ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
شنبلیله حاوی موسیلاژ، مرکب از مواد چرب ماد ازته، مواد معطر و به مقدار زیاد آهن و فسفر است. الکالوئیدی به نام تری گونلین، اسانس روغنی، کولین، تانن، مواد صمغی، دیاستاز و مواد نشاسته ای است.
طبع شنبلیله، گرم و خشک است. همچنین دارای خواص ملین و نرم کننده ، ضد کم خونی، مقوی ، ادرارآور، مقوی معده، ضد بیماری قند،اشتها آور، ضد راشیتیسم ، و افزایش ترشحات شیر است.
البته این گیاه دارای طعم و اسانس معطر می باشد . تحقیقات جدید نشان داده است که شنبلیله دارای اسید نیکوتینیک یا نیاسین که ویتامین B3 نیز نامیده می شود ،می باشد . این ویتامین عامل جلوگیری کنند ه از بیماری پلاگرا می باشد و همچنین اثر گشاد کننده عروق را نیز درا است
مطالعات نشان میدهد افرادی که ۵۶ گرم دانه این گیاه را هر روز مصرف میکنند، بعد از ۲۴ هفته سطح کلسترول خونشان به طور چشمگیری کاهش مییابد و ۲۵ درصد ریسک ابتلا به حملات قلبی در ایشان کمتر میشود. علت این مسئله وجود مقادیر فراوانی فیبرهای محلول مانند همیسلولز، ساپونین، موسیلاژ، تانن و پکتین میباشد.
شنبلیله برای بهبود قند خون از قدیمالایام شناخته شده است. از دیگر اثرات آن بهبود کلسترول بالا میباشد.شنبلیله برای افراد دیابتی که از کلسترول بالا نیز در رنج هستند، یک تیر با دو نشان است. مطالعات متعدد نشان میدهد مصرف روزانه ۵۰۰ میلیگرم شنبلیله، تریگلیسرید و کلسترول را کاهش و HDL که کلسترول خوب میباشد را افزایش میدهد.
وجود اسیدآمینه هیدروکسی ایزولوسین در دانه شنبلیله از علل دیگر معروف بودن این گیاه به عنوان گیاهی ضددیابت است؛ زیرا هیدروکسی ایزولوسین باعث تسریع ترشح انسولین میشود. این عامل در کنار اثر کاهندگی قند خون که به وسیله فیبرهای موجود در شنبلیله القا میشود، باعث کنترل قند خون و اثرات ضد دیابتی این گیاه میگردد.
دانه شنبلیله از مقادیر فراوانی موسیلاژ تشکیل شده است که التهاب روده و معده را به وسیله پوشاندن جدار معده و روده کاهش میدهد. افزودن ۱ قاشق چایخوری دانه این سبزی به غذاها برای رفع سوزش سر دل و رفلاکس توصیه میشود. پیشنهاد دیگر حل کردن یک قاشق چایخوری از پودر دانه شنبلیله در آب یا آب میوه قبل از وعده غذایی میباشد.
این گیاه به عنوان یک گیاه تببر شناسایی شده است. بهترین حالت، مصرف دانه شنبلیله به همراه لیمو و عسل در زمان بیماری است. برای این منظور ۱-۲ قاشق چایخوری دانه این گیاه را ۳ مرتبه در روز به همراه چای سبز دم کنید و بعد از آن به همراه ۱ قاشق چایخوری عسل و کمی آب لیموترش تازه میل نمایید.
در طی بارداری مصرف دزهای بالای شنبلیله به هیچوجه توصیه نمیشود. مطالعات متعدد بر روی زنان باردار نشان میدهد مصرف این گیاه باعث بروز دردهای زایمانی در مادران میشود و انقباضات رحمی را افزایش میدهد. در نتیجه احتمال سقط بیشتر میشود. از این رو برای مصرف آن در دوران بارداری باید با احتیاط رفتار نمود.
همان طور که گفته شد شنبلیله دردهای زایمانی را تشدید میکند و منجر به انقباض در ناحیه رحم میشود. در نتیجه زایمان طبیعی را برای افراد تسهیل میکند. به همین علت در هنگام زایمان مصرف دزهای بالای این گیاه به منظور القای زایمان طبیعی و آسان توصیه میشود.