پدربزرگ و مادر بزرگ ها

اختلافات پدربزرگ و مادر بزرگ ها

با ورود زوجین به سنین میانسالی کم کم شرایط جسمانی و روحی شان متفاوت می‌شود.گاهی این تفاوت یعنی بالارفتن اختلافات!

مادربزرگ داد می‌زند: باز حوله خیس حمام را روی تخت انداخته‌ای و پدرم پاسخ می‌دهد: خانم والله به خدا یادم رفت، الان بر می‌دارم.

مادر: مرد! تو دوباره جوراب هاتو انداختی لای لباس چرک‌ها؟

پدر: چه اشکالی داره مگه‌؟

مادر: خدا یه مرگی به من بده از دست تو تا راحت شم.

پدر: باز شروع کردی. اصلا خونه خودمه دوست دارم هر جور دلم می‌خواد رفتار کنم. تو هم می‌تونی بری خونه بچه هات و منو به حال خودم بذاری‌!

براستی چرا برای بسیاری از زوج‌ها بعد از میانسالی سخت‌‌ است 24 ساعت روز را با هم بگذرانند؟

سن گذر آرزوها

با ورود زوجین به سنین میانسالی کم کم شرایط جسمانی و روحی متفاوت می‌شود. آغاز میانسالی در مردان با کاهش هورمون تستسترون همراه می‌شود، همان‌گونه که در زنان نیز در این دوره کاهش هورمون استروژن وجود دارد و تغییرات جسمی و روحی فراوانی به وجود می‌آورد، کاهش این هورمون در مردان نیز سطح انرژی بدن، قدرت عضلانی و جنسی را در آنان کاهش می‌دهد. این تغییرات باعث تغییر در خلقیات و روحیات افراد می‌شود که همزمان با ورود فرد به دوران بازنشستگی است. افراد احساس می‌کنند که دیگر نشاط گذشته را ندارند و در حالی پا به این دوران گذاشته‌اند که بسیاری از آرزوهایی را که در سر می‌پروراندند، بر آورده نشده است.

بدیهی است همه همسران خواه ناخواه با هم مشکلاتی دارند که موجب تنش‌هایی بین آنها خواهد شد، اما با بروز این شرایط آنهایی که راه مدارا و تسامح را در پیش نگیرند، خیلی زودتر از اوایل ازدواج به نقطه جوش می‌رسند. نقطه جوش در روابط زناشویی همان نقطه‌ای است که فرد با رسیدن به آن، تحمل خود را از دست می‌دهد. در عین این‌که به همسرش بسیار علاقه‌مند و به او وابسته و معتاد است،متقابلا از او خسته و منزجر نیز هست، یعنی نوعی دوگانگی در احساسات فرد نسبت به همسرش پدید می‌آید که موجب جرو بحث‌های فراوانی می‌شود.

همچنین هنگامی که مردان و زنان به سن میانسالی و دوران بازنشستگی می‌رسند تهدید هویتی برای آنها به وجود می‌آید، این امر به آن معناست که آنها که تا دیروز سوال «من کیستم» را با شغل خود پاسخ می‌دادند در این زمان جوابی برای آن ندارند. ممکن است که خیلی از افراد خود را بازنشسته معرفی کنند، اما بسیاری از افرادی که شغل آزاد دارند یا همسرانی که همه عمر خود را صرف خانه داری و بچه‌داری کرده‌اند پاسخی برای این پرسش و اصولا امنیت روحی و روانی خود ندارند که همه این عوامل دست به دست یکدیگر می‌دهد و زمینه را برای بروز اختلافات آماده می‌کند.

وقتی تنها می‌شویم

شاید شما هم این داستان را شنیده باشید؛ پیرمردی همیشه از خروپف‌های همسرش شکایت می‌کرد، اما همسرش زیر بار نمی‌رفت و گله‌های همسرش را به حساب بهانه‌گیری وی می‌گذاشت. تا این‌که یک روز پیرمرد برای این‌که ثابت کند زنش در خواب خروپف می‌کند ضبط صوتی را آماده کرده و صدای خرناس‌های گوشخراش همسرش را ضبط می‌کند. پیرمرد صبح که از خواب بیدار می‌شود و شادمان از این‌که سند معتبری برای ثابت کردن خروپف‌های شبانه او دارد به سراغ همسر پیرش می‌رود و صدایش می‌کند، غافل از این‌که زن بیچاره به خواب ابدی فرو رفته است! از آن شب به بعد خروپف‌های ضبط شده پیرزن، لالایی آرامبخش شب‌های تنهایی او می‌شود.

