اگر قلب سالم می‌خواهید ...

اگر اضافه وزن قابل توجه دارید، قندتان بالاست، فشار و چربی خون دارید یا این‌که سیگاری هستید، هر نوع درد و فشار مداوم قفسه سینه را جدی بگیرید و برای معاینه به پزشک مراجعه کنید‌.

حال اگر کسانی را که بیماری قلبی دارند در خانواده درجه یک خود دارید که این چکاب‌ها باید به طور دوره‌ای تداوم داشته باشد. عوامل خطر بیماری‌های قلب و عروق زیاد هستند و متاسفانه این عوامل در سال‌های اخیر به دلیل مصرف غذاهای فست‌فود، چرب و پرنمک و نداشتن تحرک و چاقی بیشتر نیز شده‌اند. ناگفته نماند که تعدادی از عوامل این بیماری‌ها به صورت ذاتی و ژنتیک هستند، اما با کنترل عوامل محیطی می‌توان شرایط بهتری ایجاد کرد. گفت‌وگوی ما را با دکتر آریا اسماعیلی خطیر، متخصص قلب و عروق و عضو هیات مدیره انجمن آترواسکلروز ایران بخوانید تا از روش‌های حفظ سلامت قلب‌تان بیشتر آگاه شوید .

بیشتر موارد، بیماری‌های قلب و عروق به صورت دردهای جلوی سینه تظاهر می‌کند (البته هر دردی در جلوی قفسه سینه علامت بیماری قلبی نیست). دردهای قلبی -عروقی معمولاً پشت جناق سینه نیز احساس می‌شود‌ و ممکن است درد به صورت فشار در قفسه سینه باشد یا این‌که احساس سوزش و نفس تنگی به بیمار دست دهد. معمولا این علائم به دنبال فعالیت بدنی ظاهر می‌شوند و با چند دقیقه استراحت کردن علائم برطرف می‌شوند، اما اگر سن فرد بالا باشد یا این‌که فرد عوامل خطر را داشته باشد باید بررسی شود.

شیرینی زیاد با قلب سازگار نیست

دیابت یک عامل خطر بسیار مهم در بیماری‌های قلب و عروق محسوب می‌شود. یکی از مشکلات این بیماری درگیر کردن گسترده رگ‌های عروق محیطی اندام‌ها و قلب است. بسیاری از بیماران دیابتی با وجود تنگی شدید در رگ‌های قلب، ممکن است درد قفسه سینه را به عنوان علامت حس نکنند. بیمارانی که دیابت کنترل نشده دارند و مصرف انسولین به ایشان توصیه می‌شود حتما باید انسولین را برای پیشگیری از تشدید عوارض قلبی شروع کنند . دیابت از نظر علمی عملا مترادف با بیماری عروق کرونر قلب است. اگرچه تعداد محدودی بیماران دیابتی هم داریم که تنگی واضح عروق کرونر ندارند، ولی این موضوع نباید مانع پیگیری دقیق بیماران دیابتی از نظر قلب و عروق شود.

فشار خون‌تان را کنترل کنید

فشار خون نیز یکی از مهم‌ترین عوامل خطر بیماری‌های قلبی است و ممکن است با علائم فشار خون به صورت سردرد، سرگیجه، گرما و گرگرفتگی باشد، ولی در بسیاری از موارد فشار خون علامتی ندارد. توجه داشته باشید مصرف نمک رابطه مستقیمی با افزایش فشار خون دارد و متاسفانه در کشور ما مصرف نمک زیاد است. میزان استاندارد روزانه مصرف نمک، پنج گرم برای هر نفر است که این میزان در کشور ما 15 گرم است .

چربی بالا، قلب را ناتوان می‌کند

مقدار طبیعی کلسترول از نوع LDL برای بیماران با ریسک فاکتورهایی مثل دیابت یا سابقه بیماری قلبی بدون تنگی عروق،کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر است . اما برای بیماران با تنگی عروق قلب، بویژه بیمارانی که آنژیوپلاستی یا جراحی قلب شده‌اند، این میزان کمتر از ۷۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر است و در بیمارانی که دچار بیماری‌های قلبی - عروقی‌، مغز و اندام‌ها هستند و دیابت یا نارسایی کلیه نیز دارند میزان LDL باید به کمتر از 55میلی‌گرم در دسی‌لیتر آورده شود.

