌دهد و می‌تواند مانع از چسبیدن پلاکت‌ها به عروق خونی شود.

تاب می‌گوید که مغزها و بادام زمینی همچنین مملو از کلسیم، منیزیم و پتاسیم هستند. هنگامی که از غذاهای بسته بندی استفاده می‌کنیم به بررسی مواد مغذی، کالری، پروتئین و این قبیل اطلاعات درباره‌ی آنها می‌پردازیم. باید بدانیم که مغزها مواد مغذی فراوانی در خود نهفته دارند.

مغزها همچنین مزیت مهم دیگری نیز دارند: حس اشباع و سیری . دکتر تاب می‌گوید: کدام غذاها حقیقتا از خاصیت اشباع کنندگی برخوردارند؟ مغزها در معده، سر و زبان شما این خاصیت ارزشمند را پدید می‌آورند.

بهترین راهها برای گنجاندن مغزها در رژیم غذایی

وقتی مغزها یا بادام زمینی را به رژیمتان اضافه می‌کنید، به یاد داشته باشید کالری زیادی دارند. تاب دیکس می‌گوید که شما باید از بادام زمینی یا سایر مغزها به‌عنوان جانشینی برای چربی‌ها در رژیمتان استفاده کنید.

او توصیه می‌کند اگر مردم خوردن چربی‌هایی مانند مایونز و کره را دوست دارند، باید مغزها را جایگزین کره نمایند. برای مثال می‌توانید یک قاشق غذاخوری کره بادام زمینی را به‌جای یک قاشق کره استفاده کنید.

علاوه بر چربی‌ها، با خوردن مغزها پروتئین و فیبر به رژیم غذاییتان اضافه می‌شود. تاب دیکس می‌گوید: فیبری که از مغزها دریافت می‌کنید در ۳۲ گرم گوشت یا مرغ یافت نمی‌شود. ممکن است اولویت شما مغزهای ارگانیک نسبت به مغزهای معمولی باشد، این موضوع یک ترجیح شخصی است و تغییری در مشخصات تغذیه‌ای آن پدید نمی‌آورد.

۳۲ گرم مغز(حدود یک چهارم فنجان) اندازه یک وعده معمولی از مغزها و بادام زمینی است. نامکونگ می‌گوید: از مغزهایی که به آنها شکر اضافه شده مانند مغزهای بو داده شده با عسل صرف نظر کنید، و به‌جای آن انواع خام و بوداده شده یا خشک را انتخاب نمائید.

او پیشنهاد می‌کند مادامی که مطمئن شوید چه چیزی وعده غذایی شما را تشکیل می‌دهد، از اندازه گیری غافل نشوید. نامکونگ می‌گوید: در نهایت قادر خواهید بود به‌طور چشمی و بدون اندازه‌گیری، محاسبه کنید، یا دستتان تمام چیزی که نیاز دارید را برایتان محاسبه می‌کند، از این‌رو یک مشت کوچک یه وعده معمول برای خیلی از افراد است.

گرچه ممکن است کمی گران باشد، اما او برای سهولت بسته‌های تک نفره را پیشنهاد می‌کند.

حقایق تغذیه‌ای برای مغزها و مواد مغذی

آنچه باید درباره‌ی میزان چربی، پروتئین و فیبری که با خوردن ۳۲ گرم مغز به رژیمتان اضافه می‌شود بدانید در ادامه آورده شده است. این اطلاعات تغذیه‌ای مربوط به مغزهای بوداده شده‌ی خشک می‌باشند، از بالاترین مقدار تا کمترین مقدار پروتئین لیست شدند، این اطلاعات طبق اعلان USDA Nutrient Database Standard Reference می‌باشد:

بادام‌زمینی: ۱۴ گرم چربی؛ ۷ گرم پروتئن؛ ۲ گرم فیبر

بادام درختی: ۱۵ گرم چربی؛ ۶ گرم پروتئن؛ ۳ گرم فیبر

پسته: ۱۳ گرم چربی؛ ۶ گرم پروتئن؛ ۳گرم فیبر

مخلوط مغزها: ۱۵ گرم چربی؛ ۵ گرم پروتئن؛ ۳ گرم فیبر

مغزهای برزیلی (خشک شده): ۱۹ گرم چربی؛ ۴ گرم پروتئن؛ ۲ گرم فیبر

گردو (خشک شده): ۱۸گرم چربی؛ ۴ گرم پروتئن؛ ۲ گرم فیبر

بادام هندی: ۱۳گرم چربی؛ ۴ گرم پروتئن؛ ۱گرم فیبر

دانه‌های کاج: ۱۹گرم چربی؛ ۴ گرم پروتئن؛ ۱ گرم فیبر

گردوی پی‌کان: ۲۱ گرم چربی؛ ۳ گرم پروتئن؛ ۳ گرم فیبر

فندق: ۲۲گرم چربی؛ ۲ گرم پروتئن؛ ۲ گرم فیبر

جینسنگ چیست؟

جینسنگ چیست؟/ مضرات و خواص جینسنگ

بسیاری از مردم گیاهان دارویی را عامل بهبود بیماری‌ها می‌دانند اما نکات ایمنی در مصرف آنها باید رعایت شود.جینسنگ به ریشه‌های گوشتی ۱۱ گونه گیاه از خانواده آرالیاسیه گفته می‌شود. از قدیم اعتقاد براین بوده که جینسنگ دارای خواص سلامتی و درمان بیماری‌ها در انسان‌هاست.

جینسنگ به دو نوع آمریکایی (Panax quinquefolius, L.) و آسیایی (P. Ginseng) تقسیم می‌شود و سبب افزایش انرژی، کاهش و ثبات قند خون، کاهش کلسترول خون، از بین بردن استرس، خاصیت آرام بخشی و نیز افزایش توان باروری در مردان می‌شود.

جینسنگ به طور سنتی و از سالیان دور در طب باستانی برخی کشور‌ها برای درمان بیماری‌ها استفاده شده است، اما کارشناسان اعتقاد دارند باید پژوهش بیشتری بر روی خواص و حتی عوارض جانی مصرف آن انجام شود.

---

افزایش انرژی با مصرف جینسنگ

مصرف جینسنگ می‌تواند سبب تحریک فعالیت‌های جسمی و روحی در افرادی شود که احساس ضعف و خستگی می‌کنند. پژوهش‌ها همچنین نشان داده است که جینسنگ اثرمثبتی در کمک به درمان بیماران سرطانی و رفع خستگی در افراد دارد.

بهبود عملکرد مغز و قدرت شناخت و تمرکز ذهن

گروهی از طرفداران ریشه جینسنگ اعتقاد دارند مصرف آن سبب افزایش قدرت تفکر و تمرکز می‌شود، اما کارشناسان اعلام کرده‌اند که اعلام موثر بودن مصرف این ریشه بر بهبود عملکرد ذهن به آزمایش‌های بیشتری نیاز دارد و نمی‌توان جینسنگ را یک مکمل درمانی و تقویتی نامید.

