باغ عفیف آباد (گلشن)

باغ عفیف آباد شیراز

باغ عفیف آباد که آن را باغ گلشن نیز می نامند …

در مغرب شیراز و در جنوب خیابان قصرالدشت بالاتر از باغ قدیمی رحمت آباد و در انتهای خیابان عفیف آباد واقع است. این باغ یکی از قدیمی ترین و زیباترین باغ های شیراز است ، باغ گلشن یکی از باغهای قدیمی شیراز است. این باغ در دوره صفویه از باغهای آباد و مهم شیراز و محل نزول پادشاهان بوده است. یعقوب خان ذوالقدر حکمران فارس در زمان شاه عباس صفوی، در قسمتی از اراضی این باغ قلعه‌ای محکم ساخته و برای بنای این قلعه سنگهای گورستان جعفرآباد و مصلی را بکار برده است.

باغ عفیف آباد شیراز ,دیدنی های باغ عفیف آباد شیراز ,جاذبه های گردشگری باغ عفیف آباد شیراز ,آثار تاریخی باغ عفیف آباد شیراز ,مناظر طبیعی باغ عفیف آباد شیراز ,استان باغ عفیف آباد شیراز ,نقشه باغ عفیف آباد شیراز ,مساحت باغ عفیف آباد شیراز ,جمعیت باغ عفیف آباد شیراز ,مراکز گردشگری باغ عفیف آباد شیراز ,جاهای دیدنی باغ عفیف آباد شیراز ,مناطق توریستی باغ عفیف آباد شیراز ,مراکز سیاحتی باغ عفیف آباد شیراز ,شهر باغ عفیف آباد شیراز ,شهرها و دیدنی های استان فارس

باغ گلشن با پیشینه ای دراز که همچنان سادگی دیرینه ی خود را حفظ کرده و شیوه ی باغ آرایی نوین در آن دیده نمی شود.درب ورودی باغ در شمال آن قرار دارد .این درب از چوب ساخته شده و در پشت آن دالانی است با سقف چوبی که اتاق های نگهبانان در دو سوی آن قرار دارد.سردر باغ دارای چهار ستون گچی ساده است که دو به دو در دو سوی آن و بر فراز ازاره آن قرار گرفته است و سر ستونهای آنها با اقتباس از طرح سرستونهای تخت جمشید گچ بری شده است.

در پیشانی درب ورودی نقش دو شیر که گویی را در میان پنجه های خود گرفته اند دیده می شود. پس از گذر از در، دهلیزی وجود دارد که سقف آن را از چوب ساخته اند و با شکل های منظم هندسی مرتب کرده اند. در دیگر سوی در و بر پیشانی دهلیز مجلس تاج گذاری پادشاه ساسانی وجود دارد که بر قاب نیم دایره ای به وسیله کاشی های رنگارنگ قرار دارد. پس از گذر از دالان کوتاهی به فضای اصلی باغ می رسیم که دورادور آن را دیوار ای آجری فرا گرفته اند.
مساحت باغ حدود ۱۲۷۰۰۰متر مربع است و ۱۷۰۰۰ متر مربع زیربنا دارد.

عمارت باغ عفیف آباد

تاریخچه

کاخ زیبایی در وسط باغ قرار گرفته که از ساختمان های روزگا ر زندیه و قاجاریه است. البته تاریخچه ی این باغ به روزگارصفویه بر می گردد که به باغ ” گلشن ” معروف بوده است. پس از صفویه این قلعه ویـران شده و این باغ سـالها رونق و آبادانی خود را از دست داد. در سال ۱۸۶۳م (۱۲۸۴ه.ق) میرزا علی محمد خان قوام‌الملک عمارت و باغ فعلی را احداث نمود. وی برای آبیاری درختان باغ کاریز لیمک را که در قصر قمشه بود خریداری کرد. در آن دوره که معاصر حکومت قاجاریه است، باغ گلشن یکی از زیباترین باغهای شیراز به شمار می‌رفته است. دور این باغ حصاری از چینه گل کشیده و انواع درختان میوه بجز نارنج و خرمالو در آن کاشته بودند. همچنین خیابانهایی با ردیف درختان سرو و صنوبر و چنار و بید و عرعر و آبشارهای سنگی با آب جاری و دائمی در باغ احداث کرده بودند. در دو جانب آبشارها، گیاهان مرغ و چمن کاشته بودند. حوضی که در صحن عمارت این باغ بوده بازمانده سالیان ویرانی باغ بوده است.

در آن زمان این باغ از جمله باغهای آباد و مهم شیراز و مقر پادشاهان وقت بوده است . یعقوب خان ذوالقدر – حکمران فارس- در زمان شاه عباس صفوی ، در قسمتی از اراضی این باغ قلعه ای محکم ساخته و برای بنای این قلعه سنگهای گورستان جعفر آباد و مصلی را به کار برده بود. پس از صفویه این قلعه ویران شده و این باغ سالها رونق و آبادانی خود را از دست داد.
در سال ۱۲۸۴هـ.ق (۱۸۶۵م )به فرمان ” میرزا علی محمد خان قوام الملک ” عمارت باغ فعلی احداث شد. وی برای آبیاری درختان باغ قنات ” لیمک ” را که در۱۵ کیلومتری باغ ودر قصر قمشه بود خریداری کرد.
این باغ در اواخر سده ی گذشته ، به خواهر زاده ی قوام الملک – عفیفه خانم – ارث رسید و چون او بهسازی گسترده ای در باغ انجام داد ، از آن پس، باغ را ” عفیف آباد ” نامیده اند.

معماری باغ گلشن
ورودی اصلی باغ گلشن رو به شمال است. در نمای سر در باغ، چهار ستون گچی ساده مشاهده می‌شود که سرستونهای آنها با اقتباس از طرح سرستونهای تخت جمشید گچ‌بری شده است. در دو طرف دهلیز ورودی اتاقهایی برای سکونت خدمه ساخته شده و سقف این دهلیز با قابهای چوبی دارای اشکال هندسی مرتب و زیبا پوشیده شده است. بر روی هلالی پیشانی سمت داخلی دهلیز ورودی با کاشیهای هفت رنگ نقاشی شده در دو سوی دهلیز ورودی دیوار باغ است. در فاصله‌های معین دیوار باغ ستونهایی با تزئینات آجری ساخته شده است. در جانب غربی ساختمان ورودی و پشت دیوار، حمام باغ واقع است. این حمام نمونه جالبی از حمامهای قدیمی شیراز است.

ساختمان باغ گلشن در وسط باغ قرار گرفته و دو طبقه است. طبقه زیر دارای زیرزمینی کاشیکاری و محوطه وسیعی است و آب نمای زیبایی در وسط آن شناخته شده که آب زلال در آن روان است. نمای شرقی این زیر زمین از پنجره‌های مشبک آهنین پوشیده شده است.

