چای سبز یا سیاه

چای سبز برای دیابت بهتر است یا چای سیاه؟

نوشیدن چای برای مقابله با بیماری دیابت واقعا ایده خوبی به نظر می‌رسد، چون چای حاوی آنتی‌اکسیدان خاصی به‌نام پلی‌فنول است که در گیاهان یافت می‌شود.


چای سبز برای دیابت بهتر است یا چای سیاه؟

نوشیدن چای برای مقابله با بیماری دیابت واقعا ایده خوبی به نظر می‌رسد، چون چای حاوی آنتی‌اکسیدان خاصی به‌نام پلی‌فنول است که در گیاهان یافت می‌شود. پلی‌فنول‌ها به کاهش استرس اکسیداتیو کمک می‌کنند، فشارخون را کاهش می‌دهند، از لخته شدن خون جلوگیری می‌کنند و سطح کلسترول خون را پایین می‌آروند.

همه این فعالیت‌ها، خطر ابتلا به بیماری قلبی را که در میان افراد مبتلا به دیابت بالا است، کمتر می‌کنند. با این‌حال، سوال بسیاری از افراد این است که چای سبز بنوشند یا چای سیاه؟
برخی متخصصان معتقدند که همه انواع چای‌ها دارای مزیت‌های مناسبی برای بیماری دیابت هستند، اما چای سبز نسبت به انواع دیگر برتری دارد. یک دلیلش این است که وقتی چای سبز می‌نوشید، پلی‌فنول‌های خیلی بیشتری نسبت به چای سبز دریافت می‌کنید. پلی‌فنول‌های موجود در چای سبز، مانند همان پلی‌فنول‌های موجود در میوه‌ها و سبزی‌ها هستند که رنگ روشن آن‌ها را به وجود می‌آورد. بنابراین، وجود رنگ بیشتر در چای سبز، یعنی چای شما دارای پلی‌فنول بیشتری است. در مورد چای سیاه هم باید گفت که هرچقدر رنگ نارنجی آن بیشتر شود، سطح پلی‌فنول آن هم بالاتر می‌رود.علاوه بر بحث رنگ این چای‌ها، چای سبز حاوی پلی‌فنول بیشتری است چون معمولا از برگ‌های تخمیرنشده تهیه می‌شوند و واقعا خالص هستند. این در حالی است که چای سیاه معمولا از برگ‌های تخمیرشده تهیه می‌شود که برخی مواد مغذی آن در این فرآیند از بین می‌روند. علاوه بر این‌ها، چای سیاه حاوی کافئین بیشتری نسبت به چای سبز است که مصرف بیش از حد آن اصلا خوب نیست

تاثیر چای سیاه

تاثیر نوشیدن چای سیاه بر کاهش احتمال بروز شکستگی در زنان سالمند

نوشیدن چندین فنجان چای سیاه در مقابل چای سبز یا چای های دیگر همراه با شیر یا بدون شیر باعث بروز شکستگی های کمتر در نواحی استخوانی زنان مسن می شود.

 در مطالعه ای توسط محققان دانشگاه استرالیا غربی بیش از ۱۰۰۰ زن مسن در طرحی با عنوان کاهش میزان شکستگی استخوان در مقابل دریافت کلسیم شرکت کردند. آنهایی که حداقل سه فنجان چای می نوشیدند ۳۴ درصد کمتر دچار مشکل جدی از جمله پوکی استخوان مرتبط با شکنندگی و ۴۲ درصد کمتر دچار ریسک شکستگی لگن در مقایسه با زنانی که به ندرت چای می نوشیدند، بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان در حدود ۷۵ ساله بود. 

دکتر «ریچارد ال پرینس» از دانشگاه استرالیا غربی در این باره می گوید: «مطالعات قبلی از جمله مطالعات خود ما، نشان می دهد که چای، منبع اصلی غذایی فلاوونوئیدها (مولکولهای پلیمرهای مصنوعی قابل حل روی ساختار استخوانی) است.»

توصیه این مطالعه این است که نوشیدن چند فنجان چای برای جلوگیری از شکستگی بالا در زنان سالخورده مفید است.

زنان تحت مطالعه به سه دسته تقسیم شدند: آنهایی که تا یک فنجان چای در هفته می نوشیدند، آنهایی که یک فنجان تا سه فنجان چای در یک روز می نوشیدند و آنهایی که بیش از ۳ فنجان چای می نوشیدند.

زنانی که فلاوونوئید بیشتری دریافت می کردند در معرض خطر کمتر شکستگی قرار داشتند. اما فرق نوشیدن یک تا سه فنجان چای در مقایسه با نوشیدن یک فنجان چای چندان قابل توجه نیست.