ریزش باران و جاری شدن آن در سطح زمین و همچنین آب هایی که از چشمه ساران جاری می شود آب دریاچه سد سقالکسار را تشکیل می دهد . این دریاچه در بین راه آقا سید شریف تا جیرده در 1 کیلومتری جنوب شهر رشت واقع شده است. دریاچه سقالکسار نسبت به دریاچه های دیگر دارای مساحت بیشتری می باشد و تقریبا 15 هکتار از زمین را در برگرفته است . این دریاچه در روستا سقالکسار واقع شده است. سقالکسار به معنی محل آب خوردن می باشد. در زمانی دور که ما درگیری این زندگی ماشینی نشده بودیم پرندگان زیادی را می توانستیم در اکثر نقاط کشور و علی الخصوص در روستاها و کنار آبگیرها مشاهده کنیم. این روستا نیز از آن جهت که در گذشته های دور پرندگانی مانند سار و لک به این روستا کوچ می کرده و از چشمه های بسیار زیبایی که در این منطقه بوده سیراب می شده است به این نام نامیده شده است. دریاچه سقالکسار به طول 600 و عرض 500 متر در ارتفاع از سطح دریا قرار گرفته است، سفر به سقالکسار میتواند یکی از بهترین انتخاب های ایرانگردی شما باشد.
روستای سقالکسار یک ویژگی مهم دارد و آن این است که این روستا همیشه تمیز است و هیچ زباله ای را نمی توان در اطراف دید. علتش این است که شورای اسلامی روستا طرحی را اجرا نموده مبنی بر این که گردشگرانی که می خواهند وارد روستا شوند و از زیبایی های روستا سقالکسار رشت استفاده کنند باید سه هزار تومان ورودی بپردازند و به گردشگران در بدو ورود یک کیسه زباله داده می شود که آشغال ها را در آن بریزند که این پول صرف پاکیزه نگه داشتن و عمران و آبادانی روستا سقالکسار می شود. جالب است بدانید که اگر گردشگری کیسه زباله را به متصدی مربوطه تحویل بدهد از پولی که در بدو ورود داده بودند دو هزار تومان به آنها برگردانده می شود بیشتر مردم این روستا شغلشان کشاورزی بوده است، زراعت برنج، پرورش ماهی های قرمز و گوشتی و... نیز امروزه در روستا سقالکسار رشت توسط مردم انجام می شود. روستا سقالکسار جزو روستاهای دهستان لاکان رشت می باشد .
برای این که به این روستا بکر و تماشایی سفر کنید می توانید از جاده قزوین به رشت بعد از گذشتن از پلیس راه و عبور از تقاطع روگذر به فومن به این روستا بروید و یا این که بعد از بقعه آقا سید شریف در 10 کیلومتری جاده جیرده به این روستا سفر نمایید و از دریاچه سقالکسار دیدن کنید .
شهر ماسوله یکی از شهر های تاریخی ایران است که دارای تابستان های خنک و سرد و زمستان های پوشیده از برف میباشد. این شهر در جنوب غربی استان گیلان در بخش سردار جنگل فومن قرار دارد. این شهر در شصت کیلومتری شهر رشت و سی و شش کیلومتری شهر فومن قرار دارد. زبان اصلی مردم ماسوله تالشی است.
طبیعت گردی ماسوله
ماسوله تحت نظر سازمان حفاطت از منابع طبیعی می باشد و به یکی از بکرترین و خوش آب و هوا ترین مناطق ایران تبدیل شده است. ماسوله به خاطر خلاقیت بسیار زیاد در معماری خانه هایش در جهان معروف است، خانه هایی مثل کندوی زنبور عسل. ماسوله هر ساله گردشگران زیادی را از داخل کشور و خارج از کشور به خود جذب میکند. همچنین وجود تعدادی چایخانه و هتل در ماسوله باعث راحتی سفر گردشگران به این شهر شده است.