مدخل اصلی این عمارت در سمت شمال است که به وسیله چند پله سنگی به تراس سر پوشیده زیبا و ایوان طبقه دوم مربوط می‌‌شود. در سمت جنوب ساختمان نیز راه زینه‌ای برای رفتن به طبقه دوم ساخته شده است. دورادور طبقه دوم عمارت را ایوانی با ستونهای زیبا در بر می‌گیرد که به همه اتاقهای این طبقه ارتباط دارد و در وسط جانب مشرقی ساختمان ایوانی وسیع و شکوهمند با چهار ستون بلند ایجاد شده است. سقف این ایوان با قطعات چوبی چهارگوش و شش گوش پوشیده شده و روی آنها با نقاشی‌های رنگ و روغن گل و بوته و مناظر ساختمانها و رودخانه‌ها و شکارگاهها و رزمگاهها تزئین گردیده است. دیگر ستونهای ایوانهای عمارت هم از گچ ساخته شده و همه سرستونهای دارای گچ‌بریهای زیبایی می‌باشد. دیوار تالار اصلی و ایوانها و اتاقها مزین به مقرنس‌کاریها و گچ‌بریهای مفصلی است و سقف آنها دارای نقاشی می‌باشد.
هلال پیشانی عمارت کاشیکاری است. نمای غربی ساختمان نسبت به جانب شرقی آن ساده‌تر می‌باشد و ایوان جنوبی از نظر تزئینات تقریباً همانند ایوان شمالی است. همه درهای این عمارت منبت‌کاری و نفیس و پنجره‌ها و درکهای چوبی ساختمان دارای شیشه‌های رنگی بسیار زیبا است. تزئینات داخل ساختمان هم از زیباییهای خاصی برخوردار می‌باشد. اتاقها دارای سقف چوبی با زینت‌های منظم هندسی و بدنه و دیوارها رنگ‌آمیزی و نقاشی شده است. زیباترین سالن این عمارت تالار بزرگ پذیرایی آن است. ازاره این تالار از سنگ مرمر است و در بالای دیوارها یک رشته گچ‌بریهای رنگارنگ وجود دارد. این ساختمان در هر دو طبقه تقریباً دارای سی اتاق و تالار است. عمارت باغ از بعضی جهات شباهتهایی به باغ ارم شیراز دارد.

نمای اصلی عمارت باغ گلشن همچون باغ ارم رو به مشرق است. در جلو این بنا حوض بسیار وسیعی با لبه‌های سنگی وجود دارد که پیوسته آب از میان آن روان است. از جلو حوض خیابان اصلی باغ شروع می‌شود که در وسط دارای آب نما و گلکاری است، و در دو سوی آن درختان سرو و کاج و چنار کهن وجود دارد، و در محوطه وسیع باغ، باغچه‌های بزرگ ایجاد شده که بوسیله خیابانها و راهروها از یکدیگر مجزا می‌شوند. این باغچه‌ها با نظم خاصی کرت‌بندی و از درختان میوه‌دار گوناگون بویژه انار پوشیده شده و همچنین صنوبر و بید و عرعر و درختان بسیار دیگر در آنها کاشته‌اند. در سمت شمالی باغ هم محوطه وسیعی وجود دارد. در سالهای پیش بوسیله وزارت فرهنگ و هنر تعمیرات مفصلی در باغ گلشن بعمل آمده است.

ساختمان کاخ دو طبقه است.طبقه پایین زیرزمین وسیعی است که آب نمای زیبایی در آن ساخته شده و سمت شرقی آن با پنجره های مشبک و رنگینی پوشیده شده است. در فواصل میان پنجره ها سنگ های گندمک نصب شده که روی آنها نقوشی از گل و بوته حجاری شده است.هم اکنون این طبقه را تبدیل به “موزه ی نظامی ” کرده اند و سلاح های گوناگون در آن به تماشا گذارده اند. در این موزه سلاح های گران بهایی همچون تفنگ فتح علی شاه”، ” ناصرالدین شاه” ، “مظفرالدین شاه قاجاه “،”رضا شاه” و”محمد رضا شاه پهلوی “،سر پرهای هم رزمان ” میرزا کوچک خان جنگلی” و مسلسل” رییس علی دلواری” دیده می شود.جلوی پلکان ورودی نیز ارابه ای ویژه ی تشییع جنازه ی رضا شاه پهلوی و توپ فتح علی شاه قاجار دیده می شود. این طبقه با سه پلکان به طبقه ی دوم راه دارد.
طبقه دوم متشکل از راهرویی بلند است که در دو سوی آن اتاق های زیبا و تودرتو قرار دارد.در میانه ی این طبقه تالار بزرگ و باشکوهی قرار دارد. سقف چوبی تالار ، آراسته به نقش های گل و بوته ، شکارگاه و مجالس بزم و شادی است. دورادور دیوارها گچ بری و مقرنس کاری زیبایی انجام شده است.درها و دریچه های ساختمان از چوب و شیشه های رنگی ، به شیوه ای ماهرانه ساخته شده اند. بیشتر درها و دریچه ها از نوع ارسی هستند. این طبقه را ” موزه ی عبرت ” نام نهاده اند. موزه ی عبرت شامل اتاق های همایش ، رخت کن ، نشیمن ، مطالعه ، سالن پذیرایی و قمارخانه است. در کف اتاق ها فرش های گران بها جای داده اند. پیانوی شخصی ” فرح پهلوی” که در جشن ۲۵۰۰ساله ی شاهنشاهی استفاده می شده از دیگر اشیای گران بهای این موزه است.

در پیشانی عمارت صحنه ای از تاجگذاری یکی از پادشاهان ساسانی در حالی که موبدی تاج سلطنتی را به وی هدیه می دهد با کاشی تصویر شده است . در دو طبقه ساختمان حدود ۳۰ اتاق تالار وجود دارد. در شمال و جنوب تالار دو بخاری از سنگ مرمر تراشیده و نصب شده است.
ورودی اصلی بنا در جانب شمال است که با کمک پلکان سنگی به تالارسرپوشیده ای منتهی می گردد. نمای شرقی عمارت شامل ایوان بزرگ و زیباست که در تمام طول بنا امتداد دارد. این نما از بیرون به وسیله ستون های آجری و گچی از هم مجزا شده اند. نمای غربی عمارت نسبت به قرینه آن در شرق بسیار ساده است. ایوان جنوبی نیز از نظر تزیینات بنا و دکوراسیون، تقریبا” شبیه ایوان شمالی است بجز این که در رشته پلکان شرقی – غربی حیاط را به طبقه دوم منتقل می کند.
درجلو ایوان بزرگ عمارت نیز چهار ستون بلند ساخته شده است. سقف ایوان با قطعات چوبی پوشیده شده است و روی آنها با رنگ و روغن نقاشی شده. سر ستون های ایوان گچ بری شده اند و در بالای آنها گل ها به تقلید از نقوش تخت جمشید گچ بری شده است.
همچنین در جلو عمارت حوض وسیعی دیده می شود که خیابان اصلی باغ از جلو حوض شروع می شود. تمام خیابان های باغ پر از درختان سرو ، کاج ، چنار، صنوبر و نارنج است و باغچه ها دارای آب نماهابی زیبایی می باشند.

قهوه خانه ی سنتی باغ عفیف آباد

این قهوه خانه در سمت راست در ورودی باغ واقع شده و در حیاط آن درخت نارنج و حوض کوچکی قرار دارد. سالن قهوه خانه ، دارای شش حجره است که بر هر کدام نقشی کشیده اند. این نقش ها عبارتند از:” داستان ضحاک و کاوه ی آهنگر”، ” داستان زال و سیمرغ “،” نبرد رستم و سهراب “،” نبرد تهمتن و دیو سفید ” و ” نبرد رستم و اسفندیار”.
دیوارهای قهوه خانه از آجر ساخته شده و کاشی کاری اندکی در آن دیده می شود. در میان سالن قهوه خانه حوضی کوچک دیده می شود که ستون میانی سالن در آن قرار دارد.

