مناسب ترین کفش پیاده روی

یکی از توصیه هایی که متخصصان برای پیشگیری از ابتلا به اضافه وزن و چاقی مطرح می کنند، داشتن فعالیت فیزیکی روزانه و پرهیز از یکجانشینی است. کم تحرکی و دوری از ورزش که این روزها در زندگی بیشتر ما به امر رایجی تبدیل شده است، می تواند احتمال ابتلا به اضافه وزن و چاقی را افزایش دهد. از این رو، ورزش و به ویژه پیاده روی برای پیشگیری از چاقی همیشه یکی از توصیه های پزشکان و متخصصان تغذیه بوده و هست.

یکی از توصیه هایی که متخصصان برای پیشگیری از ابتلا به اضافه وزن و چاقی مطرح می کنند، داشتن فعالیت فیزیکی روزانه و پرهیز از یکجانشینی است. کم تحرکی و دوری از ورزش که این روزها در زندگی بیشتر ما به امر رایجی تبدیل شده است، می تواند احتمال ابتلا به اضافه وزن و چاقی را افزایش دهد. از این رو، ورزش و به ویژه پیاده روی برای پیشگیری از چاقی همیشه یکی از توصیه های پزشکان و متخصصان تغذیه بوده و هست.

یکی از گام های اولیه پیاده روی یا انجام ورزش های ابتدایی انتخاب کفش مناسب است؛ کفشی که هم بتوان با آن پیاده روی کرد، هم در مسافرت ها با آن به کوه و صحرا زد و هم در صورت لزوم برای راه رفتن روی تردمیل از آن کمک گرفت. از این رو به بررسی نکاتی کلی و عمومی درباره انتخاب یک کفش مناسب برای ورزش های سبک و پیاده روی می پردازیم.

 

کفش پیاده روی؛ بدون ساق یا ساق دار؟

پیشنهاد ما این است که از کفش های پیاده روی بدون ساق (کتانی) استفاده کنید چون معمولا وزن آنها نسبت به انواع ساق دار کمتر است. اگر مسیر پیاده روی یا گردش شما نسبتا مسطح و بدون موانع بلند باشد، کفش های پیاده روی بدون ساق به بهترین گزینه تبدیل می شوند. در چنین موقعیتی، استفاده از انواع ساق دار فقط می تواند سرعت شما را کاهش بدهد و حرکت را برای تان سخت تر کند. به علاوه از آنجایی که کفش های پیاده روی بدون ساق محدودیت کمتری برای حرکت ایجاد می کنند. در صورت نیاز به حرکت های سریع تر، شرایط بهتری برای شما فراهم خواهند کرد.

ویژگی دیگر این نوع کفش ها این است که تناسب بیشتری با شرایط آب و هوایی تابستان دارند و شما را آزار نمی دهند. کفش های پیاده روی بدون ساق واقعا از نظر انعطاف پذیری، تطبیق پذیری و همه کاره بودن، نسبت به انواع ساق دار بهتر هستند، اما کمتر از مچ پا محافظت می کنند. البته این نکته معمولا به اولویت شخصی افراد مرتبط بستگی دارد. بعضی از افراد معتقدند که نقش تقویت کننده کفش های ساق دار برای مچ پا بیشتر از هر نکته دیگری حائز اهمیت است. تردیدی نیست که اگر فشار زیادی به مچ پا وارد شودم یا مچ پا به چرخش های زیادی نیاز داشته باشد. انواع ساق دار بهتر از آن محافظت می کنند.

کفشی برای پیاده روی (Walking) یا کفشی برای دویدن (Running)؟

کفش های پیاده روی و کفش های دوندگی بسیار شبیه هم هستند. اما برای دو منظور متفاوت طراحی شده اند. تفاوت اصلی این کفش ها در نوع زیرسازی شان است. الگوی راه رفتن انسان ها در حالت عادی به این شکل است که اول پاشنه پا با زمین برخورد می کنند و در آخر شست پا. بنابراین پاشنه بیشترین ضربه را دریافت می کند. نکته مهم این است که کفش های پیاده روی در قسمت پاشنه دارای لایه های ضخیم تر و معمولا اُریبی هستند که پایداری و استحکام بدن را در وضعیت ایستادن تقویت می کنند. علاوه بر این، انعطاف پذیری بهتری را در قسمت توپی با ایجاد می کنند که حرکت فرد را به سمت جلو راحت تر خواهد کرد.