اثر ضد التهابی جینسنگ

از ریشه جینسنگ درطب باستانی برای کاهش التهاب استفاده شده است. کارشناسان همچنین اعتقاد دارند مصرف این ریشه می‌تواند سبب تقویت سیستم ایمنی بدن و رفع التهاب شود.

تقویت قدرت باروری در مردان 

پژوهش دانشمندان کشور کره جنوبی درسال ۲۰۰۲ نشان داده است که ۶۰ درصد ازمردانی که دچار ناباروری بوده اند با مصرف جینسنگ صاحب فرزند شده‌اند و قدرت باروری آن‌ها افزایش یافته است.

پیشگیری از آنفلوآنزا با جینسنگ

آزمایش اثر مصرف جینسنگ در موش‌های آزمایشگاهی نشان داده است که با خوردن آن، موش‌ها کمتر دچار عفونت‌های ویروسی شده و نیز درصورت ابتلا به بیماری سریع‌تر درمان شده‌اند.

کاهش قند خون با مصرف جینسنگ

پژوهش‌ها همچنین نشان داده است که مصرف ریشه جینسنگ می‌تواند سبب کاهش قند خون و کمک به درمان بیماری دیابت شود.

تحقیق نشان می‌دهند گینسنوزید (ماده موثر تشکیل دهنده ریشه جینسنگ) می‌تواند بر میزان تولید انسولین در پانکراس موثر باشد و مقاومت به انسولین را دربدن بهبود بخشد.

البته نمی‌توان تنها با مصرف جینسنگ انتظار داشت که بیماری دیابت بهبود یابد و  مصرف دارو، ورزش و رعایت رژیم غذایی در بهبود این بیماری ضروری است.

عارضه‌های جانبی مصرف جینسنگ

پژوهش‌ها نشان می‌دهند مصرف این ریشه خوراکی می‌تواند سبب سردرد در افراد شود. از جمله دیگر عارضه‌های جانبی مصرف آن می‌توان به اختلال‌های گوارشی، دگرگونی در فشار و قند خون، ریزش موی سر، ناراحتی چشمی و واکنش‌های پوستی اشاره کرد.

همچنین ممکن است برخی از بانوان دچار خونریزی مابین قاعدگی یا سینه درد شوند.

مصرف جینسنگ به همراه برخی دارو‌ها می‌تواند در عملکرد آن‌ها اختلال ایجاد کند به همین دلیل اگر می‌خواهید از جینسنگ استفاده کنید وهمزمان داروی خاصی مصرف می‌کنید حتماً با پزشک متخصص مشاوره انجام دهید.

جینسنگ می‌تواند اثر کافئین، برخی دارو‌ها و مواد خوراکی محرک (نوشابه‌های انرژی زا) را افزایش دهد و سبب افزایش ضربان قلب، تعریق، بی‌خوابی و استرس شود به همین دلیل باید از مصرف همزمان آن با برخی خوراکی‌ها اجتناب کرد.

کارشناسان اعتقاد دارند هنوز نیاز به تحقیق فراوان درباره خاصیت‌های جینسنگ است و چنانچه تمایل دارید حتماً از این ریشه گیاهی استفاده کنید، نوع اصل آن را از فروشنده معتبر خریداری کنید و ابتدا از دوز‌های کم شروع کنید به ویژه اگر سابقه آلرژی و حساسیت غذایی و پوستی دارید.

چای سبز

با خواص چای سبز آشنا شوید

چای سبز نوشیدنی معروفی است که در سراسر جهان طرفدار دارد. در سالهای اخیر، چای سبز به عنوان یک نوشیدنی سالم و مفید به شهرت فراوانی رسیده است. چای سبز از برگ‌های گیاه کاملیا سینسیس تهیه شده و انواع گوناگونی دارد. چای سبز را می‌توانید به صورت گرم، سرد و یا حتی پودری شکل مصرف کنید. دلیل اصلی شهرت چای سبز، محتوای آنتی اکسیدانی بالای آن است.

 اما چقدر باید چای سبز بنوشید تا از فواید آن بهره مند شوید؟ آیا ممکن است زیاد نوشیدن چای سبز، خطرناک باشد؟

 

در این مطلب به پژوهش‌ها و مطالعاتی می‌پردازیم که در این مورد انجام شده‌اند.

 

 

خواص چای سبز

چای سبز سرشار از مواد مغذی و ترکیبات گیاهی است که می‌توانند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشند. آنتی اکسیدان‌های بالقوه‌ی چای سبز، کاتچین‌ها هستند که می‌توانند دفاعی در برابر سرطان باشند. مطالعات متعددی نشان داده آنهایی که چای سبز می‌نوشند، به میزان قابل توجهی، کمتر در معرض ابتلا به انواع سرطان هستند. سرطان‌هایی که چای سبز می‌توانند از شما در برابر آنها محافظت کند شامل سرطان پروستات و سرطان سینه می‌شود که دو نوع از نسبتا رایج‌ترین سرطان‌ها در زنان و مردان هستند. ضمنا، مطالعات دیگری هم نشان داده که چای سبز می‌تواند ریسک ابتلا به دیابت نوع دوم و بیماری قلبی را نیز کاهش دهد. نوشیدن چای سبز حتی می‌تواند به کاهش وزن‌تان هم کمک کند. کافئین و کاتچین موجود در چای سبز، متابلویسم را افزایش داده و چربی سوزی را بالا می‌برد.

مصرف چای سبز می‌تواند به شما کمک کند روزانه 75 تا 100 کالری بیشتر بسوزانید. شاید مقدار کمی به نظر برسد، اما در واقع همین مقدار در بلند مدت، منجر به کاهش وزن چشمگیری خواهد شد.

سایر فواید چای سبز شامل تقویت سیستم ایمنی، افزایش عملکرد مغز، بهبود سلامت دندان‌ها و کاهش احتمال آرتروز، آلزایمر و پارکینسون می‌شود.

مصرف چه مقدار چای سبز، خوب است؟

مطالعاتی که در مورد فواید چای سبز انجام شده، شواهد ضد و نقیضی در مورد اینکه دقیقا چه مقدار چای سبز باید بنوشید، ارائه داده است. برخی مطالعات نشان داد آنهایی که روزی فقط یک فنجان چای سبز می‌نوشیدند از فواید آن بهره مند شده بودند، در حالیکه سایر مطالعات حاکی از این بود که افراد باید روزانه 5 فنجان یا بیشتر چای سبز می‌نوشیدند تا خواص آن نصیب‌شان شود.

