بی اشتهایی

دلیل بی‌اشتهایی افراد مسن چیست؟

افراد مسن اغلب دچار کم‌اشتهایی می‌شوند و این مسئله به کم شدن وزن و یا سوء‌تغذیه آنها می‌انجامد. تحقیقات نشان می‌دهد این مسئله به خاطر تولید زیاد هورمونی به نام پپتید YY است که سیگنال‌های اشباع بودن را به مغز می فرستد.

افراد مسن اغلب دچار کم‌اشتهایی می‌شوند و این مسئله به کم شدن وزن و یا سوء‌تغذیه آنها می‌انجامد. تحقیقات نشان می‌دهد این مسئله به خاطر تولید زیاد هورمونی به نام پپتید YY است که سیگنال‌های اشباع بودن را به مغز می فرستد.

اصطلاح بی‌اشتهایی عصبی سالخوردگی یا کم‌اشتهایی در بین افراد مسن بسیار شایع بوده و حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از سالخوردگان به موجب آن ناخواسته دچار کمبود وزن ناخواسته هستند. در شرایطی که مشکلات احساسی هم‌چون افسردگی یا غم و غصه می‌تواند مسبب کم‌اشتهایی در افراد مسن شود، اما در بسیاری از موارد هم این مشکل، عامل شناخته‌شده‌ای ندارد. تحقیقات قبلی در این زمینه نشان داده است که کم‌اشتهایی در افراد مسن می‌تواند به خاطر کم شدن ترشح هورمون گرلین باشد – هورمونی که دستور گرسنگی را در بدن صادر می‌کند.
با این حال، تحقیقات اخیر نشان داده که هورمون پپتید YY مسبب بروز این کم‌اشتهایی است. محققان برای رسیدن به یافته‌هایشان، ۳۱ افراد ۲۱ تا ۹۲ ساله را انتخاب کردند که شش تا از آنها بیش از ۸۰ سال سن داشتند. آنها دریافتند که چالش اصلی در این تحقیق، یافتن افراد مسن بدون مشکلات سلامت بوده اما این مسئله مستلزم ارزیابی تغییراتی در کنترل اشتها است، بدون در نظر گرفتن بیماری آنها.
همه شرکت‌کنندگان ملزم بودند که تا پیش از خوردن صبحانه که حاوی ۶۶۰ کالری بود، چند ساعت چیزی نخورند. بعد از آنکه شرکت‌کنندگان صبحانه‌شان را خوردند، محققان میزان PYY ، گرلین و پپتید ۱ شبیه گلوکاگون ( GLP – 1) –هورمونی که مسئول کم کردن اشتها و انتشار انسولین است– را در وقفه‌های زمانی منظم در یک بازه سه ساعته مورد سنجش قرار دادند.
هم‌چنین از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا بگویند که تا چه گرسنه هستند، فکر می‌کنند چقدر باید غذا بخورند و چقدر از خوردن غذا لذت می‌برند. محققان دریافتند که در مقایسه با افراد جوان، میزان تولید PYY در افراد بالای ۸۰ سال بیشتر دیده شد. با این حال، هیچ تفاوتی در میزان گرلین و یا GLP-1 بین دو گروه سنی مشاهده نشد. از طرفی افراد مسن‌تر در مقایسه با شرکت‌کنندگان جوان‌تر، میزان گرسنگی کمتری داشتند، میزان مصرف غذای آنها در ساعات آتی کمتر شده و خوردن غذا برایشان لذت کمتری داشت.