حکایت بیشتر زن و شوهرهایی که در سنین میانسالی با یکدیگر بگو مگو می‌کنند، همین ماجراست. آنها زمانی که یکی از طرفین به دیار باقی می‌شتابد افسوس می‌خورند و تنها در آن زمان است که متوجه می‌شوند ارزش یکی برای دیگری چقدر است؟

دوره میانسالی با زایندگی و باروری شخصیت همراه است

 

بازنشستگی  یا با زن نشستگی

روان‌شناسی هر تغییری عارضه روانی استرس مثبت یا منفی را به همراه دارد. در دوره میانسالی که با زایندگی و باروری شخصیت همراه است انسان‌ها حس خوبی دارند، اما این حس گاهی همزمان با حکم بازنشستگی رئیس اداره است. گرچه ممکن است تغییر، رویداد خوشایندی تلقی شود، اما حکم یک عامل استرس را دارد که در شخصیت افراد تاثیرگذار است.وارد شدن استرس به شخص موجب تغییر در روابط انسانی، محیطی و درون فردی ‌شده و برخی اوقات این دوره به عنوان دوره رکود و بی‌حاصلی، مفید نبودن و سربار بودن خانواده و جامعه تلقی می‌شود.

اگر هر فردی چنین نگرشی به دوران میانسالی و ورود به آستانه پیری داشته باشد آستانه تحملش بخصوص در روابط بین فردی و خانوادگی که انتظار احساس امنیت از طرف مقابل را دارد از بین می‌رود. نباید فراموش کنیم که حساس بودن و نداشتن احساس امنیت از طرف همسر در موقعیت‌های ناکامی می‌تواند حس خشم را به پرخاشگری و دعواهای خانوادگی تبدیل کند.

در عین حال عوامل دیگری مثل کاهش حقوق در دوره بازنشستگی، از دست دادن روابط کاری با دوستان، تغییر محیط زندگی، یکنواختی، کاهش قوای ذهنی و جسمی‌در کنار یکدیگر می‌تواند درک کامل‌تری از تغییرات روانی ـ اجتماعی این دوره را تجسم کند. از سوی دیگر یکی‌ از عواملی که موجب بروز چنین بگو مگوهایی در زندگی زوج‌های میانسال می‌شود نوع روابط آنها قبل از این دوره است. در این میان زن و شوهر ممکن است به دلیل مشغله‌کاری همسر و پرداختن به امور فرزندان فرصت این را که روابط مخدوش و مسائل حل نشده خود را در دوران جوانی حل کنند، نداشته باشند و در حقیقت این مشکلات همچون زخمی کهنه در دوران میانسالی سر باز کند.

شواهرانی که خانگی نمی‌شوند

علاوه بر این مسائل بسیاری از همسران انتظار دارند شوهرانشان در دوره بازنشستگی در کارهای خانه به آنها کمک کنند. هرچند شوهران سعی می‌کنند این انتظارات را برآورده کنند، اما شوهران سنتی تلاش می‌کنند این انتظارات را با انجام کارهای مردانه‌تری مثل تعمیر خانه و وسایل زندگی پاسخ دهند و این ممکن است باعث‌ اختلاف شود‌ یا به دلیل این‌که شوهر به طور تمام وقت در خانه حضور پیدا می‌کند برخی رفتارها و عادت‌های او مورد اعتراض همسر قرار می‌گیرد. 

از طرف دیگر، حضور بیشتر شوهر در خانه، می‌تواند تهدیدی برای قدرت و قلمرو زن خانه‌دار تلقی شود و این احساس که در امور خانه‌داری دخالت می‌شود. حفظ احساس تسلط و کنترل امور خانه برای یک زن خانه‌دار مهم است و نباید آن را از نظر دور داشت.

توصیه هایی  برای‌کاهش مشاجرات

برای رفع این مشکل به این دو نکته توجه کنید؛اول این‌که تا می‌توانید از مشاجرات و بگو مگوها کم کنید. به هیچ عنوان یک مشاجره را دست‌کم نگیرید. مشاجرات وقتی روی هم انبار شوند و انرژی‌هایشان را درهم ضرب کنند،خستگی و کلافگی لازم برای رسیدن به آن احساس دوگانه و نقطه جوش را فراهم می‌آورند. ضمن آن‌که صفات بد و خلقیات ناپسند خودتان را از دسترس همسرتان دور نگه می‌دارید از تلاقی با نقاط ضعف و خلقیات ناپسند او نیز خودتان را حفظ کنید. توجه زیاد به عیوب یکدیگر و صحبت در باره آن، شما را نسبت به هم حساس و عصبی می‌کند.

