رئیس انجمن گوش حلق و بینی درباره استاندارد صدا برای گوش انسان توضیحاتی داد.
مهدی خواجوی رئیس انجمن گوش، حلق و بینی در خصوص عوارض استفاده از هندزفری اظهار کرد: استفاده مداوم از هندزفری و هدفون آسیبهای جبران ناپذیری به گوش وارد کرده و باعث آسیب به شنوایی فرد میشود.
رئیس انجمن گوش، حلق و بینی در خصوص مراحل رسیدن صدای نهایی در گوش پس از استفاده از هندزفری عنوان کرد: صدا وارد گوش میشود از پرده سماخ رد شده، استخوانهای گوش میانی تحریک میشوند در نهایت صدا به حلزون گوش رسیده و وارد مغز میشود.
خواجوی با اشاره به اینکه سالم ماندن تعداد سلولهای عصبی فعال در گوش اهمیت دارد، گفت: ما در هر گوش حدود ۱۷ تا ۱۸ هزار سلول عصبی داریم، سلول حساس شنوایی که جزو سلولهای عصبی هستند، در صورت نابودی جایگزینی ندارند و زاد و ولد نمیکنند؛ استفاده از هندزفری باعث به خطر افتادن همین سلولهای حساس در گوش میشود.
وی با اشاره به اینکه استفاده صحیح از هندزفری میتواند خطر از بین رفتن سلول های عصبی را کاهش دهد، مطرح کرد: باید از این وسیله به درستی استفاده کرد و اگر صحیح استفاده نشود منجر به از دست دادن شنوایی می شود.
رئیس انجمن گوش، حلق و بینی با بیان اینکه استفاده از هندزفری عوارض بسیاری در گوش دارد، افزود: زمانی که از هندزفری استفاده میکنیم، منشأ انتشار صدا به گوش خیلی نزدیک است، شدت صدایی که به گوش میرسد قطعا بالا است و صدای بلند برای گوش آسیب رسان است.
خواجوی با اشاره به اینکه اگر استفاده از هندزفری با صدای بلند باشد ضررهای جبران ناپذیری دارد، گفت: زمانی که صدا بیشتر از حد مجاز باشد، به دلیل انتقال صدا به صورت مستقیم و بیواسطه، روی سیستم شنوایی و حلق تاثیر میگذارد و سلولهای گیرنده صدا را در گوش میانی دچار آسیبهای غیرقابل جبران میکند.
وی با اشاره به اینکه مدت زمان مناسب در استفاده از هندزفری اهمیت دارد، خاطر نشان کرد: به طور متوسط صدای بالای ۸۰ و ۸۵ دسیبل اگر ۸ ساعت در روز به گوش انسان برسد، شنوایی گوش از فرکانسهای بالا و فرکانسهای زیر کم کم شروع به افت کردن میکنند که حساسیت در گوش ایجاد کرده و به مرور زمان این رویه پیشرفت میکند و به گوش آسیب جدی میرساند.
رئیس انجمن گوش حلق و بینی با اشاره به اینکه صدای بالاتر از 120 دسیبل برای شنوایی گوش بسیار خطرناک است، اظهار کرد: استفاده از هندزفری و گوش دادن به این صداها میتواند در زمان کوتاهتری آسیب شنوایی گوش را به دنبال داشته باشد.
خواجوی با اشاره به اینکه استفاده از هندزفری عوارض بسیاری برای گوش دارد، مطرح کرد: کمشنوایی، کاهش حساسیت گوش به صداهای بلند، پیرگوشی، افزایش عفونت گوش و آسیب پذیری عصب شنوایی از عوارض استفاده از هندزفری است.
وی با اشاره به اینکه استفاده از هندزفری نه تنها سلامت گوش بلکه گاهی زندگی فرد را به خطر میاندازد، بیان کرد: پوست گوش بسیار حساس است و وقتی یک جسم خارجی مانند هندزفری درون گوش قرار بگیرد، با تحریک پوست آن را دچار ورم میکند و جرم طبیعی گوش را که یک لایه محافظتی است دگرگون میکند.
رئیس انجمن گوش حلق و بینی با تاکید بر اینکه شنوایی عامل اخطار دهنده به ادامه زندگی است، مطرح کرد: وقتی هندزفری را در گوش قرار میگیرد، ممکن است صدای اتومبیلی که به سمت او میآید را متوجه نشده و آن هشدار به فرد نرسد و همین استفاده از هندزفری عامل حوادثی میشود که ممکن است غیر قابل جبران باشد .
