غذاهای محلی استان کردستان

غذاهای محلی استان کردستان | طعم غذاهای محلی کردستان

عوض کردن ذائقه یه مقدار سخته خیلی از ماها هم عادت کردیم که همون غذاهای همیشگی خودمون رو بخوریم و سراغ غذاهای جدید مخصوصا غذاهای محلی که نمیشناسیم نریم. غذاهای محلی ما ایرانی ها معمولا روش خاصی برای پختن دارن و شما باید از فردی که خوب اون غذا رو میپزه یا بلده یادش بگیرید. برای همین یه مقدار در سفره های ما ایرانی ها توجه به غذاهای محلی کم شده. غذاهای محلی استان کردستان هم از اون دسته غذاهای محلی کشورمون هستن که با توجه به اقلیم و شرایط کوهستانی کردستان طبخ میشن و کمی دقت بهشون کاملا متوجه فرهنگ این خطه میشیم. غذای محلی کردستان رو شاید خیلی معدود بر سر سفره ی مردمان دیگر استان ها ببینیم اما تنوعی عالی دارن و شک نکنین که ارزش امتحان کردن رو دارن. برای آشنایی بیشتر با غذاهای محلی استان کردستان با ما باشید.

برونشین

برونشین غذای محلی کردستان هستش که از ترکیب لپه، روغن، پیاز، بلغور و ادویه تهیه میشه. مردم کردستان این غذای محلی رو با طعمی ترش سرو میکنن که در این صورت از سرکه و زردآلو در تهیه این غذا استفاده میکنن.

آش سه نگه سیر

 آش مخصوص "سه نگه سیر"غذای محلی کردستان هست که با گوشت مرغ یا بوقلمون، برنج، عدس، کشک، زردچوبه، فلفل، پیاز داغ و نعناع تهیه میشه. برای سرو این آش خوشمزه میتونید بعد از پختن گوشت، استخوانش رو جدا کنین و گوشت رو تکه تکه کنید و توی آش بریزین.

که لانه

این غذای محلی کردستان در فصل بهار پخته میشه و اغلب به صورت خونگی طبخ میشه. " که لانه " رو در مهمانی ها با کمک وسیله ای به اسم ساج تهیه میکنن. برای تهیه این غذای محلی خوشمزه به پیازچه، آرد، نمک، روغن حیوانی و آب احتیاج داریم. هرچند که طبخ این غذا بر روی ساج باعث می‌شه طعم اصلی خودش رو حفظ کنه، اما برای تهیه‌ی "که لانه" از فر هم میشه استفاده کرد. مردمان کردستان معمولاً این غذا رو با دوغ میل میکنن.

خورش ریواس

اگه طرفدار طعم ترش برای غذا هستین باید خورش ریواس که غذای محلی کردستان هستش رو حتما امتحان کنین. با توجه به کوهستانی بودن کردستان گیاه ریواس زیاد در این منطقه رشد میکنه برای همین این خورش از غذاهای این مردمان غیور به حساب میاد. برای تهیه این غذای محلی کردستان به ریواس (پوست کنده شده)، گوشت گوسفندی، پیاز، مقدار کمی نعناع و جعفری و نمک و فلفل نیاز دارین. خوردن ریواس به دلیل وجود ویتامین A برای تقویت بینایی چشم خیلی مفیده. از ریواس برای رفع بی‌خوابی، سستی و بی‌حالی بدن هم استفاده می‌شه.

خورش تره کردی

به لطف تنوع اقلیم در جای جای سرزمینمون غذاهای مختلفی در هر استان پخته میشه و سفره های مردمان ایرانی پر از خورش های متنوع هستش. خورش تره کردی یکی از انواع این خورش هاس. برای اکثر افرادی که این سبزی رو می‌شناسن و اغلب اون رو در آش و سبزی خوردن شنیدن این ترکیب ناملموس هستش. این خورش بسیار لذیذ رو فقط بر سر سفره ی کردها میتونین پیدا کنین چون در هیچ رستورانی سرو نمیشه. گوشت چرخ کرده، تره‌ی خورد شده، پیاز، رب گوجه فرنگی، زرشک، روغن مایع و ادویه (زردچوبه، نمک، فلفل سیاه، و پودر لیمو) مواد تشکیل دهنده‌ی خورش تره کردی هستن.

شلکینه

شکلینه، غذای محلی استان کردستان هستش که مخصوص مهمونی‌های دسته جمعیه و اغلب در فصل بهار تهیه میشه. طبخ این غذا معمولاً بر روی وسیله‌ای به نام ساج(ساج وسیله‌یبرای پختن نان هستش) صورت می‌گیره. مواد اولیه لازم برای تهیه‌ی این غذای خوشمزه آرد، شیر، تخم مرغ، بیکینگ پودر و نمکِ. از ترکیب این مواد، مایه‌ای شبیه خمیر نانوایی حاصل می‌شه که  1 تا 2  ساعت زمان نیاز داره تا به اصطلاح وربیاد . شلکینه رو بر طبق سنت مرسوم با کره حیوانی چرب کرده و می‌خورن. اگه مایل باشید میتونین برای خوردن این غذا از شکر هم استفاده کنین که کاملا به ذائقه تون مربوط میشه.

آش عدس بلغور

آش در برنامه‌ی غذایی افرای که خیلی این غذا رو دوست دارن به عنوان غذای اصلی محسوب میشه. آش عدس بلغور، یکی از آش‌های پرطرفدار استان کردستان و مردم سنندج به حساب میاد. در تهیه‌ی این آش از عدس، بلغور گندم، سیب‌زمینی و ادویه استفاده می‌کنن. بر روی آش آماده نعنا داغ می‌ریزن و با لیموترش تازه سرو می‌کنن.