از عیوب همسرتان چشم‌پوشی واقعی داشته باشید، یعنی در فکر و قلبتان هم آنها را وارد نکنید. شاید زندگی شما از مسیری پیش برود که عیوب همسرتان در این مسیر چندان مضر نباشد. همین که آسیب رفتارش به زندگی مشترکتان نرسد کافی است.یادم افتاد چند روز پیش در یکی از بوستان‌های شهر پشت سرم پیر مرد و پیر زنی میانسال نشسته بودند و به سرسره بازی بچه‌ها نگاه می‌کردند... لحظه‌ای در سکوت طوری که متوجه نشوند، نگاهشان کردم... چه آرام در گوش هم نجوا می‌کردند و با لبخند می‌گفتند: «چه عالی که بچه‌هایمان سر و سامان گرفتند و ما هنوز کنار هم هستیم.»

با خود می‌اندیشم چقدردر روزهای پیری به عشق ورزیدن همسرمان و تر و خشک کردن یکدیگر نیازمندیم. عشق در سالمندی نیازی است مثل غذا خوردن، مثل نوشیدن جرعه‌ای آب، مثل نفس کشیدن... آن را از همدیگر دریغ نکنیم.

چاقی در میانسالی

چگونه در میانسالی چاق نشویم؟

با اینکه ۵۰‌سالگی شروع دوره جدیدی از زندگی است وجود برخی حقایق فیزیولوژیکی می‌تواند باعث شود که واقعا احساس کنید پیر شده‌اید و کار از کار گذشته است، به‌علاوه در این میان موضوع کاهش متابولیسم در دوره 50‌سالگی نیز پیش می‌آید.

  با اینکه ۵۰‌سالگی شروع دوره جدیدی از زندگی است وجود برخی حقایق فیزیولوژیکی می‌تواند باعث شود که واقعا احساس کنید پیر شده‌اید و کار از کار گذشته است، به‌علاوه در این میان موضوع کاهش متابولیسم در دوره 50‌سالگی نیز پیش می‌آید. به گفته محققان، متابولیسم بدن شما در حالت استراحت (‌توانایی سوزاندن کالری در‌حالی که هیچ کاری نمی‌کنید) در هر دهه از زندگی، به‌خاطر کاهش عضله‌سازی و افزایش توده‌های چربی، حدود یک تا دو درصد کاهش می‌یابد.

در چنین شرایطی رعایت رژیم غذایی به تنهایی قادر به جبران این میزان کاهش متابولیسم نخواهد شد. به این معنی که با گذشت هر سال، رفته‌رفته به وزن‌تان افزوده خواهد شد. در‌نتیجه با دانستن این نکته که سوخت‌و‌ساز بدن با بالا رفتن سن کند می‌شود، طبیعتا نباید انتظار داشته باشید که بتوانید سریع و آسان وزن کم کنید. کاهش وزن در سنین بالای ۵۰‌سال نیازمند صبر و استمرار شما در انجام تمرینات ورزشی و رعایت یک رژیم غذایی مناسب خواهد بود.

 کالری‌ها را  بشمارید
از مواد مغذی و کم‌کالری استفاده کنید. کالری‌های دریافتی در طول روز باید بین 1200 تا 1500‌ باشند. با این حال، مقدار مصرف کالری به فعالیت‌های روزانه شما نیز بستگی دارد. برخی مشکلات پزشکی باعث کاهش مقدار کالری‌های دریافتی می‌شوند که این مشکلات را نیز باید مدنظر داشته باشید.

سبک زندگی‌تان را عوض کنید
کمتر بخورید و بیشتر ورزش کنید؛ این باید معیار اصلی شما باشد. با این حال، کمتر خوردن به معنای دنباله‌روی از رژیم‌های غذایی سرسختانه و گرسنگی کشیدن نیست؛ یاد بگیرید که اشتهای‌تان را کنترل کنید. 

چند تغییر ساده در عادات غذایی خود اعمال کنید و براساس آن غذا بخورید. سعی کنید مواد غذایی مناسبی انتخاب کنید تا از تلاش‌های خود نتیجه بگیرید. روش‌های زیر تا‌حدی می‌تواند کمک کند تا بتوانید کالری کمتری دریافت کنید.

اما باید توجه کنید که خواست و اراده شما برای کمتر خوردن، مهم‌ترین موضوع است.