خواجوی با اشاره به اینکه افراد به منظور حفظ سلامت شنوایی خود از استفاده طولانی مدت هندزفری و گوش دادن به اصوات بلند باید اجتناب کنند، گفت: افراد باید سعی کنند میزان صدا را طوری تنظیم کنند که شنوایی آنها دچار آسیب نشود.
وی با بیان اینکه هندزفری را نباید به هیچ عنوان محکم به داخل گوش فشار داد، یاد آور شد: هندزفری را باید تمیز نگه داشت و درست از آن استفاده کرد؛ اگر هندزفری بزرگتر از مجرای گوش باشد و آن را محکم در گوش قرار داد، مجرای شنوایی ورم خواهد کرد و این ورم زمینهای برای بروز عفونتهای گوش در دراز مدت خواهد بود.
این عارضه یکی از اختلالات شنوایی است که فرد را هم از نظر روحی و روانی و هم جسمی درگیر میکند و در واقع اسم آن را سرطان دستگاه شنوایی گذاشتهاند.
گیرنده گوش شامل کانال گوش خارجی، گوش میانی، پرده گوش و استخوانهای ریز گوش است. قسمتی که صدا را تفسیر میکند، در مغز قرار دارد.
بین مغز و گوش، عصب شنوایی به عنوان پل ارتباطی قرار گرفته است. این عصب از گوش خارجی به گوش میانی و از سمت حلزون گوش به سمت مغز امتداد دارد. اگر در این مسیر مشکلی به وجود آید، میتواند عامل وزوز باشد.
گوش داخلی، در داخل استخوان گیجگاهی سر قرار گرفته است. سختی این استخوان بعد از مینای دندان، مقام دوم را در بدن دارد. در کنار این استخوان، غشایی قرار گرفته که احشای داخلی را عایقبندی میکند. اگر هر عاملی (مثل ضربه، تروما یا داروها) عایق پیرامون ساختمان داخلی گوش را دچار آسیب کند، میتواند در گوش ایجاد صدا نماید.
وزوز گوش
این عارضه یکی از اختلالات شنوایی است که فرد را هم از نظر روحی و روانی و هم جسمی درگیر میکند و در واقع اسم آن را سرطان دستگاه شنوایی گذاشتهاند.
وزوز صدایی است که به خاطر درگیریهای راههای عصبی و قشر مغز اتفاق میافتد، زمانی که سلولها و نورونهای مغز فعالیت اضافه پیدا میکنند.
از هر پنج نفر یکی به وزوز گوش دچار میشود. وزوز گوش، میتواند نشانهای از یک بیماری زمینهای مانند کمشنوایی یا آسیب گوش باشد.
البته حدود 8 تا 15 درصد افراد، ممکن است صدایی را به صورت کوتاه مدت یعنی کمتر از 5 تا 80 دقیقه در گوششان حس کنند و بعد از بررسی معلوم شود که این صدا مربوط به عارضه یا بیماری خاصی نیست.
انواع وزوز گوش
وزوز فردی: فقط خود فرد قادر به شنیدن صدای وزوز است.
وزوز عینی: اگر فرد دیگری گوش خود را نزدیک فرد مبتلا ببرد، صدای وزوز را خواهد شنید.
علل وزوز گوش
- وزوز نوع فردی، به علت بروز مشکل در گوش خارجی، میانی یا داخلی ایجاد میشود.
- وزوز عینی، در اثر اختلالات عروقی، وضعیت استخوانی گوش یا انقباضات عضلانی بروز میکند.
- فشار خون بالا یا پایین، تومور، دیابت، مشکلات تیروئید، آسیب به سر و گردن، آنتی بیوتیک ها، آرامش بخشها و آسپیرین نیز باعث وزوز گوش می شوند.
- افزایش سن (افراد بالای 65 سال). در این افراد، دیواره عروق سخت می شود و در نتیجه عروقی که حلزون گوش را تغذیه میکنند، تنگ شده و سبب کمخونی در قسمتی از حلزون میشوند که این خود عاملی برای ایجاد وزوز گوش است.
