محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا دریافته اند که نقش حفاظتی پنیر به دلیل وجود ویژگی های آنتی اکسیدانی پروتئین های لبنی پنیر است.
لیسی الکساندر، سرپرست این پروژه تحقیقاتی، در این باره می گوید: «در توصیه های رژیمی بر محدودیت مصرف سدیم تاکید می شود اما داده های ما نشان می دهد که خوردن سدیم به شکل محصولات لبنی نظیر پنیر، ممکن است نقش حفاظتی داشته باشند.»
الکساندر در ادامه می افزاید: «ما متوجه شدیم افرادی که محصولات لبنی بیشتری مصرف می کنند معمولا فشارخون پایین تری دارند.»
داده ها نشان می دهد زمانیکه سدیم به شکل پنیر مصرف می شود تاثیرات منفی بر سلامت قلب و عروق ندارد، در صورتیکه این تاثیرات منفی در مورد سدیم موجود در منابع غیرلبنی وجود دارد.
از اینرو استدلال محققان این است که پروتئین ها و مواد مغذی موجود در پنیر ممکن است از عروق خونی در مقابل تاثیرات منفی و کوتاه مدت سدیم حفاظت نمایند. اگرچه هنوز نقش حفاظتی آن در بلندمدت مشخص نشده است.
در این مطالعه، تیم تحقیق به شرکت کنندگان در سه روز جداگانه پنیر لبنی، چوب شور یا پنیر سویا دادند. سپس تاثیر هر ماده خوراکی بر سیستم قلبی-عروقی را با استفاده از لیزر داپلر که نور ضعیف لیزر بر روی پوست است مقایسه کردند.
این نور لیزر، سلول های قرمز خون را که در عروق جریان داشته و از زیر پوست مشخص می شوند، منعکس می نمایند و به محققان این امکان را می دهند تا میزان گشادشدگی رگ ها را اندازه گیری کنند.
هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر کوتاه مدت مصرف پنیر لبنی با مصرف سدیم موجود در منابع غیرلبنی بود.
یافته های تحقیق نشان می دهد زمانیکه شرکت کنندگان میزان بالای سدیم در پنیر را خوردند عملکرد عروق خونی بهتری در مقایسه با زمانی داشتند که میزان یکسان سدیم از منابع غیرلبنی که در این مورد چوب شور و پنیر سویا بود دریافت کردند.
به گفته تیم تحقیق، «ما می دانیم که وجود سلول های قرمز خون بیشتر به معنای جریان خون بیشتر و اتساع بیشتر عروق است. ما مشاهده کردیم افراد بعد از خوردن پنیر لبنی در مقایسه با خوردن چوب شور یا پنیر سویا، میزان گشادشدگی و اتساع عروق شان به دلیل نیتریک اکسید بیشتر بود.»