یائسگی و زنگ خطر بیماری قلبی

مردان از 40سالگی به بعد در معرض خطر بیماری‌های قلب و عروق قرار می‌گیرند، اما زنان پس از یائسگی در شرایط مردان بالای 40سال قرار می‌گیرند. به همین دلیل، زنان پس از یائسگی باید با رعایت تنظیم چربی خون، کنترل دقیق فشار خون، کاهش وزن و قطع دخانیات مراقب سلامت قلب خود باشند‌. در صورت رعایت این موارد، احتمال تشکیل پلاک در رگ‌های قلبی و نیز تشدید گرفتگی‌های عروقی کاهش می‌یابد.

استرس، قلب را بیمار می‌کند

ثابت نشده استرس مستقیم باعث ایجاد تنگی در رگ‌های قلب شود، ولی استرس‌های طولانی‌مدت ممکن است چنین نقشی داشته باشند. اما بی‌شک، استرس با وجود بیماری تنگی رگ‌های قلب می‌تواند باعث بروز تظاهرات قلبی به‌صورت حاد شود.

قلب شکسته سیگاری‌ها !

سیگار به عنوان یک عامل خطر بسیار مخرب برای سلامت قلب و عروق محسوب می‌شود‌. آسیب‌های عروقی ناشی از مصرف دخانیات عبارتند از:

تنگی عروق کرونر قلب

تنگی عروق کاروتید (در دو طرف گردن)

تنگی و انسداد در آئورت بویژه آئورت شکمی

تنگی عروق اندام تحتانی بخصوص عروق شریانی انتهایی

سکته قلبی زودرس

سکته مغزی

نارسایی قلبی

نسخه نجات قلب بیمار

بیماران دیابتی می‌توانند با حذف عوامل خطر مثل سیگار، چاقی، افزایش کلسترول و کم تحرکی، هم شروع بیماری عروق قلب را به تعویق بیندازند و هم از شدت آن بکاهند.

دریافت کالری اضافه و چاقی عامل مهمی در تشدید بیماری‌های قلبی محسوب می‌شود.

رژیم کم کربوهیدرات شامل کاهش جدی مصرف قند و شکر و نشاسته‌های ساده مثل برنج سفید و نان بدون سبوس باید در رأس امور قرار بگیرد.

اجتناب از مصرف روغن‌های گیاهی جامد اشباع شده و روغن‌های با ترانس بالا به طور جدی توصیه می‌شود.

مناسب ترین کفش پیاده روی

یکی از توصیه هایی که متخصصان برای پیشگیری از ابتلا به اضافه وزن و چاقی مطرح می کنند، داشتن فعالیت فیزیکی روزانه و پرهیز از یکجانشینی است. کم تحرکی و دوری از ورزش که این روزها در زندگی بیشتر ما به امر رایجی تبدیل شده است، می تواند احتمال ابتلا به اضافه وزن و چاقی را افزایش دهد. از این رو، ورزش و به ویژه پیاده روی برای پیشگیری از چاقی همیشه یکی از توصیه های پزشکان و متخصصان تغذیه بوده و هست.

یکی از توصیه هایی که متخصصان برای پیشگیری از ابتلا به اضافه وزن و چاقی مطرح می کنند، داشتن فعالیت فیزیکی روزانه و پرهیز از یکجانشینی است. کم تحرکی و دوری از ورزش که این روزها در زندگی بیشتر ما به امر رایجی تبدیل شده است، می تواند احتمال ابتلا به اضافه وزن و چاقی را افزایش دهد. از این رو، ورزش و به ویژه پیاده روی برای پیشگیری از چاقی همیشه یکی از توصیه های پزشکان و متخصصان تغذیه بوده و هست.