حمام خزینه ای

از بناهای باغ حمام آن است که در جانب غرب ساختمان ورودی و پشت دیوار قرار دارد.حمام قدیمی باغ گلشن در پشت بام دارای مناره و قبه است. این حمام دارای دو خزینه ی آب سرد و گرم می باشد. از قرار دادن یک عدد دیگ مسی در خزینه ، آب گرم فراهم می شده است . در دیوارهای خزینه ، نقش های برجسته ای به چشم می خورد که عبارتند از: تصویر” فرهاد در کوه بیستون ” ، ” دیدار مردم با خسرو پرویز ساسانی ” ، ” صحنه ی ورودی حضرت یوسف به جمع زنان مصری” و … .
باغ عفیف آباد در سال ۱۳۴۱ توسط ارتش از فرح پهلوی خریداری شد.از سال ۱۳۴۸ به بعد زیر نظر سازمان میراث فرهنگی تعمیر و مرمت شد .در سال ۱۳۷۰ همزمان با روز ارتش به عنوان موزه نظامی شماره ی ۲ بازگشایی گردید و اکنون تحت اختیار سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.این باغ که معماری آن آمیزه ای از ویژگی های معماری دوران هخامنشی، ساسانی و قاجاریه است ذیل شماره ۹۱۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

باغ عفیف آباد باغ گلشن گردشگری شیراز

باباکوهی دوشنبه 15 دی‌ماه سال 1393 ساعت 07:37 ق.ظ

0 نظر

آفریقای با لهجه شیرازی

آفریقایی‌هایی که لهجه شیرازی دارند

در منابع تاریخ و سفرنامه‌ها آمده است تاجرانی از ایران که به شیرازی معروف بودند بار سفر می‌بستند و از بندر سیراف در خلیج‌فارس با کشتی تا سواحل شرق و جنوب آفریقا می‌رفتند.

مسافران ایرانی در مناطق عمده‌ای از آفریقا در رفت و آمد بودند و گستردگی روابط اقتصادی و فرهنگی میان تازه واردان و ساکنان بومی منطقه‌ای به اسم زنگبار، باعث رواج فرهنگ ایرانی و به تبع آن رونق اسلام و تشیع در بین اهالی این بخش از کره زمین شد.

تا پیش از ایران، سیاحان و تاجران اروپایی و عرب هم گذرشان به زنگبار رسیده بود و اما حضور تاجران ایرانی تاثیر بیشتری روی بومیان گذاشت. این تاثیر آنچنان بود که بعدها شاهد پیدایش زبان سواحیلی و حضور نژادی با عنوان شیرازی‌ها در بین اهالی زنگبار شد.

این تعامل فرهنگی و اقتصادی که سابقه آن به قرون هشتم و نهم میلادی بر می‌گردد حتی به پایه‌گذاری سلسله‌ای از حاکمان ایرانی در شهر کیلوا انجامید که فرمانروایان آن برای استحکام پایه‌های سیاسی خود با دختران سران قبایل و طوایف بومی ازدواج می‌کردند و نسل به وجود آمده دورگه‌هایی بودند که علاوه بر تعلق نژادی به مردم زنگبار، نشانه‌ای از فرهنگ ایرانی را با خود داشتند.

اولین حضور رسمی ایرانی‌ها در زنگبار به زمانی مربوط می‌شود که حاکم ایالت شیراز در زمان آل‌بویه، به نام علی‌بن‌ سلطان حسین شیرازی با هفت پسر خود همراه 700 نفر از همراهانش به زنگبار آمد و در آنجا ساکن شد. نسلی که بعد از او در این منطقه ماندگار شدند به شیرازی معروف شدند که تاکنون نیز در ساحت سیاسی و فرهنگی زنگبار نام و نشانی از آنان دیده می‌شود.

شیرازی‌ها راه و رسم تجارت را خوب می‌دانستند و در مراکز محل استقرار خود علاوه بر رونق اقتصاد و مدیریت صادرات و واردات، اسلام را از طریق ساختن مساجد و اماکن عمومی در زنگبار و مومباسا گسترش دادند.

علی‌بن حسین، پایه‌گذار سلسله شیرازی در زنگبار روابط خوبی با سران و طوایف محلی برقرار کرد و بر دامنه فعالیت تجاری خود افزود. اهداف او بعد از مرگش از سوی پسرش علی پیگیری شد. وی دامنه قلمرو خود را گسترش داد و زمینه ایجاد حکومت شیرازی‌ها را فراهم کرد. از این پس تا قرن‌ها منطقه زنگبار تحت حاکمیت و اقتدار ایرانی‌تبارانی قرار داشت که هم قدرت سیاسی داشتند و هم نبض اقتصاد و تجارت منطقه شرق آفریقا را به دست گرفته بودند. گرچه بعدها به خاطر اختلافات محلی، منطقه‌ای و خانوادگی دوران شکوه این سلسله رو به افول نهاد و زمینه حضور بیگانگان اروپایی فراهم شد.

در اواخر قرن پانزدهم میلادی ‌فضیل بن سلیمان‌ به حکومت می‌رسد و همزمان واسکودوگاما، دریانورد بزرگ پرتغالی پس از کشف راه دریایی هند وارد منطقه دریایی آفریقا شده و پس از اقامت در موزامبیک و کسب اطلاعاتی نسبت به شیوه حکومت ایرانیان در سال ۱۵۰۲ میلادی در شهر ‌کیلوا‌ پایتخت امپراتوری زنج لنگر انداخته و با توپ و دیگر سلاح‌های جنگی که به همراه داشت سلطان فضیل را خراجگزار پادشاهی پرتغال می‌کند و شیرازی‌ها سالانه مبلغ یکهزار لیره به وی می‌پرداختند و پرچم امپراتوری پرتغال بر فراز کاخ حکومتی کیلوا برافراشته می‌شود‌ و این آغازی برای جایگزینی اروپاییان پرتغالی و انگلیسی به جای ایرانی‌تباران در ساختار سیاسی زنگبار بود.

شیرازی‌هایی که از قدرت دور مانده بودند، با حمایت از حرکت‌های ضد استعماری ساکنان زنگبار با ائتلاف با بومیان زنگباری حزب آفرو‌شیرازی‌ را تشکیل دادند و در قرن بیستم میلادی علیه استعمار انگلیس به فعالیت سیاسی پرداختند و در نهایت در به استقلال رسیدن جزیره زنگبار در ۱۹۶۳ مشارکت کردند.

ایرانی‌تباران اخلاق خوشی داشته و از روابط عمومی گسترده‌ای هم برخوردار بودند. از این‌رو همچنان اهالی زنگبار به نیکی از آنان یاد می‌کنند.

طایفه‌ای موسوم به شیرازی اکنون حزب سیاسی مهمی در زنگبار تشکیل داده‌اند و در تحولات سیاسی این منطقه تاثیرگذارند. سال‌های پیش که تانزانیا تحت اشغال انگلیس و قبل از آن مستعمره پرتغال بود تغییراتی در فرهنگ این کشور ایجاد و حتی باعث رسمیت یافتن زبان انگلیسی شد، اما این تاثیرات آن‌قدر نبود که همه آثار و میراث فرهنگ ایرانی را از بین ببرد. زبان سواحیلی در این منطقه که پیشتر به شیرازی موسوم بود، همچنان در بین اهالی این سرزمین رواج دارد؛ زبانی که 20 درصد از واژه و لغات آن فارسی است.

در زنگبار آثار و ابنیه تاریخی فراوانی یافت می‌شود که جزو میراثی از تمدن و فرهنگ ایرانی به شمار می‌آید که از آن جمله می‌توان به حمام کیدیچی، مسجد کیزیم‌کازی، توپ‌های جنگی ایرانی در موزه تاریخی قصر بیت‌العجایب و اسناد مکتوب در موزه دارالسلام و زنگبار اشاره کرد.