خانه های ماسوله
خانه های ماسوله دارای طرح و معماری های منحصر به فردی میباشد. به طوری که پشت بام ها و جلوی هر خانه به عنوان پیاده رو مورد استفاده قرار میگیرد. یعنی پیاده رویی که شما در حال عبور از آن هستید پشت بام خانهی دیگری است. شایان ذکر است این نوع از خانه در دوره زندیه شکل گرفته است. تعداد طبقات این خانه ها معمولا به دو میرسد.
وضعیت اقتصادی
اقتصاد ماسوله بر پایهی گردشگری و صنایع دستی میباشد. هرساله با ورود تعداد زیادی گردشگر به این ناحیه اقتصاد این منطقه نیز رونق پیدا می کند. بازار ماسوله که بازاری بدون سقف است و مرکز درآمد و تجارت این شهر میباشد و منظره جنگل را در مقابل خود دارد با مغازه هایی همچون نانوایی، کافه، آهنگری، چاقوسازی و... شکل گرفته است.
مراسم های ماسوله
از جمله مهم ترین مراسم های ماسوله، مراسم ماه محرم است که توجه توریسم ها را به خود جذب می کند.
توصیف ماسوله
شهر ماسوله در کنار رودی به نام ماسوله رودخان شکل گرفته است. جنگل های اطراف این شهر عموما بلوط، توسکا، زبان گنجشک می باشند. دمای متوسط سالیانه شهر ماسوله 12 درجه سانتی گراد و متوسط رطوبت 87 درصد و میزان بارش برف و باران در حدود 750 میلیمتر در طول سال می باشد. اختلاف ارتفاع از بلندترین نقطه تا پایینی ترین نقطه در حدود 100 متر است و باعث به وجود آمدن منظره بسیار زیبا شده است.
امام زاده های ماسوله
اصلی ترین امام زاده عون ابن محمد حنفیه علیه اسلام می باشد که در وسط شهر ماسوله ساخته شده است.
امام زاده هاشم در شیب کوهی بالای شهر ماسوله بر سر راه ماسوله-تارم قرار گرفته است و امام زاده دیگری به نام امام زاده ابراهیم بر سر کوهی در راه ماسوله خلخال ساخته شده است.
مسیر ها و راه های ماسوله
احداث راه های ماشین رو جدید بین شهر های نزدیک باعث شده است که مسیر های قدیمی و کوهستانی رسیدن به ماسوله خالی از سکنه بشود و البته باعث ضربه زدن به بازار ماسوله شده است چرا که دیگر اقتصاد ماسوله به بازار متکی نیست.
البته احداث این راه باعث شده است که گردشگران شرکت ایران دهکده به راحتی با وسیله شخصی خود به ماسوله بروند.
بهترین و کمترین راه برای رفتن به ماسوله از تهران این است که ابتدا به قزوین بروید سپس از قزوین به منجیل و بعد از منجیل به فومن و از آنجا راهیه ماسوله شوید.
به سه نقطه سرسبز از ایران می رویم تا قلعه هایی شگفت
انگیز را دیده و داستانش را بازگو کنیم. هرچند که ایران قلعه های محکم
بسیاری داشته اما در این مطلب به سراغ سازه هایی شکوهمند می رویم که طبیعت
آن ها را زیبا ساخته و برای رسیدن به آن باید سختی راه را به جان بخری. هر
چند که این روزها خرابه ای سوت و کور از آن ها به جامانده و سخت حدود
دیواره ها را می توان تشخیص داد اما روزگاری دژ محکمی بوده اند در مقابل
دشمن. قلعه هایی که درختان سرسبز، صخره های سخت و یا ابر و مه آنها را
پوشانده بود و وقتی دشمن آن ها را می دید ناامیدانه تسلم سنگ های سخت
دیواره قلعه میشد. بنابراین با ما همراه باشید تا سفری داشته باشیم به
ایران قدیم، زمانی که شمشیر و سپر، توپ و باروت، سلاح های جنگی بودند و
قلعه ها ساختمانی محکم و برگی برنده برای از پا درآوردن دشمن.