قایرمه

یکی دیگه از غذاهای محلی استان کردستان قایرمه اس . قایرمه رو با کنگر تهیه می‌کنن اما چون کنگر گیاهی فصلیه و بعد از فروردین خیلی کم و سخت میشه پیداش کرد، در فصل های دیگه ی سال از کرفس برای تهیه اس استفاده میکنن.کنگر ضدعفونی‌کننده، اشتهاآور، و هضم‌کننده غذاس و در ضمن، مصرف اون باعث تقویت دستگاه گوارش می‌شه. برای تهیه‌ی قایرمه علاوه بر کنگر یا کرفس به آرد، زیره، تخم مرغ، آب یا شیر، زعفران دم کرده، بیکینگ پودر،کره، نمک، فلفل سیاه و روغن سرخ کردنی نیازه. این غذا را معمولاً با کته و ماست چکیده سرو می‌کنن.

آش پرپوله

این آش مخصوص فصل‌های سرده. عدس، پیاز، رشته‌ی آش، مرزه، نمک و فلفل قرمز مواد تشکیل دهنده‌ی این آش محلی هستن. طبق معمول همه ی آش ها خاطرتون باشه که در آخر رشته رو اضافه کنین که خیلی نرم نشه.

آش دانه کولانه

آش دانه کولانه، یکی از آش‌ها مناسبتی استان کردستانِ  که هنگام اولین رویش دندان کودکان پخت و بین افراد فامیل پخش میشه. برای تهیه‌ی این آش به گندم، عدس، لوبیا، نخود، مرزه‌ی خشک، پیاز، قلم گوسفندی و ادویه( فلفل قرمز، نمک و زردچوبه) نیازِ. به‌جای قلم گوسفندی می‌تونین  وقتی غذا پخته شد از کوفته قلقلی‌های کوچک در آش استفاده کنین.

تالاب زریوار

منحصر به فردترین تالاب جهان در ایران

تالاب زریوار یکی از منحصر به فردترین "دریاچه‌های" آب شیرین در جهان بشمار می‌رود و کلیه شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را داراست

"تالاب" آب شیرین زریوار ( به کردی: زریبار ) در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان، در استان "کردستان" ایران و از مکان‌های دیدنی و گردشگری این استان است. آب تالاب شیرین است و از تعدادی چشمهٔ کف‌جوش و بارش تأمین می‌شود. در بیشتر زمستان‌ها سطح دریاچه کاملاً یخ می‌بندد. این تالاب در طول جغرافیایی ′۸°۴۶ و عرض جغرافیایی ′۳۲°۳۵ و ارتفاع ۱۲۸۵ متری از سطح دریا واقع گردیده‌است. طول دریاچه زریوار حدود ۵ کیلومتر و عرض آن حدود ۱٫۶ کیلومتر است. وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداکثر عمق آن ۵/۵ متر است.

 

تالاب زریوار یکی از منحصر به فردترین "دریاچه‌های" آب شیرین در جهان بشمار می‌رود و کلیه شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را داراست و حتی مواردی از رفتار و عملکرد برخی از موجودات مشاهده می‌گردد که تاکنون مطالعه و یا اعلام نشده‌است که نیاز به بررسی بیشتر را می‌طلبد.

 

حجم تقریبی آب تالاب حدود ۳۰ میلیون متر مکعب برآورد شده‌است. محیط تالاب حدود ۲۲، ۵کیلومتر و میزان متوسط بارندگی ۷۸۶ میلیمتر در سال است. رطوبت نسبی برابر ۴/۵۸ درصد و متوسط تبخیر سالیانه معادل ۱۹۰۰ میلیمتر گزارش شده‌است.
 
اکوسیستم تالاب
تالاب زریوار به عنوان یک واحد اکولوژیکی و یک اکوسیستم آبی در کردستان پدیده‌ای بسیار زیبا و نادر است. زریوار با قرار گرفتن در یک دره طولی نسبتاً وسیعی از دو طرف غرب و شرق با کوههای پوشیده از جنگل احاطه شده‌است. پوشش غالب اراضی در این منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهند که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی بوده و در حالیکه سایر گونه‌های جنگلی دیگر مانند گلابی وحشی، زالزالک، بادام در شیبها و نقاط مختلف آن خودنمایی می‌کند.

 

 پوشش گیاهی

از پوشش‌های گیاهی دریاچه می‌توان به گیاهان شناور چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه‌هایی از گیاهان خاردار و از گیاهان حاشیه‌ای می‌توان به گونه‌های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت‌بند، پیچک‌ها، لویی و بزواش، جگن و نعناع اشاره کرد.
 

آبزیان

گونه‌های بومی: سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی، ماهی گامبوزیا (در حال حاضر این گونه‌ها در دریاچه یافت نمی‌شوند) گونه‌های غیربومی: ماهی آمور سفید، کپور آیینه‌ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک اشاره کرد. ضمناً یک گونه مارماهی، ۵ گونه فیتوپلانکتون و ۱۷ گونه زئوپلانکتون شناسایی شده‌است. در خصوص گونه‌های وارداتی اخیر توسط سازمان شیلات و آبزیان می‌توان به گونه ماهی Gambosia siaaffinhs از خانواده poecilidae و یک گونه میگوی غول پیکر آب شیرین اشاره کرد.

امکانات و تسهیلات برای گردشگران
* خرید از بازارچه مرزی باشماق در فاصله ۱۶ کیلومتری
* نمایشگاه‌های صنایع دستی
* پارکینگ کنار دریاچه
* "هتل" چهار ستاره زریوار در کنار دریاچه
* هتل چهار ستاره نوروز در مریوان
* ستادهای اسکان مهمانان در تعطیلات عید و تابستان