 مصرف شکر و تنقلات سرخ شده و بی‌ارزش را کم کرده و سعی کنید کمتر بیرون غذا بخورید. غذاهای بیرون آغشته به روغن هستند و کالری بسیار زیادی دارند که حتی اگر حجم کمتری غذا مصرف کنید، باز هم کالری زیادی دریافت می‌کنید.

 ماهی، میوه و سبزیجات بیشتری بخورید تا از تمام مواد مغذی و سالم بهره‌مند شوید.

 در طول روز هیدراته بمانید. نوشیدنی‌های سالم و چند لیوان آب در روز بنوشید. آب کافی در بدن می‌تواند به حفظ سلامت و سوزاندن کالری کمک کند.

 بیشتر از فرآورده‌های لبنی و گوشت بدون چربی استفاده کنید. در زمان خرید لبنیات کم‌چرب را انتخاب کنید.

با این متد ورزش کنید
ورزش منظم می‌تواند میزان انرژی‌تان را افزایش دهد، در حفظ استقلال‌تان به شما کمک کند و از طرفی علائم بیماری و درد که با بالا رفتن سن بروز پیدا می‌کنند را کاهش دهد. برای انجام ورزش در این سن لازم است به برخی نکات توجه ویژه داشته باشید.

 قبل از شروع هر ورزشی تمرینات کششی انجام دهید تا آسیب نبینید. این تمرینات کششی در حقیقت همان گرم کردن در اصطلاح عامیانه است. حتی ورزشکاران حرفه‌ای هم قبل از ورزش، بدن خود را گرم می‌کنند.

 ورزش‌های استقامتی سبک مانند دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی و شنا برای سلامت قلبی و عروقی و سیستم گردش خون مفید هستند. پیاده‌روی سریع نیز نوعی تمرین قلبی و عروقی است.

 علاوه بر ورزش‌های کششی و استقامتی، وزنه زدن نیز به تقویت استخوان‌ها و افزایش سوخت‌و‌ساز بدن کمک می‌کند.

البته برای وزنه زدن حتما باید با یک متخصص طب فیزیکی مشورت کنید و روش درست این کار را بیاموزید. برخی افراد با وزنه زدن به شیوه نادرست بیش از فایده، ضرر نصیب خود می‌کنند.

 تمرینات تعادلی انجام دهید تا حالت ایستادن بهتری داشته باشید. تمرینات تعادلی را می‌توانید از مربی ورزشی خود یا از برنامه‌های تلویزیونی بیاموزید.

 از انجام تمرینات سنگین مانند ایروبیک، وزنه‌برداری و شرکت در برنامه‌های سخت و استقامتی خودداری کنید تا دچار کشیدگی، آسیب‌دیدگی و رگ به رگ شدن عضلات نشوید. باید بدانید وزنه‌برداری با وزنه زدن سبک متفاوت است؛ وزنه‌برداری می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی عضلات در این سن شود اما وزنه زدن سبک و اصولی با مشورت یک متخصص می‌تواند به سلامت‌تان کمک کند.

 می‌توانید به جای انجام مجموعه تمرینات روتین و تکراری، یک رشته ورزشی که دوست دارید انتخاب و آن را دنبال کنید. در این صورت انگیزه بیشتری هم برای ادامه تمرینات خود خواهید داشت.

به این نکته توجه کنید
توصیه می‌شود که سه روز در هفته و هر بار به مدت ۲۵‌دقیقه ورزش کنید. توجه داشته باشید که روز قبل از تمرین، خوب استراحت کنید. به‌علاوه به یاد داشته باشید که برای رسیدن به موفقیت مهلت از پیش تعیین شده‌ای ندارید. هر قدمی که برای موفقیت بر می‌دارید قابل تحسین است و هر زمان که به وزن ایده‌آل برسید، دیر نخواهد بود. یک رژیم غذایی مناسب و ورزش چیزی است که شما برای رفاه، سلامت و شادی‌تان به آن نیاز دارید. آرامش روانی خود را نیز به یاد داشته باشید.

مصرف نوشابه اکیدا ممنوع!
 نوشابه به خودی خود مضر است و قند بسیار زیاد موجود در آن می‌تواند سبب چاقی و اضافه وزن شود، این قضیه درباره افراد بالای 50‌سال مشکلات را بیشتر خواهد کرد. انواع نوشابه‌های گازدار که سرشار از قند هستند همچنین آبمیوه‌های صنعتی را از سفره‌تان حذف کنید. حتی اگر از قند و کالری بسیار بالای این نوشیدنی‌ها هم بگذریم، به‌خاطر استخوان‌های‌تان هم که شده به این نوشیدنی‌ها پشت کنید. به جای آن آب سالم و انواع آبمیوه‌های طبیعی و خانگی را جایگزین کنید. می‌توانید از چای سبز هم استفاده کنید البته اگر مشکلی برای مصرف ندارید.