یکی از گام های اولیه پیاده روی یا انجام ورزش های ابتدایی انتخاب کفش مناسب است؛ کفشی که هم بتوان با آن پیاده روی کرد، هم در مسافرت ها با آن به کوه و صحرا زد و هم در صورت لزوم برای راه رفتن روی تردمیل از آن کمک گرفت. از این رو به بررسی نکاتی کلی و عمومی درباره انتخاب یک کفش مناسب برای ورزش های سبک و پیاده روی می پردازیم.

 

کفش پیاده روی؛ بدون ساق یا ساق دار؟

پیشنهاد ما این است که از کفش های پیاده روی بدون ساق (کتانی) استفاده کنید چون معمولا وزن آنها نسبت به انواع ساق دار کمتر است. اگر مسیر پیاده روی یا گردش شما نسبتا مسطح و بدون موانع بلند باشد، کفش های پیاده روی بدون ساق به بهترین گزینه تبدیل می شوند. در چنین موقعیتی، استفاده از انواع ساق دار فقط می تواند سرعت شما را کاهش بدهد و حرکت را برای تان سخت تر کند. به علاوه از آنجایی که کفش های پیاده روی بدون ساق محدودیت کمتری برای حرکت ایجاد می کنند. در صورت نیاز به حرکت های سریع تر، شرایط بهتری برای شما فراهم خواهند کرد.

ویژگی دیگر این نوع کفش ها این است که تناسب بیشتری با شرایط آب و هوایی تابستان دارند و شما را آزار نمی دهند. کفش های پیاده روی بدون ساق واقعا از نظر انعطاف پذیری، تطبیق پذیری و همه کاره بودن، نسبت به انواع ساق دار بهتر هستند، اما کمتر از مچ پا محافظت می کنند. البته این نکته معمولا به اولویت شخصی افراد مرتبط بستگی دارد. بعضی از افراد معتقدند که نقش تقویت کننده کفش های ساق دار برای مچ پا بیشتر از هر نکته دیگری حائز اهمیت است. تردیدی نیست که اگر فشار زیادی به مچ پا وارد شودم یا مچ پا به چرخش های زیادی نیاز داشته باشد. انواع ساق دار بهتر از آن محافظت می کنند.

کفشی برای پیاده روی (Walking) یا کفشی برای دویدن (Running)؟

کفش های پیاده روی و کفش های دوندگی بسیار شبیه هم هستند. اما برای دو منظور متفاوت طراحی شده اند. تفاوت اصلی این کفش ها در نوع زیرسازی شان است. الگوی راه رفتن انسان ها در حالت عادی به این شکل است که اول پاشنه پا با زمین برخورد می کنند و در آخر شست پا. بنابراین پاشنه بیشترین ضربه را دریافت می کند. نکته مهم این است که کفش های پیاده روی در قسمت پاشنه دارای لایه های ضخیم تر و معمولا اُریبی هستند که پایداری و استحکام بدن را در وضعیت ایستادن تقویت می کنند. علاوه بر این، انعطاف پذیری بهتری را در قسمت توپی با ایجاد می کنند که حرکت فرد را به سمت جلو راحت تر خواهد کرد.

 در مقابل، کفش های دوندگی حالت مسطح دارند. زیرسازی آنها در تمام تحت کفش یکسان است و البته جنس سفت تری هم دارند. دویدن نسبت به پیاده روی با فشار بیشتری همراه است و ضخیم بودن تخت کفش، دریافت فشار و ضربه را در ناحیه پاشنه چند برابر می کند. کفش های دوندگی وزن کمتری دارند و شرایط بهتری نیز برای قوس پا ایجاد می کنند. پوشیدن کفش های پیاده روی برای دویدن اصلا کار درستی نیست، اما می توان از کفش های دوندگی برای پیاده روی نیز استفاده کرد. با این حال باید توجه داشته باشید که کفش های دوندگی به طور کلی مقاومت کمتری در برابر آب دارند.

کف بیرونی کفش

کفش های پیاده روی می توانند از نظر کف بیرونی کفش متفاوت باشد و این ویژگی بستگی دارد به این که کفش ها برای چه منظوری ساخته شده اند. عمدتا از انواع ترکیبات لاستیکی برای تولید کف بیرونی کفش استفاده می شود و بعضی از این ترکیبات طوری طراحی شده اند که قابلیت انقباضی و ماندگاری بیشتری نسبت به انواع دیگر داشته باشند.