حضور ایرانی‌ها در زنگبار و تانزانیا باعث گسترش تشیع در این منطقه شده است و هر سال در مراسم مذهبی و دینی مانند غدیر، عاشورا، اربعین و... شیعیان به طور گسترده و فعالانه شرکت می‌کنند.

زنگبار تانزانیا گردشگری سفر جهانگردی

باباکوهی چهارشنبه 10 دی‌ماه سال 1393 ساعت 07:16 ق.ظ

0 نظر

پسرآسمان

پسر آسمان؛ عجیب ترین کوهستان دنیا

کوهستان تیانزی یکی از مناظر رویایی است که نظیرش را هیچ جای دیگر کره زمین نمی توانید پیدا کنید.
این کوهستان واقع در بخش شمال غربی منطقه خوش منظره ولینگ یانگ، دراستان هونان چین، مشرف به دره سوکی واقع شده است. این نام. این یعنی پسر آسمان و لقب سنتی امپراتور چین است .
این کوهستان دارای اشکال عجیب و منحصر به فردی است. تیغه های بلند سنگی که در دل مه کوهستانی مناظری دلفریب و عجیب را به وجود می آورند که یادآور افسانه های خدایان در آیین های چینی است.آبشارها و غارهای زیبا و عجیب بر جذابیتهای کوهستان تیانزی می افزاید و این منطقه را به یکی از ۱۰ منطقه برتر گردشگری کشور چین بدل کرده است. مناظر این کوهستان در هر چهار فصل سال دیدنی است و مخصوصا در بعد از بارندگی چشم نوازی خاصی را به ارمغان می آورد.
گردشگران در این کوهستان می توانند با آیین ها و غذاهای محلی این قسمت از چین آشنا شوند و از هوای پاک عجیب ترین کوهستان دنیا بهره بگیرند.
این کوه برای گردشگران آیینی محلی برای آشنایی با خاستگاههای طبیعی آیینهای چینی مثل تائو ایسم است که در جستجوی تعادل و آرامش هماهنگی با طبیعت را توصیه می کند.
وجود تله کابین در این کوهستان به گردشگران این شانس را می دهد تا به ارتفاع ۱۳۰۰ متری این کوهستان صعود کنند و جاذبه های دره های اطراف را از بالا ببینند.

گردشگری تور چین تیانزی

باباکوهی یکشنبه 7 دی‌ماه سال 1393 ساعت 09:39 ق.ظ

0 نظر

برم دلک

واژه «بَرم»

واژه برم barm که صورت نوینی از واژه warm در زبان پهلوی است، به معنی استخر، چشمه یا تالاب است. البته معانی دیگری هم دارد. در فارس بیشتر به گودالی پر از آب می‌گویند که حاصل جوشیدن چشمه‌ای باشد، مانند همین برم دلک، یا دریاچه‌ای کوچک که از جمع شدن آب باران و آب شدن برف باشد مانند برم شش پیر و برم فیروز در شهرستان سپیدان فارس، یا بخشی از یک جوی آب که پهن شده و به صورت استخری درآمده باشد. واژه‌ای دیگر با معنی‌ای نزدیک به معنی برم که آن هم در فارس به کار می‌رود، قمپ ghomp یا غمپ یا گمپ است. مانند غمپ آتشکده فسا و غمپ آتشکده فیروزآباد که غمپ‌هایی هستند در کنار آتشکده‌های فسا و فیروزآباد.

واژه برم به صورت ترکیب هم در نام‌های برخی جاها در فارس به کار رفته است. مانند برم شور پایین و بالا که روستاهایی هستند پیرامون دریاچه ماهلو در خاور شیراز و هفت برم که منطقه‌ایست در نزدیکی دشت ارژن و آن شامل هفت برم دائمی و فصلی است. واژه برم در گفتار عامیانه مردم فارس در موارد بسیاری از جمله در اصطلاحات کشاورزی (ملک‌زاده 1380) و مثل‌ها (ملک‌زاده 1383) به کار می‌رود.

برم دلک به چه معنی است

با روشن بودن معنی واژه برم و دل، معنی برم دلک barm e delak، که دیگر نه برمی دارد نه دل انگیز است تقریبا روشن است. حرف کاف که در آخر این نام دیده می‌شود شاید کاف کوچکی یا دوست داشتنی باشد. در همه جای فارس و به ویژه در دشت شیراز از این نوع کاف در دنباله نام روستاها فراوان دیده می‌شود. مانند قندیلک، بابونک، کوشکک، پدنک، نیلگونک، پالونک، باغک، بیدک، چاهک، رزک، دشتک، پرگانک، زرغونک، رودک، دهک و کفترک. سبب نامگذاری‌هایی که مردم در مورد برم دلک می‌گویند و حتی در کتاب‌ها هم می‌نویسند اغلب وجه اشتقاق‌های عامیانه است و بر اساسی نیست.

برم دلک کجا و چگونه جایی است

برم دلک تفرجگاهی است در یازده کیلومتری خاور شیراز در دامنه کوه بمو bamu. برم دلک چشمه‌ای است که از ریشه کوه می‌جوشد و برکه بزرگی را تشکیل می‌دهد. روی صخره‌های مشرف به این چشمه سه اثر تاریخی از دوران ساسانیان قرار دارد. این موضوع به اهمیت برم دلک و دل نگرانی ایران دوستان افزوده است. سرریز آب این برکه از طریق جویی به روستاهای پایین دست می‌رسد و به کار کشاورزی می‌آید.
در سال‌های دور کوه برم دلک، چشمه و تالاب برم دلک، چمن‌زارها، درختستان‌ها و نیزارهای برم دلک و آثار تاریخی برم دلک و آب و هوای مطبوع آن فرح انگیز بود. از این رو برم دلک از دیرباز یکی از مکان‌های تفریحی مردم شیراز به حساب می‌آمد. این وضع ادامه داشت تا در دو سه دهه گذشته دگرگونی‌هایی باعث شد تا چشمه برم دلک کاملاً خشک شود. این دگرگونی‌ها عبارتند از:

1- برداشت بیش از اندازه از سفره‌های آب زیرزمینی پیرامون چشمه از طریق چاه‌های فراوان مجاز و غیرمجاز.
2- احداث باغ دشت یا باغ شهر روی کوه و بالادست چشمه.
3- احداث معدن استخراج سنگ روی کوهی که منبع تأمین آب چشمه بوده است.
4- خشکسالی‌های پی در پی.

خشک شدن چشمه برم دلک، خشک شدن جوی‌های منشعب از آن و نیزارها و چمن‌زارها و درختستان‌های اطراف آن را به دنبال داشت. در پی این خشک شدن، کشاورزان با بیل مکانیکی به دنبال گودتر کردن برم و لایروبی بی‌فایده جوی‌ها و به هم ریختن محوطه و زیر و رو کردن راه‌های رسیدن به چشمه و حتی سنگبرداری در ریشه کوه برآمدند و منظر طبیعی و زیبای برم دلک را به طور کلی نابود کردند. با خشک شدن برم امکان دستیابی افراد ناآگاه به نقش برجسته‌های برم دلک آسان شد و هر کس با قلم و چکش به دنبال کندن نام خود روی این آثار تاریخی بی دفاع افتاد و صدمات فراوانی به آن وارد کرد. البته پیش از این ماجراها کسانی زمین‌های پیرامون برم را هم تصاحب کرده و در آن کارگاه و کارخانه احداث کرده و چاه کنده بودند. این تأسیسات هر چند مخروبه اما همچنان پا بر جاست. به سبب نزدیکی برم دلک به شهر شیراز که حالا دیگر فقط 4 کیلومتر از خاوری‌ترین میدان شهر فاصله دارد، جای مناسبی برای تخلیه آشغال و آوار ساختمانی شده و امروز به جرات می‌توان نام آنجا را آشغالدانی برم دلک نامید. آثار تاریخی دوران ساسانیان و تابلو سازمان محترم میراث فرهنگی هم در مرکز این زباله‌دانی قرار دارد.