چای سبز می‌تواند ریسک بسیاری از بیماری‌ها را کم کند، اما مقدار بهینه‌ی آن می‌تواند بستگی به نوع بیماری داشته باشد.

. سرطان دهان: در مطالعه‌ی شهودی بزرگی، زنانی که روزانه ۳ تا 4 فنجان چای سبز نوشیده بودند، به کمترین میزان در معرض ابتلا به سرطان دهان بودند.

. سرطان پروستات: مطالعات نشان داده که مردانی که روزانه 5 فنجان یا بیشتر چای سبز نوشیده بودند، در مقایسه با افرادی که کمتر از یک فنجان در روز چای سبز مصرف کرده بودند، کمتر در معرض ابتلا به سرطان پروستات قرار داشتند.

. سرطان معده: مطالعه‌ی شهودی بزرگ دیگری نیز نشان داد زنانی که 5 فنجان یا بیشتر در روز چای سبز نوشیده بودند، کمتر در معرض ابتلا به سرطان معده بودند.

. سرطان سینه: دو مطالعه‌ی شهودی نشان دادند احتمال ابتلا به سرطان سینه در زنانی که روزانه بیشتر از سه فنجان چای سبز نوشیده بودند، کمتر بوده است.

. سرطان لوزالمعده: یک مطالعه‌ی شهودی دریافت نوشیدن 5 فنجان یا بیشتر چای سبز در روز، منجر به کاهش ریسک ابتلا به سرطان لوزالمعده شده بود.

. دیابت: در مطالعه‌ی شهودی بازنگرانه‌‌ای معلوم شد آنهایی که روزانه 6 فنجان یا بیشتر چای سبز نوشیده بودند، 33 درصد کمتر در معرض ابتلا به دیابت نوع دوم قرار داشتند.

. بیماری قلبی: آنالیز ِ 9 مطالعه نشان داد افرادی که روزانه 1 تا 3 فنجان چای سبز نوشیده بودند، کمتر در معرض حمله‌ی قلبی و سکته‌ی مغزی قرار داشتند.

بر اساس مطالعات بالا، نوشیدن 3 تا 5 فنجان چای سبز در روز، ایده آل است. اما باید به یاد داشته باشید که برخی از مطالعات، ارتباطی بین نوشیدن چای سبز و ریسک بیماری‌ها پیدا نکردند، بنابراین ممکن است اثرات آن در افراد، متفاوت باشد.

یک نکته‌ی مهم دیگری که بیشتر مطالعات آن را آشکار کردند این است که آنهایی که عادت به نوشیدن چای سبز دارند، به طور کلی وضعیت سلامت‌شان بهتر از آنهایی است که اصلا چای سبز نمی‌نوشند.

عوارض جانبی احتمالی چای سبز

کافئین و کاتچین موجود در چای سبز، شهرت فراوانی در فوایدشان برای سلامتی دارند، اما می‌توانند در برخی از افراد، مخصوصا در مقادیر زیاد، عوارض جانبی ایجاد کنند.

تاثیرات کافئین

مصرف کافئین زیاد می‌تواند اضطراب را بالا ببرد، خواب را مختل کند و موجب ناراحتی معده و سر درد در بعضی از افراد بشود. مصرف زیاد کافئین در دوران بارداری حتی می‌تواند ریسک عیوب هنگام تولد و سقط جنین را بالا ببرد.

بر اساس تحقیقات اخیر، هیچکس، از جمله زنان باردار، نباید بیشتر از 300 میلی گرم در روز کافئین مصرف کند. مقدار کافئین موجود در یک فنجان چای سبز، بسته به مقدار چای استفاده شده و طول مدت دم کشیدن برگ‌های آن، متفاوت است. مطالعه‌ای دریافت مقدار مقدار کافئین موجود در یک گرم چای سبز، بین 11 تا 20 میلی گرم می‌تواند باشد. یک وعده چای سبز معمولا چیزی حدود 1 قاشق غذاخوری (2 گرم) برگ چای در یک فنجان (240 میلی لیتر) آب است. با فرض اینکه هر فنجان چای، تقریبا 240 میلی لیتر باشد، پس یک فنجان متوسط چای سبز حاوی 22 تا 40 میلی گرم کافئین است.

کاتچین می‌تواند جذب آهن را کاهش بدهد

کاتچین چای سبز ممکن است توانایی شما برای جذب آهن غذاهایی که می‌خورید را کم کند. در واقع، مصرف کاتچین در مقادیر زیاد می‌تواند منجر به کمبود آهن شود. هر چند مصرف مداوم چای سبز برای بیشتر افراد سالم، مشکلی ایجاد نمی‌کند اما افرادی که در معرض کمبود آهن هستند باید این چای را بین وعده‌های اصلی نوشیده و بعد از غذا، دست کم یک ساعت صبر کنند و سپس چای بنوشند. کودکان و نوجوانان و زنان باردار یا آنهایی که در دوره‌ی قاعدگی هستند و یا افرادی که خونریزی داخلی دارند یا تحت درمان دیالیز هستند، همگی در معرض فقر آهن هستند. کاتچین موجود در چای سبز می‌تواند با برخی از داروها نیز تداخل پیدا کرده و اثرگزاری‌شان را کم کند.

مثلا پژوهش‌ها نشان داده که چای سبز می‌تواند تاثیر برخی از داروهای قلبی و فشار خون را محدود کند. نوشیدن چای سبز می‌تواند از تاثیر یک سری از داروها که برای درمان اضطراب و افسردگی به کار می‌رود کم کند. اثرات سمی کاتچین هم زمانی بروز می‌کند که کسی از مکمل‌های چای سبز استفاده می‌کند، چون این مکمل‌ها دارای کاتچین بسیار بیشتر نسبت به خود ِ چای سبز هستند.

خواص چای ترش

خواص چای ترش یا قرمز

چای تُرش یا چای قرمز از کاسبرگ گیاه Hibiscus Sabdariffa تهیه میشود و در بسیاری از مناطق دنیا بصورت نوشیدنی گرم و یا سرد مصرف دارد.

به گزارش بهداشت نیوز، در آمریکای لاتین و بخصوص در جامائیکا مصرف آن متداول است وبنام گل جامائیکا یا Sorrel٬ و شمال آفریقا بنام چای سودانی و در مصر بنام کرکده Karkade مشهور است. مزه آن ترش است و معمولا با شکر نوشیده میشود.چای ترش حاوی موادی است که به افراد در کنترل عفونت ویروسی اچ آی وی/ایدز و همچنین تغییرات مربوط به سن در مغز و پیشگیری از سرطان استفاده می شود.

