دره «لاتربرونن» در منطقه‌ای ساکت و دورافتاده به نام برنیس اُبرلند (Bernese Oberland) و ۷۰ کیلومتری جنوب شرق برن (bern) در سوئیس قرار دارد که به‌عنوان یکی از زیباترین دره‌های اروپا شناخته می‌شود. این دره با حدود یک کیلومتر عرض بین رخساره‌های سنگی غول‌پیکر و قله کوه‌هایی که به‌طور عمودی حدود ۳۰۰ متر از کف دره فاصله دارد پدید آمده است. در سطح پایینی دره، بین صخره‌های آهکی بلند، روستای لاتربرونن قرار دارد که از سه طرف توسط کوه‌های آیگر (Eiger)، مانک (Monch) و Jungfrau احاطه شده است. دره به‌وسیله حرکت توده‌های یخ به سمت جنوب گسترش‌یافته و سپس به سمت جنوب غربی روستا تغییر مسیر می‌دهد و مسیر (U) شکلی به وجود آورده است.
لاتربرونن (Lauterbrunneng) به معنی «تعداد زیادی چشمه» است. وجه‌تسمیه این دره وجود ۷۲ آبشار است که از صخره‌های عمودی که بعضا چند صد متر ارتفاع دارند به دره می‌ریزند. معروف‌ترین آنها آبشار استاباخ است که حدود ۳۰۰ متر ارتفاع دارد و بلندترین آبشار پیوسته (یک پله‌ای) اروپا است.
دیگر منظره طبیعی تماشایی، آبشار تروملباخ (Trümmelbach) است که پشت یک کوه مخفی شده و شامل مجموعه‌ای از آبشارهای یخی است که ۲۰۰،۰۰۰ لیتر آب در ثانیه از ارتفاع ۲۰۰ متری آن سرازیر می‌شود. این آبشارها تا سال ۱۸۷۷ که یک تونل در کوه زده شد، مخفی بودند؛ اما امروزه می‌توان با تله‌کابین زیر زمینی یا با قدم زدن در پیاده‌روهایش این آبشارها را دید. البته در زمستان‌ها این آبشارها تبدیل به باریکه‌ای از آب می‌شوند.
بسیاری از نویسنده‌ها و نوازنده‌ها از صخره‌ها و آبشارهای دیدنی لاتربرونن الهام گرفته‌اند، به‌عنوان نمونه شعر روح آبشارها (the Spirit of the Waterfalls) یوهان گوته، که بعدا فرانتس شوبرت آن را به‌صورت یک آهنگ درآورد.
لاتربرانن در سال ۲۰۰۱ به‌عنوان میراث طبیعی جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