 در مقابل، کفش های دوندگی حالت مسطح دارند. زیرسازی آنها در تمام تحت کفش یکسان است و البته جنس سفت تری هم دارند. دویدن نسبت به پیاده روی با فشار بیشتری همراه است و ضخیم بودن تخت کفش، دریافت فشار و ضربه را در ناحیه پاشنه چند برابر می کند. کفش های دوندگی وزن کمتری دارند و شرایط بهتری نیز برای قوس پا ایجاد می کنند. پوشیدن کفش های پیاده روی برای دویدن اصلا کار درستی نیست، اما می توان از کفش های دوندگی برای پیاده روی نیز استفاده کرد. با این حال باید توجه داشته باشید که کفش های دوندگی به طور کلی مقاومت کمتری در برابر آب دارند.

کف بیرونی کفش

کفش های پیاده روی می توانند از نظر کف بیرونی کفش متفاوت باشد و این ویژگی بستگی دارد به این که کفش ها برای چه منظوری ساخته شده اند. عمدتا از انواع ترکیبات لاستیکی برای تولید کف بیرونی کفش استفاده می شود و بعضی از این ترکیبات طوری طراحی شده اند که قابلیت انقباضی و ماندگاری بیشتری نسبت به انواع دیگر داشته باشند.

 کف های بیرونی کفش های پیاده روی معمولا کم وزن و باریک هستند و انعطاف پذیری زیادی دارند. البته بعضی از کارخانه های تولید کفش های پیاده روی از کف های بیرونی مشابه با کفش های ساق دار استفاده می کنند. این کف های بیرونی قوی تر، قابلیت انقباضی و پایداری کفش هات را افزایش می دهند. شناخته شده ترن نوع این کف های بیرونی که از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است، «ویبرام» نام دارد. کف های ویبرام، ترکیبی از لاستیک، سیلیکون و کربن هستند که شباهت بسیاری با ترکیبات مورد استفاده در تولید لاستیک های خودرو دارند.

 

کف های بیرونی کفش های پیاده روی معمولا کم وزن و باریک هستند و انعطاف پذیری زیادی دارند

 کفش پیاده روی؛ چرم یا غیر چرم؟!

معمولا از چرم، جیر یا مِش برای تولید رویه کفش های پیاده روی استفاده می شود. البته در بعضی از موارد هم ترکیبی از 2 جنس مورد استفاده قرار می گیرد. کفش های پیاده روی از جنس جیر یا مِش، فضای مناسبی برای گردش هوا فراهم می کنند و وزن کمتری نسبت به کفش های چرمی دارند. کفش های کاملا چرمی معمولا سنگین ترن نوع هستند، در حالی که انواع پارچه ای در گروه سبک ترین ها قرار می گیرند. کفش های پیاده روی چرمی، مانند انواع ساق دار دوام بیشتری دارند و به طور طبیعی ضد آب هستند.

 

همین ویژگی باعث سنگین تر شدن کفش های چرمی می شود اما احتمال آسیب دیدن آنها را کمتر می کند. این در حالی است که کفش های پیاده روی ساق دار پارچه ای بسیار سبک هستند و انعطاف پذیری بالایی دارند، اما خیلی راحت صدمه می بینند. به طور کلی، کفش های پیاده روی با توجه به سبک طراحی و برند انتخابی شما، می توانند قابلیت ضد آب نیز داشته باشند. اولویت های شخصی و تجربه های گذشته، دو عامل مهم در انتخاب کفش های پیاده روی جدید هستند.