ترشی آن بخاطر وجود اسید سیتریک و ویتامین C میباشد ونیز دارای آنتی اکسیدان های ضد چربی خون است. عقیده بر اینست که وجود مقادیر زیاد آنتوسیانین Anthocyanins در کاسبرگ‌های گیاه نقش مهمی در کاهش فشارخون و خواص ضد سرطانی آن دارد. تحقیقات زیادی در ارتباط با موثر بودن آن در کاهش فشارخون محیطی و ادرار آوری آن انجام شده است.

وقتی دچار بیماری می‌شویم زندگی برای ما انگار تلخ می‌شود و بسختی می‌توانیم عادت های خود را تغییر دهیم.مثلا با ابتلا به دیابت کم‌کم باید مصرف چای و قند را تعدیل کنیم. چای تلخ است و نیاز به شیرینی دارد. به خود می‌گوییم: ما به آن عادت کرده‌ایم.

اگر چای نخوریم پس چه بخوریم؟

خـوشـبـخـتانه نوشیدنی‌های جایگزین و بسیار مفیدی وجود دارد که می‌تواند از نظر آرامش بخشی و رفـع خـسـتـگـی بـرای کـسـانـی که علاقه مند به نوشیدنیی های گرم هستند سودمند باشد. چای ترش از آن جمله است.چای ترش از گیاه (هیبیسکوس) یا رز چینی تهیه می‌شود که از گلبرگ و دانه های آن می‌توان به عنوان نوشیدنی استفاده کرد. چای هیبیسکوس دارای رنگ قرمز پر رنگ و طعم ترش است.

در میان گیاهانی که نام چای را به خود گرفته اند، چای قرمز یا چای ترش که به آن چای مکه هم می‌گویند، به علت رنگ، طعم و خاصیت ویژه‌ای که دارد، جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده است.در عهدباستان از چای سرخ به عنوان شاداب‌کننده و رفـع‌کـنـنـده عوارض بیماری های قلبی استفاده می‌کردند.

مصرف این محصول در تعدادی از فرهنگ ها مانند چین، مکزیک و حتی اروپا وجود دارد. در سودان و مصر به عنوان یک نوشیدنی تشریفاتی در جشن‌های رسمی از آن استفاده می‌کنند.نوشیدن این گیاه را می‌توان به صورت سرد و گرم به همراه مقداری قند یا نبات یا حتی بدون آن به عنوان یک نوشیدنی رژیمی مصرف کرد.

خواص چای ترش

نـوشـیـدنـی ایـن گیاه کاهش دهنده فشار خون، خـنـک کـنـنـده بـدن، رقـیـق و تـصـفـیـه کـنـنده خون، کـنترل‌ کننده کلسترول خون، اختلالات کبدی و صفرایی و همچنین آرام بخشی مناسب می‌باشد و برعکس چای که باعث دفع آهن می شود چای ترش خود یکی از منابع غنی آهن به شمار می آید.چای ترش حاوی موادی است که به افراد در کنترل عفونت ویروسی اچ آی وی/ایدز و همچنین تغییرات مربوط به سن در مغز و پیشگیری از سرطان استفاده می شود.

طریقه مصرف چای ترش

افرادی که دارای قند، چربی و فشارخون بالا هستند، می‌توانند یک تا دو نوبت از چای روزانه خود را به چای قرمز اختصاص دهند و برای هر بار مصرف، ۵ گرم از گل برگ های چای قرمز را داخل یک فنجان ریـخـته و سپس آب جوش بر روی آن بریزند و سرپوشی گذاشته، ۱۰ دقیقه بماند تا دم بکشد، سپس صاف کرده و میل کنید.

عوارض جانبی چای سرخ

چای ترش یا سرخ زمانیکه به عنوان یک نوشیدنی استفاده می شود، عموما بی خطر است. اطلاعات کافی دراینباره که آیا این نوشیدنی را می توان به عنوان دارو مصرف کرد، وجود ندارد.از آنجا که اطلاعات کافی درباره این دارو تاثیر آن بر بارداری و شیردهی وجود ندارد، بهتر است احتیاط کرده و در این دوران مصرف نشود.

خواص آوودکادو

آوودکادو چیست؟

این میوه بومی کشورهای حوزه کاراییب، مکزیک، آمریکای جنوبی و مرکزی می باش. شکل آوودکادو کمابیش از گرد تا تخم مرغی و یا گلابی و به اندازه گلابی یا بزرگتر می باشد. این میوه منحصر به فرد دارای گوشتی به رنگ زرد مایل به سبز، روغنی و نرم با طعمی ملایم است که هسته بزرگ و سنگ مانندی را احاطه کرده است. محتوای این میوه به طور قابل ملاحظه ای چرب تر از اکثر میوه های دیگر است که بخش اعظم این چربی به صورت چربی غیر اشباع بک واحدی بوده و به همین دلیل در رژیم غذایی گروههای مختلفی که در مصرف غذاهای چرب دیگر (گوشتها و ماهی های پرچربی، لبنیات و غیره) محدودیت دارند، نقش مهمی را بازی می کند. آووکادوبه خاطر دارا بودن محتوای بسیار چرب آن در غذاهای گیاهخواران خیلی پرطرفدار است و در واقع جایگزین فوق العاده ای برای گوشت ها در ساندویچ ها و سالادها محسوب می شود. این میوه شیرین نیست اما چرب بوده و دارای بافتی نرم و تقریبا خامه مانند می باشد . انواع مختلفی از اوودکادو وجود دارد که رنگ انها بین سبز تیره ،بادمجانی و سیاه متغیر است .هر نوعی از آوودکادو را که انتخاب می کنید ، اطمینان حاصل نمایید که پیش از خوردن، کاملا رسیده است. این میوه زمانی رسیده است که هنگامی که آن را فشار می دهید، فرو برود.

مقیاس آشپزخانه

1 عدد آوودکادوی بزرگ مساوی حدودا یک چهارم فنجان آووکادوی خرد شده به صورت مکعبی شکل است.

نحوه انتخاب آووکادو

آووکادو هنگامی چیده می شود که رسیده باشد. به همان نسبت که بعضی از فروشگاهها انواع رسیده و آماده خوردن این میوه را عرضه می کنند، برخی دیگر برای رسیدن نیاز به کمی زمان بیشتر دارند و اکثر اوقات شما با انواعی از این میوه برخورد می کنید که مانند سنگ سفت هستند و برای رسیده شدن نیاز به چند روز ماندن در درجه حرارت اتاق دارند. به محض اینکه آوودکادو برش خورده و گوشت آن در معرض هوا قرار بگیرد، رنگ آن به سرعت تغییر می کند، بنابراین بهترین روش مصرف آن بلافاصله پس از برش زدن است. به هنگام قرار دادن آن در یخچال و به منظور کند کردن روند تغییر رنگ آن، مقداری آبلیمو به این میوه افزوده و آن را در ظرفی که در آن محکم بسته می شود، قرار داده و بعد در یخچال بگذارید.