با کم شدن متابولیسم در سنین بالای 50سالگی چه کنیم؟
کم شدن متابولیسم در افراد بالای 50‌سال یکی دیگر از مشکلاتی است که باید آن را تحت‌نظر داشته و کنترل کرد. افزایش مصرف آب، میوه و سبزیجات، پرهیز از مصرف غذاهای چرب و تنقلات بی‌ارزش و کاهش مصرف قندهای ساده که در شیرینی‌ها وجود دارد، می‌تواند تا حدی این مشکل را حل کند. در این سن خصوصا اگر بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت یا فشار خون و‌... دارید، نباید فشار تغذیه‌ای زیادی به خود وارد کنید. افرادی که دچار انواع بیماری‌ها هستند معمولا از پزشک خود رژیم غذایی مناسب که باعث افزایش کالری دریافتی هم نشود دریافت می‌کنند، اما لازم است در این سن بیشتر حواس‌تان به تغذیه‌تان باشد.

با افزایش سن یا مصرف داروهای مربوط به بیماری‌های‌تان ممکن است حس چشایی‌تان تا اندازه‌ای تغییر کند و مزه‌ها را کمتر از حد واقعی آنها درک کنید، بنابراین برای مزه دادن به غذاها ممکن است به نمک، شکر، ادویه‌جات و... بیش از پیش روی بیاورید. حتما باید سبزی‌ها و میوه‌های زیاد در انواع و رنگ‌های متفاوت مصرف کنید. به‌علاوه حداقل نیمی از غلات مصرفی‌تان از غلات کامل یا سبوس‌دار باشد. مصرف غذاهای پرکالری، پرچرب و غذاهای حاوی قند زیاد را به حداقل برسانید.

میزان مصرف چربی اشباع شده (که عمدتا در غذاهایی با منشا حیوانی وجود دارند) و چربی‌های ترانس (که در غذاهایی مانند مارگارین‌های جامد، شیرینی‌ها و بیسکویت‌ها و کیک‌ها وجود دارند) را تا آنجا که می‌‌توانید کاهش دهید. اکثر افراد در این سنین چربی خون بالایی دارند؛ بنابراین هرچه روغن و چربی کمتر مصرف کنید بهتر است. اگر هم چربی خون‌تان بالا نیست پس حتما تا‌کنون رژیم غذایی مناسبی داشته و به خوردن غذاهای چرب عادت ندارید و دیگر مشکلی وجود ندارد.

 کارشناسان چه نظری دارد؟

هانیه جباریان کارشناس تغذیه و رژیم درمانی درباره یک رژیم استاندارد برای افراد بالای 50سال می‌گوید: یک رژیم غذایی استاندارد تمام گروه‌های غذایی ازجمله غلات، میوه و سبزیجات، پروتئین‌ها‌، چربی‌ها و لبنیات را در خود جای داده است. یعنی حتی اگر رژیم دارید باید تمام گروه‌های غذایی را دریافت کنید اما می‌توانید میزان آنها را براساس شرایط خود کمتر یا بیشتر کنید. این رژیم استاندارد هیچ محدودیت سنی ندارد و حتی افراد بالای 50‌سال می‌توانند بدون محدودیت آن را داشته باشند. تنها چیزی که در رژیم‌های غذایی اهمیت دارد این است که متناسب با شرایط و وزن خود رژیم بگیرید.

 چه کسانی برای فعالیت محدودیت دارند؟
این کارشناس توضیح می‌دهد: فعالیت‌های بدنی برای افراد بالای 50‌سال فقط زمانی محدودیت دارد که به‌علت مشکلات جسمی یا بیماری توانایی انجام آن را نداشته باشند. کسانی که دچار انواع دیسک (دیسک کمر، گردن و...)، آرتروز، بیماری‌های قلبی و... هستند حتما باید درباره فعالیت بدنی خود با پزشک مشورت کنند.
گاهی ممکن است ورزش به وخیم‌تر شدن اوضاع این افراد بینجامد. اگر با یک پزشک مشورت کنید حتما باتوجه به شرایط‌تان به شما توصیه می‌کند که چه میزان فعالیت و چه نوعی مناسب شماست.