قابلیت گردش هوا

حفظ خشکی پاها حین پیاده روی، یکی از مهم ترین اصول این کار است چون نفوذ هر گونه رطوبت داخل کفش می تواند وضعیت سایشی مخربی ایجاد کند که در نهایت حتی به شکل گیری تاول و گرفتگی پاها منجر خواهد شد. بنابراین، قبل از هر برنامه پیاده روی باید بدانید که مسیر شما خشک است یا مرطوب. پس اگر قرار است در مسیر خشک و هموار پیاده روی کنید، استفاده از کفش های معمولی و کم وزن کفایت می کند. البته این نکته را هم در نظر بگیرید که همراه با پیاده روی، پاها نیز گرم تر می شوند و در نتیجه عرق می کنند. به همین دلیل، کفش هایی که فضای لازم برای گردش هوا را دارند، مانع از تجمع رطوبت ناشی از عرق می شوند و خشکی پاها را حفظ می کنند. به علاوه، همیشه از جوراب هایی استفاده کنید که دارای استاندارد لازم برای گردش هوا هستند.

کفی کفش

کفی کفش، تکیه گاه زیرین پاست که مستقیما زیر پا قرار می گیرد. معمولا از فوم EVA با تراکم بالا برای ساختن این قسمت از کفش ها استفاده می شود که زیرسازی مطلوبی ایجاد می کند و فضای بین زمین و کف پا را پر خواهد کرد. کفی کفش می تواند با توجه به نوع کفش متفاوت باشد و در نتیجه بعضی از آنها زیرسازی بیشتری ایجاد می کنند. این قسمت از کفش به مرور زمان شک لو قوام اولیه خودش را از دست می دهد. بنابراین اگر کفی کفش نتواند نقش محافظتی لازم را اجرا کند، باید آن را تعویض کرد.

رویه کفش

رویه به فوقانی ترین قسمت کفش های پیاده روی گفته می شود که معمولا تخت کفش قرار می گیرد. جنس رویه می تواند از چرم جیر یا پارچه های دیگر مانند مِش باشد. رویه چرمی به طور طبیعی می تواند آب را دفع کند اما رویه از جنس جیر یا مش چنین قابلیتی ندارد. البته موارد اولیه استفاده شده در ساخت رویه نمی تواند با قطعیت، ضد آب بودن کل کفش را تعیین کند.

رویه چرمی به طور طبیعی می تواند آب را دفع کند

 زیره میانی

زیره میانی کفش، بین کف بیرونی کفش و کف درونی کفش قرار می گیرد. زیره میانی با این هدف طراحی شده که هم زیرسازی مطلوبی ارائه دهد و هم ضربه ناشی از حرکت را بگیرد و البته از پا در مقابل اشیای تیز محافظت کند. این قسمت از کفش نیز معمولا از فوم EVA یا Phylon ساخته می شود. فوم EVA کم وزن و راحت است، در حالی که Phylon از نظر مواد اولیه تراکم بیشتری دارد و راحتی بیشتری را در پیاده روی های طولانی برای پاها فراهم می کند.

آناتومی کفش پیاده روی

کفش های پیاده روی در سبک های مختلفی تولید می شوند. اما به طور کلی چند ویژگی اساسی دارند که در تولید انواع استاندارد آنها مورد توجه قرار می گیرند. البته همه کفش های پیاده روی ضد آب نیستند یا مجرای مناسب برای گردش هوا ندارند و مواد اولیه آنها (خصوصا در ناحیه تخت کفش) متفاوت است. البته این نکات همگی بر قیمت کفش های پیاده روی تاثیر می گذارند.

 پاشنه و ضربه گیر پنجه

پاشنه و ضربه گیر پنجه برای محافظت از پاشنه و پنجه در مقابل موانع فوق العاده محکم مانند صخره ها و سنگ ها طراحی شده اند. به علاوه، از خود کفش ها در مقابل آسیب های احتمالی نیز محافظت می کنند. همین ویژگی، طول عمر کفش ها را افزایش می دهد.

تاریخ انقضای کفش

هر چند برخی از افراد ادعا می کنند که کفش های پیاده روی یا ورزشی دارای تاریخ انقضای خاصی هستند اما بهتر است بدانید تاریخ انقضای انواع کفش های ورزشی به مدت زمان، نوع و شدت استفاده از آنها بستگی دارد. به طور کلی، تاریخ انقضای یک کفش، زمانی است که کفی داخلی آن خوابیده یا هرگونه تغییر شکلی در نمای کلی آن ایجاد شده باشد.

دلایل مرموز پادرد

این دلایل مرموز موجب پادرد می‌شوند!