نحوه آماده سازی آووکادو

برای آن که هسته آووکادو را به آسانی از داخل خارج کنید، ابتدا آن را با چاقو و از درازا تا محدوده هسته آن به دو نیم تقسیم می کنیم. سپس در حالی که هر یک از نیمه ها در خلاف جهت یک دیگر می چرخانید، آن ها را از هم جدا کنید. بعد، نوک یک چاقوی تیز را با دقت اما محکم در داخل هسته آوودکادو فرو کرده و چاقو را بچرخانید تا هسته از میوه جدا شود.(برای بیرون کشیدن چاقو از هسته، آن را از لبه داخلی سینک ظرفشویی بکشید. به منظور جدا کردن گوشت میوه از پوست آن، نیمی از آوودکادو را در کف دست خود نگه داشته و با استفاده از یک قاشق بزرگ، با دقت گوشت آووکادو را به صورت یک تکه و قالبی از داخل پوست آن خارج کنید. معمولا هنگامی که این میوه نرم و رسیده باشد، خرد کردن به صورت مکعبی و یا ورقه ورقه کردن آن در داخل پوستش آسانتر می باشد. برای انجام این کار پس از نصف کردن و خارج نمودن هسته آوودکادو و با استفاده از یک چاقوی تیز مخصوص پوست کندن میوه، گوشت آوودکادو را به صورت مورب و به ضخامت نیم سانتی متر (پایین تر) ورقه ورقه کنید و این کار را بدون سوراخ و پاره کردن پوست آن انجام دهید. در صورتی که بخواهید آووکادو را به صورت تکه های مکعبی شکل خرد کنید، مجددا سری روی دوم برش های مورب را به صورت عمود برش های قبلی بزنید، بعد، برای جدا کردن گوشت ورقه ورقه و یا تکه تکه شده این میوه از پوست آن، آووکادو را در کف دست خود نگه داشته و با استفاده از یک قاشق بزرگ و با احتیاط، تکه ها را از آن جدا کنید.

نحوه استفاده از آووکادو

پوره آووکادو به عنوان ماده غذایی پایه در بسیاری از چاشته های مکزیکی (نوعی سس غلیظ کرمی) از جمله Guacamole به کار می رود. مصرف آووکادو در غذاهایی که با مرغ تهیه می شوند و همچنین برای مالیدن بر روی نان تست به همراه نمک و فلفل معمول است. در برزیل و ویتنام، اغلب اوقات آووکادو در میلک شیلک ها مورد استفاده قرار می گیرد وگاهی اوقات به بستنی و دسرهای دیگر اضافه می شود. در برزیل، ویتنام، فیلیپین و اندونزی یک نوع دسر نوشیدنی وجود دارد که از ترکیب شکر، شیر یا آب و پوره آووکادو تهیه می گردد و گاهی اوقات شکلات مایع نیز به آن افزوده می شود. در استرالیا این میوه به طور معمول در ساندویچ ها و اغلب اوقات به همراه مرغ سرو می گردد و در غنا آووکادوی ورقه شده به تنهایی در میان نان تست قرار داده و به عنوان ساندویچ می خورند. در مکزیک و آمریکای مرکزی، این میوه به صورت مخلوط با برنج سفید، درسوپ ها، سالادها و یا به عنوان دورچین غذاهای تهیه شده از گوشت و مرغ سرو می شود. در شیلی مصرف آن متداول بوده و به عنوان سرو مرغ، انواع همبرگرها و هات داگ ها و به صورت ورقه ای در سالادهای کرفس یا کاهو می باشد و نوع شیلیایی سالاد سزار محتوی ورقه های بزرگ آووکادوی رسیده است.در کنیا آووکادو اغلب به عنوان یک میوه مصرف شده و به تنهایی و یا به صورت مخلوط با میوه های دیگر در سالاد میوه و یا به عنوان بخشی از یک سالاد سبزیجات خورده می شود.

ارزش غذایی آووکادو

تقریبا 75 درصد از کالری آووکادو از چربی آن نشات می گیرد که البته بخش اعظم آن چربی غیر اشباع تک واحدی می باشد. همچنین پتاسیم موجود در این میوه 60 درصد بیشتر از موز بوده و از نظر ویتامین های B,E,K غنی است. محتوای فیبری آووکادو نسبت به بقیه میوه ها در بالاترین حد بوده و شامل 75 درصد فیبر نامحلول و 25 درصد فیبر محلول می باشد.

نحوه نگهداری آووکادو

در صورت نیاز به رسیده شدن، آووکادو را در دمای اتاق قرار دهید.(به منظور تسریع در روند رسیده شدن، آن ها را به همراه یک عدد موز در داخل یک پاکت قرار دهید) و به محض این که میوه رسید، آن را در یخچال قرار دهید زیرا در این صورت می توانید آووکادو را چند روز دیگر هم نگهدارید.

خواص گلابی

گلابی یکی از آن میوه های پرخاصیت است که به مصرف آن توصیه های زیادی شده است. در حدیثی از امام صادق علیه السلام آمده است:« الْکمَّثْرَی یدْبُغُ الْمَعِدَةَ وَ یقَوِّیهَا هُوَ وَ السَّفَرْجَلُ سَوَاءٌ وَ هُوَ عَلَی الشِّبَعِ أَنْفَعُ مِنْهُ عَلَی الرِّیقِ وَ مَنْ أَصَابَهُ طَخَاءٌ فَلْیأْکلْهُ یعْنِی عَلَی الطَّعَامِ.»

گلابی، معده را پاک و تقویت می کند و بِه هم مثل گلابی است. خوردنش روی غذا سودمندتر است تا ناشتا. هر کسی احساس سنگینی می کند، آن را روی غذا بخورد.

در سرتاسر جهان گلابی انواع و اقسام مختلفی دارد. در ایران 90 نوع گلابی بومی کشت می شود. از انواع خارجی آن مانند آنژو، بارلت، دوشس، ژاندارک، باسه و غیره نیز در ایران کشت می شود. گلابی بر حسب نوع خود، رنگ و شکل متفاوتی دارد.

برخی از این انواع در پاییز، برخی در زمستان و برخی تابستان یا بهار وارد بازار می شود. از برخی انواع این میوه در آشپزی و تهیه ی غذا استفاده می شود. سالاد میوه بهترین شیوه برای افزایش مصرف این میوه و استفاده از خواص بیشمار آن است. از انواع خیلی شیرین این میوه برای تهیه ی تارت و پنکیک نیز استفاده می شود که در پاییز و زمستان بیشتر دیده می شوند.

در هر حال گلابی از هر نوعی که باشد سرشار از ترکیبات مغذی است. در این مطلب شما را با گوشه ای از خواص این میوه مفید آشنا می کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.