آثار تاریخی برم دلک چیست

در بالای تالاب برم دلک سه نقش برجسته نزدیک به هم اما جدا از یکدیگر روی کوه کنده شده است. این نقش‌ها همگی مربوط به دوران ساسانیان است. ارتفاع تقریبی این نقش‌ها از سطح زمین حدود 6 متر است. هنگامی که رو به کوه و رو به روی نقش‌ها بایستیم سه قاب یا تاقچه می‌بینیم که از راست به چپ در قاب اولی و دومی هر یک تصویر یک مرد و در قاب سوم تصویر یک مرد و یک زن تراشیده شده است. در این قاب مرد گلی را در دست راستش گرفته و به زن می‌دهد. زن یک دستش را دراز کرده تا گل را بگیرد و دست دیگرش را که در آستین پنهان است پیش دهانش گرفته است. یک متن به خط و زبان پهلوی زیر بازوی زن کنده شده ولی آنچنان تخریب شده که دیگر خوانا نیست. شناخت افراد نشان داده شده در این نقش برجسته همیشه مورد بحث پژوهشگران بوده است. این چهار تن همگی سرهاشان با چهار تاج یا کلاه متفاوت پوشیده است. مرد شماره یک کلاهی پارچه‌ای یا نمدی به سر دارد که بالای آن تیغه‌ای است. مرد شماره دو تاجی بزرگ و کروی بر سر دارد. مرد شماره سه کلاه یا تاجی نسبتا بزرگ که بخش پیشین آن مقداری پیش آمده بر سر دارد. و زن که شخص شماره چهار است موهای بافته شده خود با نیم تاجی در بالا و نوارهای و رشته‌های پارچه‌ای که در پشت سر گره خورده و دنباله آن افشان است در پایین پوشانده است.
نقش‌ها در قاب‌های تقریبا قائم قرار دارند و مقیاس نقش‌های کنده‌کاری شده تقریبا یک به یک است. یعنی قد و قامت نقش‌ها به اندازه بلندی انسان معمولی است. بردار خروجی و عمود بر صفحه نقش‌ها تقریبا به سمت خاور است. از آنجا که سنگتراش ناچار بوده نقش‌ها را بالای استخر و چشمه موجود بتراشد و در آنجا کوه لایه لایه و سخت خرد شده بوده، قاب نقش‌ها دستخوش بی‌نظمی‌هایی به شرح زیر شده است:
1- مقیاس انسان‌های چهارگانه یکسان نیست. مرد شماره یک از همه کوچکتر و مرد شماره 2 از همه بزرگتر تراشیده شده است.
2- تراز پایین صفحه‌های سه‌گانه یا به اصطلاح تاقچه‌ها یکی نیست. تاقچه دست چپ از همه پایین‌تر و تاقچه میانی از همه بالاتر است. بالای تاقچه‌ها هم به همین وضع است.
3- قاب‌ها یا تاقچه‌ها کمتر یک چهار پهلوی راست گوشه با پهلوهای دقیق افقی و قائم است.

4- مرد شماره یک یا دست راست با مرد رو به روی خود یعنی مرد شماره 2 در یک قاب قرار داده نشده است. به عبارت دیگر به نظر می‌رسد هدف سنگتراش گذاشتن شخص اول و دوم در دو قاب جداگانه نبوده است بلکه این شکاف کوه بوده که او را مجبور به چنین کاری کرده زیرا این دو شخص رو به روی هم ایستاده و دست به سوی هم دراز کرده و با هم در گفت و شنود هستند. البته بی‌نظمی‌های دیگری هم دیده می‌شود که شاید دو هزار سال پیش معمول بوده است. ابعاد تقریبی قاب‌ها به شرح زیر است:
1- قاب اول از دست راست به پهنای 90 و بلندی 200 سانتی متر،
2- قاب دوم به فاصله 130 سانتی متر از قاب اول و به پهنای 120 و بلندی 250 سانتی متر،
3- قاب سوم به فاصله 220 سانتی متر از قاب میانی و به پهنای 270 و بلندی 200 در یک پهلو و 220 سانتی متر در پهلوی دیگر.
با خشک شدن تالاب برم دلک دسترسی به این آثار آسان شده و تخریب آن‌ها سرعت گرفته است. به ویژه این که هیچ نگهبانی یا حصاری از آن‌ها محافظت نمی‌کند.

مورخان و پژوهشگران در باره برم دلک چه گفته‌اند

نویسنده کتاب آثار عجم، محمد نصیر فرصت شیرازی (فرصت شیرازی، 1354 هجری قمری) روز 22 مهر سال 1268 هجری خورشیدی از آثار تاریخی تخت ابونصر و در ادامه آن از برم دلک در خاور شیراز بازدید کرد و حاصل بازدید خود را که دو تابلو نقاشی از آثار تاریخی و شرح چشمه برم دلک همراه با توضیحاتی در باره نقش برجسته‌های برم دلک است در کتاب آثار عجم به ثبت رساند و از خود به یادگار گذاشت. به نظر می‌رسد آنچه او نوشته نخستین گزارش ایرانی باشد که از برم دلک در اختیار داریم. از این رو آن گزارش را به طور کامل در اینجا می‌آوریم.