- قرار گرفتن در معرض صداهای بلند برای مدتی طولانی
- تجمع جرم در گوش
- سفتی استخوانچههای گوش میانی و چسبندگی آنها
- برخی از داروها نظیر سالیسیلاتها، ایبوپروفن، ایندومتاسین، فلزات سنگین مانند ارسنیک، کینین و بعضی از ضد افسردگیها
- آسیب حلزون گوش و عصب زوج هشتم مغزی
- تومورهای عصب شنوایی
- آلودگیهای صوتی در محیطهای کار و زندگی
- وقتی سر را پایین میآورید یا در حالت درازکش قرار میگیرید، فشار وریدی ناحیه جمجمه بالا میرود. بالا رفتن این فشار وریدی همراه با نازک شدن دیواره استخوانی (که بین شریانهای مغز وجود دارد)، سبب میشود صدای ضربان یا نبض به حلزون منتقل شود و صداهایی در گوش ایجاد کند.
علائم وزوز گوش
وزوز گوش معمولا با شنیده شدن صداهایی آزاردهنده که در محیط خارجی وجود ندارد، نمایان میشود.
ممکن است صدای زنگی در گوش احساس شود، گاهی وزوز، همهمه، صدای تیکتیک، سوت یا صدایی مانند وزش باد.
شدت این صدا میتواند ضعیف یا پر سر و صدا باشد.
گاهی این صداها تا حدی بلند است که با زندگی روزانه و تمرکز فرد تداخل پیدا میکند و باعث میشود صداهای واقعی که در محیط بیرون وجود دارد، به راحتی شنیده نشود.
عوارض وزوز گوش
خستگی، استرس، مشکلات خواب، عدم تمرکز، مشکلات حافظه، افسردگی، اضطراب و تحریکپذیری.
درمان وزوز گوش
ابتدا باید بیماری ایجادکننده وزوز گوش را تشخیص داد، تا بتوان مشکل را درمان کرد. درمانهای وزوز گوش عبارتند از:
1- درمانهای پزشکی و توانبخشی
2- استفاده از سمعک
3- تحریک الکتریکی یا مغناطیسی: وزوز، ناشی از اختلال در عملکرد عصب شنوایی است و اگر این عصب تحریک شود، به حالت اولیه برخواهد گشت.
4- موفقترین روش درمان، روش بازآموزی وزوز است. در این روش به فرد یاد میدهند که با استفاده از کنترلکنندههای صدا و با شرکت در جلسات آموزشی، هم صدای وزوز و هم اضطراب را کنترل کند
5- مجموعهای شامل: طب سوزنی گوش، تمرین عضلات کمر، سر و صورت و اصلاح فرم بدن. فرم بد گردن، به بلوکه شدن مفاصل و کوتاه شدن و ضعف برخی عضلات ناحیه سر و صورت منجر میشود، لذا نرمش عضلات و بهبود فرم بدن، بخشی از روش درمان ابداعی را تشکیل میدهد.
وزوز گوش و کاهش شنوایی
بیماریای به نام منییر باعث افزایش فشار گوش داخلی میشود و وزوزگوش را ایجاد میکند. اگر این بیماری پیشرفت کند، به کاهش شنوایی منجر خواهد شد و کاهش شنوایی اثر وزوز را بیشتر میکند.
عفونت گوش و وزوز گوش
عفونتهای گوش، موجب جذب عفونت به گوش داخلی میشود و این عفونتها، سبب ایجاد وزوز میشوند. اگر عارضه برگشتپذیر باشد، با درمان عفونت، وزوز از بین میرود. ولی اگر برگشتناپذیر بوده و صدمه خیلی شدید باشد، صدا از بین نخواهد رفت.
نکات قابل توجه
* آرامش داشته باشید و به وزوز فکر نکنید. هر چه بیشتر به این مشکل فکر کنید، طنین صدا را در گوش خود بیشتر خواهید شنید.
* برای کنترل وزوز گوش توجه کنید که چه فعالیتهایی در طول روز، شما را از دقت به صدای گوشتان باز میدارد.
* از قرار گرفتن در معرض اصوات بلند خودداری کنید.
* مرتب فشارخونتان را کنترل کنید.
* سیگار نکشید، کمتر نمک بخورید و در مصرف چای، قهوه و نوشابههای گازدار افراط نکنید.