گلابی و خواصش فوق العاده اش

گلابی یک میوه چهارفصل است و می توان از آن در تهیه غذاها و حتی شیرینی جات نیز بهره برد. این میوه زودهضم، شیرین، خوشمزه و سرشار از مواد مغذی است. به همین دلیل از آن برای بهبود بسیاری از ناخوشی ها و حتی بیماری های استفاده می شود.

بهتر است بدانید که گلابی آب زیادی نیز به بدن می رساند در نتیجه بدن را مرطوب کرده و از احتباس آب جلوگیری می کند. این میوه برای افرادی که در رویای لاغری هستند فوق العاده است چون سیری طولانی مدتی ایجاد می کند. از آنجایی که گلابی فاقد چربی است و قندهایش از نوع ساده است مصرف آن به ورزشکاران توصیه می شود. اگر اهل ورزش هستید می توانید قبل و بعد از ورزش از این میوه آبدار و خوشمزه استفاده کنید.

این میوه به دلیل دارا بودن فیبرهای محلول و غیرمحلول در آب برای تنظیم عملکرد روده ها مؤثر است و حتی افراد دیابتی نیز می توانند از آن استفاده کنند. مصرف این میوه برای بچه ها و افراد سالمند نیز توصیه می شود.

به گزارش قدس آنلاین به نقل از تبیان، اگر خدای نکرده دچار بیماری هایی مانند بیماری های قلبی، فشار خون بالا، کم خونی، دیابت و چاقی مفرط هستید مصرف این میوه به شما توصیه می شود.

گلابی یکی از بهترین میوه ها برای کودکان، نوجوانان و افراد ورزشکار است. این میوه برای افرادی که کلسترول خونشان بالاست، دچار یبوست هستند، معده حساسی دارند و یا دچار زخم و ورم معده، اسهال و همچنین گواتر هستند مناسب است.

فایده روزانه یک عدد گلابی در برنامه غذایی

مقابله با رادیکال های آزاد

رادیکال های آزاد مولکول های موذی هستند که به سلول های بدن آسیب زده و زمینه را برای پیری زودهنگام آن ها آماده می سازند اما گلابی حاوی آنتی اکسیدان های قوی است و می تواند بدن را در برابر این مولکول های موذی محافظت کند و سلامت بدن را ارتقا دهد.

کاهش خطر ابتلا به سرطان

تجمع اسیدهای صفراوی در روده باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان کلورکتال و بسیاری از مشکلات روده ها می شود. فیبرهای موجود در گلابی سلامت روده ها را تضمین کرده و خطر ابتلا به سرطان کولون را کاهش می دهند. از طرف دیگر مواد مغذی این میوه مانع از تشکیل سلول های سرطانی در مری و معده می شود.

کنترل دیابت

از آنجایی که گلابی شاخص گلیسمی پایینی دارد یک دسر یا میان وعده مناسب برای افراد مبتلا به دیابت محسوب می شود. اگر دیابت دارید زمانی که هوس خوردن یک میوه شیرین به سرتان می زند بهتر است یک عدد گلابی مناسب انتخاب کنید.

بهبود عملکرد گوارشی

گلابی نقش مهمی در روند هضم و گوارش دارد. یک عدد گلابی در روز 20 درصد فیبرهای مورد نیاز بدن را تأمین می کند. در واقع این میوه مانند یک ماده ی لیزکننده ی طبیعی روده ها عمل می کند و به دفع سریع مدفوع و پیشگیری از یبوست کمک زیادی می کند. این میوه همچنین باعث تحریک ترشحات گاستریک شده و برای افرادی که دچار اسهال شده اند نیز مفید است.

کاهش فشار خون بالا

گلابی حاوی میزان زیادی پتاسیم است در نتیجه به سلامت قلب کمک زیادی می کند. پتاسیم یک ماده ی مغذی برای عروق خونی محسوب می شود. این میوه باعث کاهش فشار خون شده و از تشکیل لخته های خونی مسئول آسیب یا بیماری های قلب و عروق پیشگیری می کند. گلابی همچنین باعث افزایش جریان خون در کل بدن شده و ارگان ها و بافت ها را اکسیژن رسانی می کند. به این ترتیب نیز امکان بیماری های قلبی عروقی یا سکته های قلبی را نیز کاش می دهد.

دیگر فواید گلابی

خواص گلابی به همین موارد ختم نمی شود. این میوه حاوی پکتین است و به این ترتیب نیز میزان کلسترول خون را کاهش می دهد. اگر می خواهید سیستم ایمنی بدنتان را تقویت کنید و بیماری های زمستانی را از خود دور سازید به این میوه اعتماد کنید. گلابی به بدن کمک می کند تا کلسیم استخوان ها را حفظ کند و به این ترتیب بروز پوکی استخوان به تأخیر می افتد.

این میوه به دلیل دارا بودن اسید فولیک از بروز بیماری های دوران جنینی پیشگیری کرده و سلامت خانم های باردار را ارتقا می دهد. برای پیشگیری از کرامپ های عضلانی نیز می توانید به این میوه اعتماد کنید چون حاوی میزان قابل توجهی پتاسیم است. ماسک تهیه شده از این میوه برای بهبود سلامت پوست و موها مؤثر است و آن را بخشی از رژیم غذایی تصفیه کننده و لاغری می دانند.

روش انتخاب گلابی

البته که این روزها در بازارهای میوه و تره بار میوه را فله ای می دهند. اما اگر خودتان دست به انتخاب می زنید بهتر است نکاتی را رعایت کنید. گلابی های سفت که پوستی نرم و بدون ضرب خوردگی دارند را خریداری کنید. از انتخاب گلابی های شل یا ضرب دیده خودداری کنید.

می توانید گلابی ها را در یخچال نگهداری کنید اما بهتر است آن ها را تازه به تازه مصرف کنید. برای اینکه متوجه شوید میوه انتخابی تان به طور کامل رسیده است می توانید بخش بالایی آن را فشار دهید. اگر این قسمت نرم باشد به این معنی است که میوه رسیده است.

خواص چای

خواصی از چای که نمیدانید

اگر پاها یا دست‌هایتان بعد از اصلاح موها خشک و ملتهب می‌شود یا دچار خارش می‌شود چای سیاه را روی پوست‌تان اسپری کنید.

اگر پاها یا دست‌هایتان بعد از اصلاح موها خشک و ملتهب می‌شود یا دچار خارش می‌شود چای سیاه را روی پوست‌تان اسپری کنید.

چای رطوبت‌رسان است:

پوست خشکی دارید؟ کمی چای سبز سرد را روی پوست‌تان اسپری کنید. این یک روش عالی برای رطوبت‌رسانی و از بین بردن ترک‌های ناشی از خشکی پوست است.