 کف های بیرونی کفش های پیاده روی معمولا کم وزن و باریک هستند و انعطاف پذیری زیادی دارند. البته بعضی از کارخانه های تولید کفش های پیاده روی از کف های بیرونی مشابه با کفش های ساق دار استفاده می کنند. این کف های بیرونی قوی تر، قابلیت انقباضی و پایداری کفش هات را افزایش می دهند. شناخته شده ترن نوع این کف های بیرونی که از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است، «ویبرام» نام دارد. کف های ویبرام، ترکیبی از لاستیک، سیلیکون و کربن هستند که شباهت بسیاری با ترکیبات مورد استفاده در تولید لاستیک های خودرو دارند.

 

کف های بیرونی کفش های پیاده روی معمولا کم وزن و باریک هستند و انعطاف پذیری زیادی دارند

 کفش پیاده روی؛ چرم یا غیر چرم؟!

معمولا از چرم، جیر یا مِش برای تولید رویه کفش های پیاده روی استفاده می شود. البته در بعضی از موارد هم ترکیبی از 2 جنس مورد استفاده قرار می گیرد. کفش های پیاده روی از جنس جیر یا مِش، فضای مناسبی برای گردش هوا فراهم می کنند و وزن کمتری نسبت به کفش های چرمی دارند. کفش های کاملا چرمی معمولا سنگین ترن نوع هستند، در حالی که انواع پارچه ای در گروه سبک ترین ها قرار می گیرند. کفش های پیاده روی چرمی، مانند انواع ساق دار دوام بیشتری دارند و به طور طبیعی ضد آب هستند.

 

همین ویژگی باعث سنگین تر شدن کفش های چرمی می شود اما احتمال آسیب دیدن آنها را کمتر می کند. این در حالی است که کفش های پیاده روی ساق دار پارچه ای بسیار سبک هستند و انعطاف پذیری بالایی دارند، اما خیلی راحت صدمه می بینند. به طور کلی، کفش های پیاده روی با توجه به سبک طراحی و برند انتخابی شما، می توانند قابلیت ضد آب نیز داشته باشند. اولویت های شخصی و تجربه های گذشته، دو عامل مهم در انتخاب کفش های پیاده روی جدید هستند.

قابلیت گردش هوا

حفظ خشکی پاها حین پیاده روی، یکی از مهم ترین اصول این کار است چون نفوذ هر گونه رطوبت داخل کفش می تواند وضعیت سایشی مخربی ایجاد کند که در نهایت حتی به شکل گیری تاول و گرفتگی پاها منجر خواهد شد. بنابراین، قبل از هر برنامه پیاده روی باید بدانید که مسیر شما خشک است یا مرطوب. پس اگر قرار است در مسیر خشک و هموار پیاده روی کنید، استفاده از کفش های معمولی و کم وزن کفایت می کند. البته این نکته را هم در نظر بگیرید که همراه با پیاده روی، پاها نیز گرم تر می شوند و در نتیجه عرق می کنند. به همین دلیل، کفش هایی که فضای لازم برای گردش هوا را دارند، مانع از تجمع رطوبت ناشی از عرق می شوند و خشکی پاها را حفظ می کنند. به علاوه، همیشه از جوراب هایی استفاده کنید که دارای استاندارد لازم برای گردش هوا هستند.

کفی کفش

کفی کفش، تکیه گاه زیرین پاست که مستقیما زیر پا قرار می گیرد. معمولا از فوم EVA با تراکم بالا برای ساختن این قسمت از کفش ها استفاده می شود که زیرسازی مطلوبی ایجاد می کند و فضای بین زمین و کف پا را پر خواهد کرد. کفی کفش می تواند با توجه به نوع کفش متفاوت باشد و در نتیجه بعضی از آنها زیرسازی بیشتری ایجاد می کنند. این قسمت از کفش به مرور زمان شک لو قوام اولیه خودش را از دست می دهد. بنابراین اگر کفی کفش نتواند نقش محافظتی لازم را اجرا کند، باید آن را تعویض کرد.