وقتی صحبت از پادرد می شود، مشکلاتی همچون پینه پا، التهاب عضلات پا و یا ایستادن های طولانی مقصر شمرده می شوند. اما چند دلیل دیگر وجود دارد که به پاهای شما آسیب می رسانند و خیلی به چشم نمی آیند.

وقتی صحبت از پادرد می شود، مشکلاتی همچون پینه پا، التهاب عضلات پا و یا ایستادن های طولانی مقصر شمرده می شوند. اما چند دلیل دیگر وجود دارد که به پاهای شما آسیب می رسانند و خیلی به چشم نمی آیند.

کفشی با همان سایز قبلی می خرید

اگر اخیرا سایز پای خود را اندازه نگرفته اید، به احتمال زیاد طبق عادت، سایز اشتباهی را برای کفش هایتان انتخاب می کنید. سایز پا می تواند در اثر افزایش سن یا بارداری افزایش یابد، بنابراین اندازه بودن سایز کفش همیشه اهمیت زیادی دارد.

اگر می خواهید کفشی بخرید که هر روز بپوشید، از یک فرد ماهر بخواهید سایز پایتان را اندازه بگیرد و اگر کفش قبلی تان، پاهای شما را می زند (تنگ شده است)، وقت آن رسیده که کنارش بگذارید.

صبح ها به خرید کفش می روید

نه تنها پاهای شما در طول سال رشد می کنند، بلکه در طول روز نیز تغییر اندازه می دهند، به عنوان مثال زمانی که عصر می خواهید از محل کارتان به خانه برگردید ممکن است کفش تان پای شما را بزند، در حالیکه صبح موقع بیرون آمدن از خانه، اندازه پایتان بوده است.

لذا سعی کنید در پایان روز، زمانی که پای شما بیشتر باد کرده است، کفش بخرید. موقع خرید کفش هم حتما هر دو لنگه کفش را بپوشید و کمی راه بروید تا ببینید در آنها راحت هستید یا نه. در حالت ایستاده باید یک سانتی متر بین انگشتان پا و جلوی کفش تان فاصله باشد و باید بتوانید انگشت سبابه خود را بین پاشنه خود و پشت کفش وارد کنید.

---

شما به مد اعتقاد بیشتری دارید تا به کارایی کفش

اساسا کفش های پاشنه بلند به پاها آسیب می رسانند، اما کفش های تخت مثل کفش های عروسکی نیز مناسب نیستند. کفش باید حداقل 2 سانتیمتر پاشنه داشته باشد. اگر بخش جلویی کفش تنگ باشد، می تواند مشکلاتی ایجاد کند، لذا از خرید کفش های نوک تیز اجتناب کنید.

اضافه وزن پیدا کرده اید

چاقی می تواند فشار اضافی بر روی پاهای شما وارد کند. هنگام راه رفتن 2 تا 3 برابر و هنگام دویدن 5 برابر وزن بدن به پاها فشار وارد می شود. بنابراین در حالی که چند کیلو وزن اضافی ممکن است تفاوت زیادی در سایز لباس های شما ایجاد نکند، اما تا حد زیادی بر روی سلامت پاهایتان تاثیر می گذارد.

به کمر، زانو و یا عضله ران تان آسیبی وارد کرده اید

اگر نمی توانید راه بروید و در حال استراحت و مراقبت از آسیبی هستید که راه رفتن تان را دردناک می کند، حتما پاهایتان ضعیف و سست می شوند. بدن شما به طور طبیعی از منطقه آسیب دیده محافظت می کند. اما اگر شما درد ناگهانی بدون دلیل و یا درد کمر زیادی دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

برای هر نوع فعالیتی تنها از یک نوع کفش ورزشی استفاده می کنید

کفش فوتبال، کفش پیاده روی و کفش مربوط به فعالیت های تناسب اندام، متفاوت هستند. ممکن است فکر کنید شما می توانید با یک کفش ورزشی خوب، همه این ورزش ها را به راحتی انجام دهید، اما انواع مختلف تمرینات ورزشی به کفش های متفاوتی نیاز دارند.