چای برای مراقبت از مو:

موهای‌تان شکسته و خشک و بی‌حالت است؟ چای را روی موهایتان اسپری کنید. چای سیاه برای از بین بردن شکستگی موها و چای سبز برای رشد موها خوب است. از چای دم کشیده سرد استفاده کنید.

چای برای پف چشم :

چای کیسه‌ای مصرف شده را دور نیندازید. یک راه ساده و فوری برای اینکه پف چشم را از بین ببرید این است که چای کیسه‌ای را چند دقیقه در فریزر بگذارید تا خنک شود و سپس آن را روی چشم‌هایتان قرار دهید. کافئین در چای رگ‌های خونی را تحریک می‌کند و باعث می‌شود سیاهی و پف دور چشم از بین برود.

چای برای بوی بد پا :

از بوی بد پا ناراحت هستید؟ پاها را با چای سبز یا سیاه بشویید.

چای برای بعد از اصلاح:

اگر پاها یا دست‌هایتان بعد از اصلاح موها خشک و ملتهب می‌شود یا دچار خارش می‌شود چای سیاه را روی پوست‌تان اسپری کنید.

خواص کاهو

خواص پنهان در یک برگ کاهو

ویتامین‌های موجود در کاهو برای درمان بی‌خوابی، تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن و کننترل فشار خون بسیار موثر است.

تقوایی از متخصصان گوارش با بیان اینکه کاهو سرشار از ویتامین های K , Aبتا کاروتن و فلانوئید است گفت: این ویتامین های موجود شادابی پوست و تقویت بینایی می شود و ، بیماری دهان و ریه جلوگیری می کند موجب افزایش تراکم استخوان و از بیماری آلزایمر جلو گیری می کند.

تقوایی با اشاره به اینکه کاهو حاوی آهن و اسید فولیک است افزود : سبب افزایش گلبول قرمز خون و برای درمان کم خونی می شوند و سلولز و فیبر موجو د در کاهو برای جلوگیری از یبوست استفاده می شود .

وی لکتوکاریوم موجود در کاهو برای درمان بی خوابی مفید است تصریح کرد :کاهو دارایی منگنز است و برای تقویت و جلوگیری ریزش مو و سفید شدن استفاده می گردد.
این متخصص گوارش بیان کرد : ویتامین C موجود در کاهو موجب تقویت ایمنی بدن و از عفونت جلوگیری می کند.

تقوایی با اشاره به اینکه کاهو داری مواد معدنی آهن ، منیزیم ،مس ، کلسیم و پتاسیم است ، گفت : پتاسیم باعت کنترل فشار خون و سلامت قلب می گردد.

وی، خاطر نشان کرد برگ های سبز کاهو ارزش غذایی بهتری دارند .

خواص و مضرات خاکشیر

خاکشیر گیاهی است علفی یک‌ساله یا دوساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر نیز می‌رسد.

تخم این گیاه که همان خاکشیر است، ریز و کمی دراز و معمولا به دو رنگ وجود دارد: قرمز که دارای طعم کمی تلخ است و دیگری قرمز تیره.

● خواص دارویی
▪ خاکشیر از نظر طب قدیم ایران، گرم و تر است.

▪ التیام‌دهنده زخم و جراحات است.

▪ جوشانده خاکشیر برای رفع اسهال‌های ساده و رفع ترشحات زنانگی مفید است.

▪ خاکشیر ادرار آور، تب‌بر و بازکننده صداست.

▪ برای دفع کرم، سرخک، مخملک و از بین بردن کهیر و التهابات پوستی مفید است.

▪ از گل‌ها و برگ‌های گیاه می‌توان برای رفع بیماری ناشی از کمبود ویتامین C استفاده کرد.

▪ در دفع سنگ کلیه موثر است. برای دفع سنگ کلیه می‌توان،‌ خاکشیر و ترنجبین را با هم مخلوط کرد و صبح ناشتا خورد.

▪ برای برطرف کردن جوش‌های صورت که به‌ علت خوردن چربی و شیرینی زیاد ایجاد می‌شود باید جوشانده یک قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کرده و هر روز صبح ناشتا به‌ مدت دو هفته آن را میل کنید تا جوش‌ها از بین برود.

● مضرات

▪ بعضی از افراد هنگامیکه خاکشیر می خورند ممکن است سردرد بگیرند اینگونه اشخاص باید خاکشیر را با کتیرا بخورند.

گل گاوزبان و خواص آن

گل گاوزبان و خواص گل گاوزبان

 

گل گاوزبان و خواص گل گاوزبان

گل گاوزبان

گل گاوزبان و خواص گل گاوزبان

یکی از عجایب سلسله کوه های البرز که قله عظیمی چون دماوند دارد، پرورش چندین نوع گیاه دارویی است که اثر درمانی زیادی دارند و منحصراً در دامنه های این کوه به عمل می آیند و در کوه های دیگر اثری از آنها نیست. چندی پیش جراید ایران از یکی از این گیاهان سخن گفته و اثرات سحرآمیز آن را بیان داشتند و نوشتند که کارشناسان خارجی بذر این گیاه را به کشورهای دیگر برده اند، ولی با کوشش فراوان نتوانسته اند آن را به عمل آورند، زیرا این گیاه فقط در زادگاه اولیه خود سبز می شود.

هر چند در کتب قدیم به گل گاوزبان " لسان الثور" می گویند، ولی در واقع نام دیگری ندارد. اسم فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ترکی و غیره هم ندارد، چون در هیچ نقطه ای از زمین جز دامنه کوه های البرز به عمل نمی آید و با گیاه دیگری که در آذربایجان و شهرهای دیگر ایران و کشورهای دیگر می روید و به غلط به گاوزبان مشهور شده است، نسبتی ندارد. برای اینکه این اشتباه که حدود چند قرن است پزشکان و دارو سازان را گمراه کرده است، از بین برود این را "گل گاوزبان" و دیگری را  گیاه گاوزبان بنامید. این دو گیاه متفاوت هستند، تنها گل هایشان کمی به هم شبیه است، هیچگونه خواص مشترکی ندارند و از نظر منافع طبی با هم متضاد می‌‌باشند. گل های گل گاوزبان درشت تر از گل های گیاه گاوزبان است.

گل گاوزبان در ایران، و گیاه گاوزبان در اروپا و امریکا شهرت زیادی دارند. پزشکان سنتی ایران در معالجه بسیاری از امراض از گل گاوزبان استفاده می کردند و نتیجه می گرفتند. پزشکان جدید هم خواص گل گاوزبان را می دانستند و برای دسته ای دیگر از امراض تجویز می نمودند و چون عطاران فرقی بین گل گاوزبان و گیاه گاوزبان قایل نبودند، آنها را به جای هم می دادند، و به همین جهت معالجه آنها نتیجه نمی داد و محققین از اینکه خواص و منافع این گیاه از بین رفته است در تعجب بودند.