رویه کفش

رویه به فوقانی ترین قسمت کفش های پیاده روی گفته می شود که معمولا تخت کفش قرار می گیرد. جنس رویه می تواند از چرم جیر یا پارچه های دیگر مانند مِش باشد. رویه چرمی به طور طبیعی می تواند آب را دفع کند اما رویه از جنس جیر یا مش چنین قابلیتی ندارد. البته موارد اولیه استفاده شده در ساخت رویه نمی تواند با قطعیت، ضد آب بودن کل کفش را تعیین کند.

رویه چرمی به طور طبیعی می تواند آب را دفع کند

 زیره میانی

زیره میانی کفش، بین کف بیرونی کفش و کف درونی کفش قرار می گیرد. زیره میانی با این هدف طراحی شده که هم زیرسازی مطلوبی ارائه دهد و هم ضربه ناشی از حرکت را بگیرد و البته از پا در مقابل اشیای تیز محافظت کند. این قسمت از کفش نیز معمولا از فوم EVA یا Phylon ساخته می شود. فوم EVA کم وزن و راحت است، در حالی که Phylon از نظر مواد اولیه تراکم بیشتری دارد و راحتی بیشتری را در پیاده روی های طولانی برای پاها فراهم می کند.

آناتومی کفش پیاده روی

کفش های پیاده روی در سبک های مختلفی تولید می شوند. اما به طور کلی چند ویژگی اساسی دارند که در تولید انواع استاندارد آنها مورد توجه قرار می گیرند. البته همه کفش های پیاده روی ضد آب نیستند یا مجرای مناسب برای گردش هوا ندارند و مواد اولیه آنها (خصوصا در ناحیه تخت کفش) متفاوت است. البته این نکات همگی بر قیمت کفش های پیاده روی تاثیر می گذارند.

 پاشنه و ضربه گیر پنجه

پاشنه و ضربه گیر پنجه برای محافظت از پاشنه و پنجه در مقابل موانع فوق العاده محکم مانند صخره ها و سنگ ها طراحی شده اند. به علاوه، از خود کفش ها در مقابل آسیب های احتمالی نیز محافظت می کنند. همین ویژگی، طول عمر کفش ها را افزایش می دهد.

تاریخ انقضای کفش

هر چند برخی از افراد ادعا می کنند که کفش های پیاده روی یا ورزشی دارای تاریخ انقضای خاصی هستند اما بهتر است بدانید تاریخ انقضای انواع کفش های ورزشی به مدت زمان، نوع و شدت استفاده از آنها بستگی دارد. به طور کلی، تاریخ انقضای یک کفش، زمانی است که کفی داخلی آن خوابیده یا هرگونه تغییر شکلی در نمای کلی آن ایجاد شده باشد.

دمنوش‌های گیاهی

با این دمنوش‌های گیاهی با کبدچرب خداحافظی کنید!

نوشیدن دمنوش‌ها در فصل‌های پاییز و زمستان بسیار مفید است و نقش موثری در پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مختلف دارند.

مصرف بیش از حد غذا‌های چرب و انواع فست فود‌ها تاثیر بسزایی در ابتلای افراد به بیماری کبد چرب دارد. شیوع این عارضه در میان افراد دچار اضافه وزن و چاقی در مقایسه با اشخاص دیگر بیشتر است. در این بیماری ذرات درشت و بزرگ چربی در سلول‌های کبد رسوب می‌کنند و موجب اختلال در عملکرد کبد می‌شوند. کبد چرب یکی از بیماری‌های شایع در میان مردم است که مشکلات بسیاری را برای افراد ایجاد می‌کند. از علائم این عارضه می‌توان به ضعف، خستگی، احساس سنگینی و فشار در ناحیه فوقانی و راست شکم اشاره کرد. در این مطلب گیاهانی را معرفی می‌کنیم که مصرف آن‌ها در مبتلایان به کبد چرب مفید است.