«دیگر از جمله آثار قدیمه فارس برم (1) دلک است و این یکی از جمله جاهایی است که مامورم به برداشتن نقشه آن. از شهر شیراز تا این مکان تقریباً دو فرسنگ است و آن در سمت شرقی شیراز واقع شده و راهش از قصر ابونصر است که مذکور شد و این مکان در پایه کوهی است که آب و اشجار در دامنه آن کوه بسیار است و در آنجا نیزاریست بیشه مانند. اهالی آنجا می‌گفتند بسا که گراز در آن نیزار دیده می‌شود و در آن حوالی درخت‌های بید بسیار قوی سایه افکن نیز بسیار است. خیلی خوش آب و هواست و در آن نزدیکی بقعه بسیار کوچکی است و در آن بقعه قبری است و آن را امام‌زاده ابراهیم می‌خوانند. بالجمله محاذی آن اشجار و بیشه‌زار در آن کوه چند دره وسیع است و در یکی از آن درّه‌ها تصویر چهار آدم را بر سنگ نقش نموده‌اند و آن صور اگر چه از دور پیدا و نمایان است ولی چون تا دامنه کوه آب گرفته و رفتن سواره و پیاده با پا افزار به نزدیک آن صورت‌ها بسی دشوار می‌بود با پای برهنه در آن آب داخل گشتم آن گاه به وسیله اثناء (2) و رخنه‌های کوه از دامنه بالا رفتم تا دقایق آن صور را درست ملاحظه کنم.
تفصیل آن صورت‌ها از این قرار است: سه طاقچه مانند در آنجاست که آنها را مسطح نموده‌اند در دو طاقچه هر کدام یک صورتست رو به روی یکدیگر که با دست راست به یکدیگر اشاره می‌کنند در دست شخص اوّل حربه‌ایست کتاره (3) مانند با غلاف که قبضه آن را گرفته است و در دست چپ شخص دوم حربه‌ایست چون خنجر و کلاهی مکلل (4) به جواهر که پری بر آن نصب است بر سر دارد و کمربندی مرصع بر کمر بسته است. امّا در طاقچه سیم دو نفر است نیز رو به روی یکدیگر شخص سیم گلی به شخص چهارم تعارف می‌نماید و شخص چهارم که ریش ندارد دو دستی گل را می‌خواهد بگیرد و در دست چپ شخصی که گل دارد نیز کتاره‌ایست و کلاه و کمر شخص چهارم نیز مرصع به جواهر است. و کفش‌های آن‌ها همه مانند ارسی‌های تکمه‌دار (5) این زمانست و شخص دوم که خنجر به کف گرفته گریبان لباسش مانند لباس‌های لب برگردان این عصر است. همانا که این وضع لباس و کفش و کمر و غیر ذلک که این زمان رواجی دارد اقتباس از این قبیل صورت‌ها و آثاری است که از قدیم باقیست. بسیاری از صنایع در این ازمنه هست که منشأ آن را در تخت جمشید و جاهای دیگر فقیر دیده‌ام که ذکر آن بعد از این در این کتاب خواهد آمد.
امّا تفصیل ارتفاع طاقچه‌های مذکوره از زمین و صورت‌های آن: ارتفاع از زمین تا پای آن صورت‌ها تقریباً چهار ذرع می‌شود و بلندی قامت صورت اول دو ذرع الّا یکچار یک است. صورت دوّم دو ذرع و یکچار یک و صورت سیم دو ذرع و صورت چهارم نیز دو ذرع الّا یکچار یک. و در نزدیکی این مکان آبادی چندانی نیست مگر گاهی بعضی از صحرانشینان در آنجا سکنی دارند و زراعت می‌نمایند و اهالی آن سرزمین آن نقش‌ها را نقش رستم می‌نامند و این رسم اهل دهات و مردمان صحرائیست که هر کجا صورتی بر سنگ از آثار قدیمه بینند نامی از خود اختراع کرده استعمال می‌نمایند. و آنچه به نظر فقیر رسید از قراین که صورت‌های سلاطین عجم را در بعض از نقش‌های یروپ (6) دیده‌ام و سکه آن‌ها را ملاحظه نموده‌ام می‌شاید که صورت دوّم از آن صور گشتاسب (7) باشد الله اعلم.
بالجمله نقشه قطعه‌ای از آن کوه و اشجار و آن صور را برداشتم به نمره (2) و در حاشیه آن ورقه نیز نقشه آن چهار صورت را بزرگتر از جهت وضوح ضم نمودم و در جنب آن صور عدد یک و دو و سه و چهار به خط هندسه نهادم».

حاشیه‌نویسی‌های فرصت شیرازی

1- برم بر وزن نرم به معنی آبگیر و تالاب است و به معنی سبزه و مرغزار نیز آمده. هر دو معنی مناسب آنجاست.
2- اثناء بالفتح جمع ثنی بالکسر است و ثنی یک تاه از تاه‌هاست و به معنی نور و در نامه و غیر آن و به معنی میان آمده ایضا.
3- کتاره بشد تاء قرشت و تخفیف هر دو درست است و آن حربه‌ای مانند شمشیر راست است که در هندوستان متداولست. و این لفظ را در ایران غداره گویند یعنی کاف را بدل به غین و تا را بدل به دال نموده‌اند و کتاله یعنی به جای را لام استعمال کردن نیز صحیح است.
4- مکلل به ضم اوّل و فتح کاف و شد ّلام اول به صیغه مفعول یعنی درخشان.
5- تکمه به ضم اول گوی گریبان است و معروفست. اینکه به جای تا دال استعمال کنند غلط است.
6- یروپ به ضم یاء حطی و واو و باء سه نقطه راء قرشت و واو و پاء سه نقطه هر دو ساکن لفظ انگریزی است به معنی فرنگستان می‌باشد و صورت رقم آن در خط انگریزی به این طور است: EUROPE.
7- گشتاسب و گشاسب و گشسب همه در استعمال صحیح است و آن پادشاهی بوده پسر لهراسب. گویند دین زردشت را اختیار نموده بوده.
فرصت در جایی دیگر از کتاب آثار عجم می‌نویسد: «صورت‌هایی که در برم دلک است، و تفصیلش در اوّل کتاب مسطور گردید، به نمره 2، و گفتیم مکانی است قریب به شیراز، یکی از سیاحان انگریز در مسافرت نامه خود نوشته که آن که ریش ندارد زن است، لباس مردانه پوشیده و گوید معلوم ما نیست که شبیه که باشد.
حاج میرزا حسن حسینی فسایی (حسینی فسایی، 1314 هجری قمری) صاحب فارسنامه ناصری در این کتاب در ذکر برم دلک می‌نویسد: دو فرسخ مشرقی شیراز در سینه کوهی چهار صورت بر سنگ نقش کرده‌اند. دو صورت در طاقچه‌ای، دو صورت دیگر هم در طاقچه‌ای دیگر و در دامنه این کوه نیزار و چشمه آب و چندین درخت بید است و تمثال آن چهار صورت در برگ آینده این کتاب نوشته شود.

توضیحات نگارنده

منظور فرصت از عباراتی که رایج زمان او بوده به شرح زیر است:
انگریزی = انگلیسی،
چار یک = چارک، چهار یک، یک چهارم. منظور یک چهارم ذرع یا گز است،
ذرع = گز. در زمان فرصت ذرع یا گز در شیراز تقریبا معادل 110 سانتی متر بوده است،
الا = منهای. بنا بر این، دو ذرع الا یک چار یک یعنی یک و سه چهارم ذرع،
خط هندسه = شماره به عدد و رقم نه به حرف.

منابع

ملک‌زاده، م. ج.: «فرهنگ زرقان»، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران، 1380.
ملک‌زاده، م. ج.: «فرهنگ مثل‌ها، اصطلاحات و کنایات عامیانه زرقانی»، نشر نیک آیین، تهران، 1383.
حسینی فسایی، حاج میرزا حسن: «فارسنامه ناصری»، کتابخانه سنایی، تهران، 1314 هجری قمری.
فرصت شیرازی، محمد نصیر: «آثار عجم»، چاپخانه نادری، بمبئی، 1354 هجری قمری.
دائرة‌المعارف ایرانیکا 1988.

عکس شماره1: تصویر ماهواره‌ای برم دلک. چشمه خشکیده، تالابی دیده نمی‌شود، نیزار و چمنزار به کارخانه تبدیل شده، کارخانه‌ای که آن هم از بی آبی و عوامل دیگر تعطیل و مخروبه شده است. آثار ساسانی هم زخم خورده و کسی مسئول نیست.

عکس شماره2: تصویر برم دلک در زمان ناصرالدین شاه آن گونه که فرصت شیرازی دیده و کشیده. ترکیب برم و مرغابی‌های آن، درخت‌ها و مردم و نقش‌های ساسانی دل‌انگیز بوده است. فرصت در کشیدن این تصویر مقیاس را رعایت نکرده است.

عکس شماره3: جزییات تصویر اشخاص چهارگانه نقش برجسته برم دلک آن چنان که فرصت دیده و کشیده. فرصت ندانسته این افراد کیستند. او فقط گفته که شخص چهارم ریش ندارد و شخص دوم گشتاسب است. فرصت نقش شماره یک و شماره 3 را بسیار شبیه یکدیگر کشیده در حالی که سنگتراش آن‌ها را مانند هم نتراشیده است. برای مثال فرصت کلاه شخص شماره یک و کلاه شخص شماره 3 را نوکدار ترسیم کرده در حالی که در سنگتراشی‌ها فقط کلاه شخص شماره 3 چنین است. فرصت همچنین بخش کروی تاج شخص شماره 2 را کوچکتر از آنچه سنگتراشی شده نقاشی کرده است.