1) قلعه رودخان | فومن
در انتهایی روستای قلعه رودخان در فومن، مسیری سنگی آغاز می شود که باید
چند صد پله که به هزار نزدیک است را طی کنی تا بعد از حدود یک ساعت و نیم
با قلعه ی عظیم و شگفت انگیر رودخان با دیواره ای 1500 متری که بر تن
کوهستان خزیده و از میان مه، مرموز و نصفه و نیمه دیده می شود، روبرو می
شوی. پله ها و دیواره های آجری رنگ و خزه گرفته قلعه، این روزها و بعد از
خرابی بین 3 تا 10 متر ارتفاع دارد. اما همین بنای نصفه و نیمه کافیست تا
عظمت و شکوهی که در گذشته داشته را تجسم کنی. آن طور که تاریخ شناسان می
گویند دژ قلعه رودخان یا قلعه حسامی با مساحتی دو و نیم هکتاری و 65 برج و
بارو در دوران ساسانیان و مقارن با حمله عرب ها به ایران ساخته شده. آن
دوران قلعه به دو بخش تقسیم می شد، بخش ارگ که محل زندگی حاکم و حرم سرای
او بود و قورخانه که بخش نظامی و محل زندگی سربازها بوده. بعد از اینکه
شکوه قلعه را ببینی تازه می فهمی که چرا در طول تاریخ، هیچ گاه دشمنی به آن
نفوذ نکرده.
2) قلعه ضحاک | هشترود
قلعه ای دیدنی در نزدیکی هشترود آذربایجان شرقی که ضحاک نام دارد و
یادآور داستان ضحاک و کاوه آهنگر است است، کاوه ای که مردم را به پشتیبانی
فریدون به جنگ با ضحاک ماردوش ترغیب کرده تا دست آخر او را در کوه دماوند
زندانی کند. هرچند که هم کارشناسان و هم مردم عادی باور دارند که به علت
نشانه هایی که از کارگاه کاوه آهنگر در نزدیکی قلعه وجود دارد، شاید این
نام ریشه ای در واقعیت دارد اما قلعه ضحاک نام هایی دیگری از جمله قیز قلعه
سی، داش قلعه سی، باروآس، رویی دژ و قلعه گویی هم داشته. اما گذشته از
داستان و افسانه ها همه بر این باورند که قلعه کاربردی نظامی داشته زیرا از
سه طرف به پرتگاه منتهی میشده و دیواره هایش کنده کاری داشته. علاوه بر
این داخل قلعه نیز آثار به جا مانده از خازن سنگ، آب انبار، آسیاب، سالن
شورا، حمام و ... وجود دارد. قلعه ضحاک با بیش از 3000 سال قدمت در ارتفاع
۲۳۰۰متری از بستر رودخانه پایین کوه قرار گرفته و از مکانهای مهم اقوام
مانایی و مادها بوده.
3) قلعه بابک | کلیبر
به قلعه بابک در کلیبر آذربایجان شرقی می رویم که نه تنها در زملان قدرت
و شکوهمندی اش، بله این روزها هم دست نیافتنی است و بازدید آن دشوار. برای
رسیدن به این دژ عظیم که بر بلندای کوهستان ایستاه باید از مسیری سخت،
سنگلاخ و پر خطر بگذری، و خودت را به ارتفاع 2700 متر از دریا برسانی. در
روزگای که درب قلعه به روی دشمنان بسته بود، دور تا دور آن را دره ای با
عمق 400 تا 600 متر گرفته بود و تنها از یه سمت راه باریک و سختی به دژ
وجود داشت. راهی که دشمنان در گذشته در آن کشته و یا ناامید می شدند و ما
از آن وارد قلعه می شویم. قلعه در قرن سوم هجری، محل استقرار بابک خرم دین
بود، که علیه خلافت عباسی قیام کرده بود. قلعه در بعضی قسمت ها دو طبقه و
در قسمتی دیگر سه طبقه بوده، دارای برج ها دیدبانی، لوازم و ادوات جنگی،
تالار میانی، اتاق، آب انبار و ... بوده.