کفش مربوط به تمرینات بدنی، سبک وزن است، با حداکثر انعطاف پذیری و برای حرکت خطی طراحی شده است. کفش پیاده روی اغلب دارای بند چرم رویی است که آنها را با دوام تر و کمی سنگین تر می کند.

برای ورزش های تناسب اندام، کفش های سبک تر را برای بلند کردن وزنه پیشنهاد می کنند.همچنین برای ورزش های پرتحرک تر مانند تنیس یا بسکتبال باید کفش های سنگین تر را انتخاب کنید.

در باشگاه، فشار زیادی را متحمل شده اید

اگر به تازگی تمرینات ورزشی با شدت زیاد را انجام داده اید، آسیب فشاری (آسیب ناشی از نیروی تکراری) ممکن است موجب درد پای شما شود. آسیب های فشاری پا معمولا آسیب بیش از حدی است. اگر پاهایتان با هر بار تمرین بیشتر صدمه دید و یا دچار تورم پا شدید، با پزشک صحبت کنید.

پابرهنه راه می روید

وقتی راه می رویم، ابتدا پاشنه پا را روی زمین می گذاریم، به همین دلیل برای جذب این فشار نیاز به کفش مناسبی داریم، مخصوصا وقتی که ما روی سطح سفتی مثل خیابان راه می رویم. کفش همچنین از مفاصل پا حمایت می کند و به آنها اجازه می دهد در حالت روان و خنثی حرکت کنند.

زیاد پابرهنه راه رفتن و یا پوشیدن کفش هایی که تخت یا انعطاف پذیر هستند، فشار بیشتری را روی پاهای شما وارد می کند و خطر آسیب دیدن آن را افزایش می دهد.

به قوس کف پایتان اهمیت نمی دهید

قوس کف پای شما با افزایش سن صاف می شود، بنابراین اگر برای مدت ها از یک نوع کفش استفاده کرده اید، ممکن است وقت آن رسیده باشد که در نوع آن ها تجدید نظر کنید (درد پاشنه پا نشان می دهد نیاز به حمایت بیشتری از قوس کف پا دارید). متخصصان پا در ارزیابی نوع قوس پایتان و راه رفتن می توانند به شما کمک کنند.

آب و املاح بدن تان کم شده است

از دست رفتن آب بدن و یا کاهش میزان پتاسیم، سدیم، کلسیم یا منیزیم در خون می تواند باعث گرفتگی عضلات و در نتیجه درد پا شود. پس به مصرف آب کافی و تغذیه خود اهمیت دهید.

هشدار

شما وقت زیادی را روی پاهای خود می گذرانید، به همین دلیل یک درد ناگهانی پا می تواند بعدا به یک مشکل جدی تبدیل شود، در صورتی که به آن اهمیت ندهید. اگر به تازگی پاهای شما دچار مشکلی شده اند، به پزشک مراجعه کنید تا علت آن را دریابید و متوجه شوید چه اقداماتی برای کاهش درد لازم است.

کفش پاشنه بلند

کفش‌های پاشنه بلند موجب افزایش گودی کمر می‌شود

علاوه بر عادات نادرست نظیر نشستن، ایستادن و خوابیدن غیر اصولی، پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند نیز موجب گودی بیش از اندازه کمر می‌شود.

مهدی لطفی‌نیا استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: عوامل ژنتیکی، وضعیت نامناسب نشستن،‌ خوابیدن و ایستادن، انجام فعالیت‌های ورزشی به صورت غیر اصولی، چاقی و اضافه وزن و برخی از بیماریهای حوزه ارتوپدی در بروز گودی بیش از اندازه کمر نقش دارند.

وی تاکید کرد: علاوه بر عادات نادرست نظیر نشستن، ایستادن و خوابیدن غیر اصولی، پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند نیز موجب گودی بیش از اندازه کمر می‌شود. 

لطفی‌نیا با اشاره به لزوم عادات رفتاری برای پیشگیری از گود شدن بیش از اندازه کمر، افزود: تقویت عضلات شکم، باسن و کمر، نشستن،‌ایستادن و خوابیدن به طور مناسب،‌ورزش کردن منظم، پرهیز از افزایش بیش از حد وزن، پرهیز از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند و پرهیز از بلند کردن غیر اصولی اجسام سنگین، از مهمترین راهکارهای پیشگیری از گودی زیاد کمر است.

