پیاز از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و دارای خواص بسیاری است.
دکتر حسن اکبری متخصص آسیب شناسی و مدرس طب اسلامی ایرانی گفت:
پیاز گرم و خشک و اشتها آور میباشد و دارای موادی نظیر قند، کلسیم، سدیم،
پتاسیم، ید، سیلیس، آهن، فسفر و ویتامینهای A و Bو C است. همچنین ترکیبات
گوگرد در پیاز باعث تشکیل اسید سولفوریک و در نتیجه سوزش چشمها میشود.
وی
ادامه داد: پیاز فعالیت و ترشح معده را افزایش میدهد، برای رفع مشکلات
کلیوی و قلبی و عروقی مفید میباشد. همچنین این ماده با خاصیت ضدعفونی
کنندگی باعث از بین رفتن میکروبهای داخل معده و مجاری تنفسی میشود و به
همین دلیل برای کسانی که از بوی بد دهان رنج میبرند، یک مادهی کاملا
مناسب محسوب می شود.
اکبری
افزود: پیاز یک انسولین گیاهی است که قند خون را کاهش میدهد. به علاوه
مصرف پیاز با عسل سبب بهبودی سرفه می شود. ریختن 2 یا 3 قطره از این مادهی
معجزه آسا در گوش برای درمان سنگینی گوش خارجی بسیار مفید است.
وی
اظهار داشت: پیاز تاثیر به سزایی در محکم کردن لثه دارد و مسکن دندان درد
است. علاوه بر اینها از پوکی استخوان جلوگیری میکند و ماسک پیاز(پیاز
رنده شده به مدت 20 دقیقه بر روی پوست) موجب طراوت و شادابی پوست میشود.
اکبری
خاطرنشان کرد: پیاز برای کاهش خارش و درد ناشی از گزیدگی نیش حشرات بسیار
سودمند است و در پایان به افرادی که طبع گرم دارند، توصیه کرد از خوردن
افراطی پیاز این گروه باید پرهیز کنند چون باعث سردرد در آنها میشود.