عکس شماره 4: تصویری از برم دلک که در کتاب فارسنامه ناصری آمده است. کشیدن این تصویر و تصویر بعدی کار نویسنده فارسنامه نیست بلکه شخصی به نام مسعود برای نویسنده کتاب فارسنامه ناصری آن را کشیده. به نظر می‌رسد نقاشی‌های فرصت هم پیش روی نقاش حاج میرزا حسن بوده است.

عکس شماره 5: جزییات نه چندان دقیق اشخاص چهارگانه ساسانی برم دلک آن چنان که در کتاب فارسنامه ناصری آمده است.

عکس شماره 6: به نظر می‌رسد این دو عکس نخستین عکس‌هایی باشد که با دوربین عکاسی از آثار تاریخی برم دلک گرفته شده باشد. عکس مربوط به اواخر سده نوزده فرنگی است و F. Sarre گرفته است. همو که نخستین مقاله علمی مربوط به برم دلک را منتشر کرد (دائرة‌المعارف ایرانیکا 1988).

عکس شماره 7: این هم تابلو سازمان محترم میراث فرهنگی.
1- دخل و تصرف را چه کسی کنترل می‌کند؟ هرگز آنجا مامور یا نگهبانی دیده نشده است.
2- دخل و تصرفی صورت گرفته است یا نه؟ فراوان. با بیل مکانیکی، با قلم و چکش، با کامیون زباله.
3- تا کنون چند نفر به جرم دخل و تصرف بازداشت یا مجازات اسلامی شده‌اند؟
4- کسی که نام خود را سرا صبری روی یک اثر تاریخی می‌کند، از کدام مجازات می‌ترسد؟
5- منظور از نقش اول کدام است؟ از چپ یا از راست؟
6- حالا که بازدید کننده فهمید که یکی از نقش‌ها یک شهریار ساسانی، دیگری بهرام دوم و سدیگر شاهپور اول است. تکلیف نقش چهارم چه می‌شود؟
7- خوب است. بازدید کننده دست کم از نخستین واژه‌های این تابلو در خواهد یافت که نقش برجسته برم دلک حجاری شده است و نه چیزی دیگر.

عکس شماره 8: نقش شماره یک. با انگشت اشاره و خمیده خود با مرد رو به روی خود گفت گو دارد.
تاریخ عکسبرداری: خرداد 1389. عکسبردار: دکتر محمد جعفر ملک‌زاده

عکس شماره 9: نقش شماره دو. خوشبختانه تا امروز نقش این مرد سالم مانده است. آرایش ریش و سبیل و موها، بند کفش‌ها، شلوار و دامن روی آن، گوش و گوشواره، تاج و پیشانی بند او دقیقا تشخیص داده می‌شود.
تاریخ عکسبرداری: خرداد 1389. عکسبردار: دکتر محمد جعفر ملک‌زاده

عکس شماره 10: نقش برجسته شماره یک و دو در دو قاب یا تاقچه. شکاف کوه میان آن دو فاصله انداخته است. تفاوت در شکل کلاه و آرایش موها کاملا مشخص و جالب است.
تاریخ عکسبرداری: خرداد 1389. عکسبردار: دکتر محمد جعفر ملک‌زاده.

عکس شماره 11: نقش شماره سه و چهار در یک قاب. شاه ساسانی ساقه یک گل را با دو انگشت گرفته و به زنی می‌دهد. او یا همسرش است یا خدایبانوی آب.
تاریخ عکسبرداری: خرداد 1389. عکسبردار: دکتر محمد جعفر ملک‌زاده.

عکس شماره 12: نقش برجسته‌های تاریخی دو هزار ساله برم دلک در بالای عکس، تابلو سازمان محترم میراث فرهنگی در دست راست آن، توده‌های سنگ و خاکی که از پایین نقش‌ها با بیل مکانیکی کنده شده و روی هم انباشته شده در دست چپ آثار، و آشغال‌های پیرامون برم خشکیده در پایین و دست چپ عکس. تاریخ عکسبرداری: تیر ماه 1392. عکسبردار: دکتر محمد جعفر ملک‌زاده

عکس شماره 13: راه منتهی به برم دلک. تاریخ عکسبرداری: تیر ماه 1392.
عکسبردار: دکتر محمد جعفر ملک‌زاده

عکس شماره 14: جویی که هزاران سال از برم دلک آب به روستاهای پایین دست می‌برد.

برم دلک شیراز فارس گردشگری سفر

باباکوهی دوشنبه 24 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 07:03 ق.ظ

0 نظر

آبشار مسیتونیا

آبشار زیبای مسیتونیا

آبشار زیبای مسیتونیا که انگلیسی زبان ها به دلیل استعمار کشور زیمباوه در زمان های گذشته، نام آبشار ویکتوریا را به آن داده اند، یکی از زیباترین آبشارهای قاره سیاه محسوب می شود.

این آبشار 108 متر ارتفاع و 1708 متر عرض دارد و دارای دبی 12800 متر مکعب در ثانیه می باشد و به عنوان میراص طبیعی زیمباوه در یونسکو به ثبت رسیده است.

آبشار مسیتونیا ویکتوریا آفریقا گردشگری

باباکوهی یکشنبه 23 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 07:16 ق.ظ

0 نظر

ارگ کریمخانی شیراز

موزه دیدنی ارگ کریم خانی شیراز

ارگ کریم خان در مرکز شهر شیراز قرار دارد. این ارگ در دوره سلطنت سلسله زندیه ساخته شده‌است و پس از اینکه کریم خان زند شیراز را به عنوان پایتخت خود و این مکان را به‌عنوان مکان زندگی خود انتخاب نمود به ارگ کریمخان معروف شد.

ارگ کریم خانی در شمال شرقی شیراز و در میدان شهدا (با نام سابق میدان شهرداری) واقع شده است. مساحت ارگ برابر 4000 متر مربع و واقع در مرکز محوطه ای به مساحت 12800 متر مربع است. این ارگ چهار دیوار بسیار بلند دارد که به وسیله 4 برج خشتی 14 متری به هم متصل گشته اند و هر یک از این برج های خشتی زاویه 90 درجه دارند. کاشی کاری سردر ورودی در زمان قاجار به ارگ اضافه شده است.

ساخت ارگ بین سالهای ۱۷۶۶ و ۱۷۶۷ میلادی انجام شد و کریمخان بهترین معماران زمان خود را جهت ساخت آن بکار گرفت. او همچنین بهترین مصالح را از داخل و خارج کشور تهیه نمود و ساخت بنا را بسرعت پایان برد. این بنا در دوره زندیه به‌عنوان محل استقرار حکومت و در دوره قاجاریه به‌عنوان محل زندگی فرمانداران محلی استفاده گردید. همچنین عبدالحسین میرزا فرمانفرما حکمران فارس دستور به بازسازی مینیاتورهای نقاشی شده در این بنا را صادر کرد.

در زمان سلسله پهلوی از ارگ به‌عنوان زندان استفاده شد. در سال ۱۳۵۰ این ارگ به اداره فرهنگ و هنر وقت واگذار شد. این بنای عظیم اکنون تحت نظارت سازمان میراث فرهنگی جمهوری اسلامی ایران اداره می شود و از چند سال پیش کار مرمت این بنا آغاز شده‌ است تا به عنوان موزه بزرگ فارس مورد استفاده قرار گیرد.