خواص خار مریم

خارمریم یکی از انواع گیاهان دارویی است که مصرف آن نقش موثری در درمان و پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های کبدی دارد. این گیاه حاوی ترکیبی به نام «سیلی‌مارین» است، بنابراین استفاده از آن کاهش میزان جذب چربی به ویژه چربی بد (LDL)، تری‌گلیسیرید و کلسترول را به همراه دارد.

به همین علت بسیاری از درمانگران، این گیاه را از جمله موثرترین گیاهان دارویی برای درمان کبد چرب می‌شناسند و مصرف دمنوش این گیاه را در این زمینه موثر می‌دانند. مصرف این گیاه با مشورت متخصص طب سنتی می‌تواند به بهبود عملکرد کبد کمک بسزایی کند و سرعت تولید دوباره سلول‌های کبدی را افزایش دهد.

طرز تهیه دمنوش خارمریم

۳.۵ گرم دانه خارمریم را در ۱۵۰ سی سی آب جوش به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه دَم و روزانه ۳ بار (نیم ساعت قبل از هر وعده غذایی) مصرف کنید.

خواص قاصدک

گیاه قاصدک ترشح صفرا را تحریک و مواد زائد را از بدن دفع می‌کند.

طرز تهیه دمنوش قاصدک

برای هر ۱۵۰ میلی‌لیتر آب جوش به یک تا چهار گرم ریشه‌ی خشک گیاه قاصدک نیاز دارید. این گیاه را دَم و روزانه سه تا چهار مرتبه میل کنید.

خواص چای سبز

نوشیدن چای سبز یا استفاده از عصاره این گیاه دارویی تاثیر چشمگیری در پیشگیری از تجمع و رسوب چربی‌ها در اطراف کبد دارد، همچنین مصرف این گیاه به تسریع روند درمانی کبد چرب نیز کمک شایانی می‌کند. درمانگران چینی نیز بر این باورند که نوشیدن چای سبز به صورت مستمر می‌تواند مانع از ابتلا به سرطان کبد شود.

خواص زنجبیل

یکی دیگر از شیوه‌های کاهش جذب چربی در جریان گردش خون و اندام‌های داخلی گنجاندن زنجبیل در برنامه غذایی هفتگی است. افراد می‌توانند یک تکه زنجبیل را درون یک کاسه ماست رنده و آن را پس از صرف وعده‌های غذایی میل کنند. به اعتقاد برخی از درمانگران نوشیدن دمنوش زنجبیل در کنترل بیماری‌های کبد به ویژه کبد چرب نیز موثر است. مصرف دمنوش زنجبیل یا ماست کم چرب حاوی زنجبیل نیز به ویژه در وعده‌هایی که غذای چرب مصرف کرده‌اید، بسیار اهمیت دارد.

خواص آبلیمو

نوشیدن یک لیوان آب که در آن عصاره لیموترش تازه وجود دارد در آغاز روز می‌تواند بهترین دارو برای پیشگیری از ابتلا به کبد چرب باشد. همچنین مصرف لیمو در درمان کبد چرب نیز تاثیر بسزایی دارد.

عرقیجات گیاهی شاه‌تره، خارشتر و کاسنی

عرقیجات گیاهی شاه‌تره، خارشتر و کاسنی از جمله دارو‌های گیاهی موثر در کنترل و درمان کبد چرب هستند. این نوشیدنی‌ها طبعی سرد و‌تر دارند بنابراین موجب کاهش میزان کلسترول خون می‌شوند همچنین به پاکسازی کبد و بدن از سموم نیز کمک می‌کنند.

به اعتقاد درمانگران، نوشیدن یک تا ۲ لیوان از ترکیب عرقیجات شاه‌تره، کاسنی و خارشتر می‌تواند تاثیر چشمگیری در پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های کبد به ویژه کبد چرب و سیروز کبدی داشته باشد.