یکی از مترجمین، تمام فواید گیاه گاوزبان راترجمه کرده و به گل گاوزبان نسبت داده، سپس پرسیده است: چرا ایرانیان فقط از گل گاوزبان استفاده می کنند؟... به برگ و سرشاخه های آن توجهی ندارند، در جواب ایشان باید بگوییم که گل گاوزبان، فقط گلش فواید طبی دارد، زیرا گیاهی که  فرنگی ها به او بوراش می گویند گل گاوزبان نیست.

صاحب کتاب تحفه در شرح گاوزبان چنین می نویسد: گل گاوزبان لاجوردی و شبیه گل

انار

بوده و تخم آن مستدیر( حلقوی شکل )  و لعابی است و در کوه های دارالمرز(البرز) بسیار زیاد یافت می شود. گیاه دیگری که در اصفهان و بعضی از بلاد، گاوزبان می دانند "مرماخوز" است که گل آن لاجوردی و کوچک و مدور است. ("مر" نام قبیله ای از ساکنان شمال افریقاست که بذر چند گیاه دارویی را که یکی از آنها گیاه گاو زبان است به اسپانیا برده  و در آنجا پرورش داد و استعمال آنها را در طب معمول داشته‌‌اند. این گیاهان به اسامی مختلف مرماتوس، مرماهوس، مرمازا در کتب طبی قدیم وارد شده و خواص آنها تحقیق گردیده است.) بعد از جنگ های صلیبی گیاه گاوزبان را از اسپانیا به اروپا آوردند و در آنجا کاشتند و چون در کتاب قانون ابو علی سینا از گل گاوزبان زیاد تعریف شده بود و این کتاب نیز در مورد قبول و استناد استادان پزشکی اروپا بود، به همین جهت مورد توجه واقع گردید، ولی متاسفانه گیاه گاوزبان هیچ یک از خواص گل گاوزبان اصلی را نداشته و در عوض منافع دیگری داشت که کم کم محققین اروپایی به آن پی بردند. از جمله معلوم شد که سرشاخه، گل و برگ این گیاه دارای مقداری شوره بوده، عرق وادرار را زیاد می کند. در صورتی که در کتب طبی ایرانیان که در دانشگاه های اروپا تدریس می شد، چنین خواصی را به او نسبت نداده بودند.

حال اجازه فرمایید این دو گیاه را به طور جداگانه معرفی کرده و منافع آنها را شرح دهیم:

گل گاوزبان اصلی

 گیاه گل گاوزبان به طور خودرو، منحصراً در دامنه ی کوه های البرز به عمل می آید و تاکنون اهلی نشده و قابل کشت نیست.

- گل گاوزبان مقوی روح و اعضای رئیسه بدن بوده، حواس پنجگانه یا بهتر بگویم، حواس هجده گانه آدمی را تقویت می کند.

-گل گاوزبان شکم را نرم و کیسه صفرا را باز می کند، اخلاط سوخته سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می برد.

-از دیگر خواص گل  گاوزبان این است که جوشانده آن همراه با داروهای دیگر جهت سرسام(مننژیت)، برسام(ورم حجاب حاجز)، مالیخولیا، جنون و رفع حواس پرتی مفید می باشد.

- جوشانده گل گاوزبان نشاط آور بوده، رنگ رخسار را باز می کند.

- یکی دیگر از خواص گل گاوزبان این است که،سینه را نرم می کند، تنگی نفس و درد گلو را شفا می دهد.

-یکی دیگر از خواص گل گاوزبان این است که، دلهره و وحشت را از بین می برد و غم و غصه را کم می کند و برای کسانی که با خود حرف می زنند سودمند می باشد.

- جوشانده گل گاوزبان با عسل جهت تنگی نفس تجویز شده است.

گل گاوزبان و خواص گل گاوزبان

خواص گل گاوزبان

- از دیگر خواص گل گاوزبان این است  که،جویدن برگ تازه گل گاوزبان جهت درمان جوش های چرکی دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است. مقدار خوراک گل آن دو مثقال تا پنج مثقال می باشد.

- عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.

- گل گاوزبان دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می کند.

- تحقیقات جدید بیانگر این مطلب هستند که عصاره آبی گل گاوزبان دارویی مؤثر و بی‌خطر برای درمان بیماران مبتلاء به اختلال وسواسی اجباری می باشد.

- گل گاوزبان دارای موسیلاژ ، فلاونوئید 15/0درصد و آنتوسیانین با آگلیکون دلفینیدین و سیانیدین به میزان 34/13 درصد و به مقدار ناچیز آلکالوئید از دسته پیرولیزیدین است.

- گل مرغوب گلی است که دارای دم سفید و گلبرگ های بنفش باشد. برگ های تازه گل گاوزبان دارای مقدار زیادی ویتامین C می باشد.

*پس این گیاه دارای شوره نیست، عرق و ادرار را زیاد نمی کند.

گیاه گاوزبان

این گیاه اسم فارسی ندارد و معلوم نیست از چه موقع به ایران آمده و در اطراف تبریز کاشته شده است. در زبان فرانسوی به گاوزبان، بوراش می گویند و "ابن بیطار" گیاه شناس معروف قدیم که در اصل اندلسی بوده و بعد به آسیای صغیر آمده و دو کتاب بزرگ به نام های "الجامع" و "المغنی" به زبان عربی دارد آن را نوعی "مرماخوز" دانسته و به اسامی: لسان الثور، ابوالعرق، کحیلا- کحلا، حمحم و بوغلص یاد کرده است.

- گل، سرشاخه و برگ گیاه گاوزبان دارای شوره، مواد لعابی و یک ماده تلخ است و به همین جهت عرق و ادرار را زیاد می کند.

- سنگ های کلیه و مثانه را خرد کرده و از بین می برد.

- گیاه گاوزبان دارای اسیدهای چرب امگا 6 مانند لینولنیک اسید می باشد که برای روماتوئید مفید است.

- ضماد برگ های تازه وله شده گاوزبان دمل را باز می کند و برای معالجه سوختگی، آتش و آفتاب زدگی مفید است.

- در

طب سنتی

ایران "مرماخوز" را جهت معالجه استسقا مفید دانسته اند و برای این کار، مبتلایان به استسقا بایستی مدت زیادی برگ و بذر آن را روزانه 15 تا 20 گرم ناشتا میل نمایند.

*پس تجویز این گیاه برای مبتلایان به سرسام و برسام جایز نیست.

مضرات گیاه گاوزبان :

گاو زبان به علت داشتن آلکالوئید برای زنان باردار و کودکان مضر است.