وی در پایان گفت: پیشگیری از پوکی استخوان نیز می‌تواند از گودی بیش از اندازه کمر جلوگیری کند چرا که این بیماری با تسهیل تغییر ارتفاع و شکل طبیعی مهره‌ها، موجب تغییر انحنای طبیعی ستون فقرات می‌شود.

لباس تنگ و کفش پاشنه بلند

لباس تنگ و کفش پاشنه بلند فرم بدنتان را به هم می‌ریزد

کفاش‌های پاشنه بلند و غیر استاندارد با تغییر در فرم انحنای طبیعی بدن و همچنین لباس‌های تنگ با ایجاد فشار مضاعف به بدن، تغییرات نا‌مطلوبی را طی طولانی مدت بر بدن وارد می‌کنند.

دکتر محمد تقی حولی ساز، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی  گفت: پوشیدن کفش پاشنه بلند که معمولا غیر استاندارد است، موجب جابجایی خط ثقل کمر می‌شود؛ بنابراین بدن برای حفظ تعادل، فشار به سایر قسمت‌های بدن وارد می‌کند. 

کفش پاشنه بلند موجب انتقال وزن به جلوی پا شده و فشار بیشتر از ۷ درصد موقع راه رفتن، فقط بر شصت پا وارد می‌شود. همچنین عضلات شکم برای حفظ تعادل بدن، بیشتر مورد فشار و انقباض قرار می‌گیرند. 

دکتر حولی ساز گفت: لباس‌های تنگ موجب وارد شدن فشار بیشتر به پوست می‌شوند و پس از مدتی حساسیت زدایی در پوست ایجاد شده و پوست فشار دائمی را تحمل می‌کند که در طولانی مدت، آزاردهنده است  و فرد دچار خستگی زود‌تر از افراد عادی می‌شود.

معایب کفش پاشنه بلند

کفش‌های پاشنه بلند چه بر سر پا می‌آورند؟

با پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند محور بدن بخصوص در ناحیه پا تغییر می‌کند و میزان فشار روی زانوی فرد افزایش می‌یابد.

پوشیدن کفش پاشنه بلند قد شما را بلند تر نشان می دهد. اما اگر به پنجه‌ی خود نگاه کنید، انگشت هایتان به مرور به هم فشرده و تنگ می‌شود.

فناوری پاگربه که توسط وارینگتون ساخته شده است، یک سی تی اسکنر است که برای کف و مچ پا طراحی شده است.

برایان دانلی می‌گوید: این امری بدیهی است که کفش‌های پاشنه بلند با نوک‌های جمع شده ترکیب بسیار بدی است و من هر روز حداقل یک نفر را می‌بینم که از این ها استفاده می کند.

تحقیقات نشان می‌دهد اگر خانم‌ها مدتی طولانی کفش پاشنه بلند به پا کنند، محور بدنشان بخصوص در ناحیه پا تغییر می‌کند؛ تغییر محور ساق پا سبب انقباض یا کشیدگی بیش از حد عضلات می‌شود و عدم استراحت عضلات درگیر، دردهایی مزمن را با خود به همراه می‌آورد.

یکی دیگر از عوارض کفش پاشنه بلند، فشار بیشتر به زانوهاست. بر اساس نتایج تحقیقات دانشمندان دانشگاه هاروارد، کفش‌های دارای پاشنه بلند و پهن، ۲۶ درصد میزان فشار روی زانوی فرد را افزایش می‌دهند.

تحقیقات همچنان نشان می‌دهد تغییر محور بدن در ناحیه لگن و ستون مهره‌ها نیز اثرات نامناسب می‌گذارد و وقتی پاشنه از محور اصلی بالاتر رود، فشار کل بدن بر پنجه‌های پا وارد خواهد شد.

گذشته از تمام اینها، با کفش‌های پاشنه بلند نمی‌توانید راحت راه بروید و فشار زیادی بر تمام بدنتان وارد شده و سریع تر خسته می‌شوید.

آلن بلانک می‌گوید: تنها راه پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها نپوشیدن کفش پاشنه بلند است.