استرس و پرخوری

چرا استرس موجب پرخوری و اضافه وزن می‌شود؟

هورمون‌ها نقش مهمی در سلامت فرد دارند. آن‌ها می‌توانند روی پوست، وضعیت روحی، میل جنسی و... و وزن شما اثرگذار باشند. زمانی که در شرایطی استرس آور قرار دارید بدن به نوعی واکنش دفاعی از خود نشان می‌دهد و در آن آدرنالین تزریق می‌شود.

 استرس می‌تواند روی سلامت فیزیکی، روحی و احساسی شما اثرگذار باشد. استرس بر بدن شما تأثیرگذار است، حتی اگر متوجه آن نشوید.

 محرک هورمون‌های اشتهاآور است

هورمون‌ها نقش مهمی در سلامت فرد دارند. آن‌ها می‌توانند روی پوست، وضعیت روحی، میل جنسی و...  و وزن شما اثرگذار باشند. زمانی که در شرایطی استرس آور قرار دارید بدن به نوعی واکنش دفاعی از خود نشان می‌دهد و در آن آدرنالین تزریق می‌شود. انفجار آدرنالین بر ذخیره‌ی انرژی شما اثر می‌گذارد و در ادامه باعث ترشح کورتیزول خواهد شد، هورمونی که به بدن پیام می‌دهد نیاز به جایگزینی انرژی دارد. در نتیجه شما احساس گرسنگی زیاد می‌کنید و بدن تا زمانی که استرس رفع شود به ترشح کورتیزول ادامه می‌دهد.
باعث خوردن غذاهای راحت می‌شود
افزایش میزان کورتیزول باعث سطح بالاتر انسولین شده و منجر به افت قند خون می‌شود. در این شرایط شما به خوردن مواد قندی و غذاهای چرب تمایل پیدا می‌کنید. مصرف این‌گونه غذاها تأثیر آرام‌بخش موقتی دارد که به خاطر مواد شیمیایی است که بدن در واکنش به آن‌ها آزاد می‌کند.

سوخت و ساز بدن کند می‌شود
در تحقیقی صورت گرفته از 58 زن با میانگین سنی 53 سال در مورد سطح استرس آن‌ها در روز قبل سؤال شد. به این زن‌ها وعده‌ی غذایی با 930 کالری و 60 گرم چربی داده شد تا میزان سوخت آن در بدن این افراد بررسی شود. زنانی که روز قبل استرس داشتند کالری کمتری سوزاندند و سطح انسولین در بدن آن‌ها بالاتر رفت که این باعث جمع شدن چربی در بدنشان خواهد شد.
با چرخه‌ی خواب تداخل دارد
همه‌ی ما می‌دانیم نخوابیدن عوارضی برای بدن دارد  و افزایش وزن یکی از آن‌هاست. کمبود خواب می‌تواند با عملکرد هورمون‌های لپتین و گرلین تداخل داشته باشد، موادی شیمیایی که مسئول کنترل اشتها هستند. بعلاوه در زمان خستگی یا عصبانیت شما میل بیشتری به کربوهیدرات‌ها دارید. در کنار همه‌ی این‌ها با کمبود خواب توانایی بدن برای مقاومت در برابر غذاهای وسوسه کننده تا حد زیادی کاهش می‌یابد.

باعث کنار گذاشتن وعده‌های غذایی می‌شود
در مورد غذا، استرس نقش مهمی در رژیم غذایی دارد. حتی اگر عادات غذایی خوبی داشته باشید عوامل استرس زا می‌توانند باعث شوند در طول روز در مورد تغذیه‌ی خود تصمیم‌های زیاد عاقلانه‌ای نگیرید. زمانی که فکر می‌کنید بیش از حد درگیرید و غذا نمی‌خورید خود را برای یک بحران در آینده آماده می‌کنید. کنار گذاشتن وعده‌ی غذای اصلی می‌تواند سوخت و ساز بدن را کند کرده و باعث شود کمی بعد احساس گرسنگی کنید.

بعلاوه پایین بودن سطح قند خون کار کردن را برای شما سخت تر می‌کند و حتی باعث استرس ناخواسته خواهد شد. بنابراین قبل از اینکه تصمیم بگیرید زمانی برای خوردن غذا ندارید سعی کنید ذهن خود را برای خلاف آن متقاعد کنید.