آدرس :میدان شهدا

زمان : صبح تا عصر

تلفن :07112301985

ارگ کریمخانی زندیه گردشگری شیراز

باباکوهی شنبه 15 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 07:40 ق.ظ

0 نظر

غار باتارا

غاری تماشایی در لبنان

شاید پیش از این و در طبیعت‌گردی‌های خود، آبشارهای دیدنی متعددی را معرفی کرده باشیم. آبشارهایی که تعدادی مخفی در دل کوه‌ها بوده، بعضی الهام بخش و دیدنی و البته گروهی نیز از مسیرهای پیاده روی تماشایی برخوردار بودند. اما این آبشار هر سه مورد را همزمان داراست.

شاید در نگاه اول این آبشار اندکی عجیب به نظر برسد، اما مطمئن باشید از دل هیچ فیلم تخیلی سر بر نیاورده است. این پل‌های غاری شکل، در اصل بخشی از یک حفره‌ی بزرگ تشکیل شده از سنگ‌های آهکی هستند. آبشار تنگه‌ی باتارا (Baatara Gorge Waterfall) که به نام "پرتگاه عظیم سه پل" نیز معروف است، در طول میلیون‌ها سال و با جریان برف‌های ذوب شده در دل سنگ‌های آهکی شکل گرفته است.

ابن پدیده‌ی طبیعی قابل توجه که در سال 1954 توسط غار شناس فرانسوی هنری کویفِت (Henri Coiffait)کشف شد، از برف‌های ذوب شده قله کوه تغذیه شده، 250 متر ارتفاع داشته و آب آن پس از عبور از میان سه حفره و پل در نهایت به درون گودالی عمیق سرازیر می‌شود. این پرتگاه یا گودال ژرف نیز 165 میلیون سال قدمت داشته و شکل گیری آن به عصر ژوراسیک باز می‌گردد. در بررسی‌های صورت گرفته مشخص شد جریان آب این آبشار بعد از ورود به گودال، به صورت چشمه‌ی آب گرم داله (Dalleh) در شهری در همان حوالی به نام (Mgharet al-Ghaouaghir) به بیرون جریان می‌یابد.

آبشار باتارا در جنگل‌هایی در حومه‌ی شهر بیروت واقع شده است. مناظر تماشایی غار، پل‌ها و محیط اطراف آن گردشگران را مجذوب خود می‌کند، به طوری که شهامت نشان داده و به لبه‌های آن نزدیک می‌شوند، لبه‌هایی که لیز و لغزنده بوده و پل‌هایی که ممکن است هر لحظه فرو بریزند. با پیاده‌روی روی این پل‌های سنگی می‌توان به بالای آبشار رسید. بهترین زمان برای سفر به این نقطه ماه مارس یا آوریل است، زمانی که به واسطه ذوب برف‌ها، جریان آب آن شدید و پرقدرت می‌باشد.

باتارا گردشگری لبنان سفر غار

باباکوهی چهارشنبه 12 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 06:57 ق.ظ

0 نظر

جاده های زیبا

جاده چالوس، چهارمین جاده زیبای جهان

مسیر مهم است، نه مقصد؛ این جمله‌ای است که عده‌ای در مسافرت‌ها بر زبان می‌آورند. سراسر جهان، کیلومترها جاده گسترده شده‌اند و در همین حال که جاهای مختلف را به یکدیگر متصل می‌کنند، می‌توانند نماهای دلپذیری را نیز برای رهگذران ایجاد کنند.

گاهی اوقات، جاده‌ها به تنهایی یک اثر هنری هستند. اگر راننده وسیله نقلیه نباشید و مثلا به عنوان مسافر با اتوبوس در این جاده ها سفر کنید شاید به این نتیجه برسید جاده از مقصد بیش تر باعث تمدد اعصاب شما شده است. در این مطلب 5 جاده زیبای جهان را معرفی خواهیم کرد وبا افتخار باید بگوییم که جاده چالوس، چهارمین جاده این لیست است.

1- جاده میلفورد (Milford)-نیوزیلند

این جاده، در مسیری به اندازه ۱۴۴ مایل از میان پارک ملی «فیورلند»، در قلب آلپ جنوبی عبور می‌کند. این مسیر همچنین به «میلفورد ساند» متصل می‌شود؛ یکی از مکان‌هایی که سه‌گانه «ارباب حلقه‌ها» در آن فیلمبرداری شده است.

2- جاده استلویو پس ترولستیگن(Stelvio Pass)- ایتالیا

این جاده دومین جاده مرتفع آسفالت شده در آلپ محسوب می‌شود و والتلینا را به دره آدیگه و مرانو متصل می‌کند. جاده استلویوپس در نزدیکی مرز با سوئیس و در 75 کیلومتری بولزانو واقع شده است. این جاده دارای 48 پیچ تند و خطرناک است. همچنین این مسیر یکی از طولانی‌ترین جاده‌های مارپیچی در جهان، محسوب می‌شود.

3- جاده زیبای گریت اوشن(Great Ocean Road)- استرالیا

در کنار جاده زیبای گریت اوشن (Great Ocean) در استرالیا می‌توانید از تخته سنگ‌های آهکی که به «دوازده رسول» معرفند و همچنین نمایش وال‌ها، جنگل‌های بارانی و پارک‌های ملی زیبا لذت ببرید.

4- جاده چالوس- ایران

جاده چالوس شاید از معدود جاده¬های ایران باشد که عبور از آن، تنها بهانه رسیدن به یکی از اماکن گردشگری نیست، چرا که این جاده، خود از مناطق بسیارپرطرفدار گردشگری است و سالانه میلیون ها نفر، مهمان طبیعت زیبا و منحصر به فرد این جاده می شوند.

چهارمین جاده زیبای دنیا که صرف نظر از زیبایی رویایی اش، یکی از مهم‌ترین مسیرهای ارتباطی کشورهم محسوب می شود. این جاده از شمال به استان مازندران و شهرستان چالوس، از شرق به شهر تهران و شمیرانات، از غرب به منطقه طالقان و از جنوب به شهر کرج می رسد. جاده‌ای با قدمت 80 سال، که با پیچ و خم‌های متعدد در دل کوه و زیبایی‌های بکر طبیعی، سفری خیال انگیز را برای مسافران رقم می زند.

رودخانه کرج که به موازات جاده کرج- چـالوس امتداد دارد، سد کرج و روستای کوچک و زیبای واریان که مثل جزیره‌ای کوچک در آن سوی آب سدکرج قرار گرفته، زیبایی‌های این جاده را چند برابر کرده است. جاده کرج - چالوس در هر فصل به رنگی درمی‌آید و گاه تضاد رنگ‌ها چنان مناظر باشکوهی را مقابل چشمانتان می آورد که هر لحظه ممکن است دچار توهم خواب بودن و رویا دیدن شوید! در برخی از ماه های سال، از تهران که به سمت چالوس حرکت می کنید در ابتدای راه آسمان آفتابی است. به ارتفاعات هزار چم و سیاه بیشه در میانه راه که می رسید با کوه های پربرف و زمین یخ زده و آسمان مه آلود رو به رو می شوید و پیچ و خم ها را که پشت سر می گذارید، آسمان ابری و بارانی بالای سر شماست.

از سال 1312 که این جاده مورد بهره برداری قرار گرفت تا مسیر تهران به ساحل دریاچه خزر، هموار وکوتاه شود، کم کم انواع رستوران‌ها و واحدهای اقامتی و پذیرایی هم در کنار این جاده شکل گرفتند. این در حالی بود که ساخت سد امیر کبیر کرج در سال نیز1340 به جاذبه های این جاده اضافه کرد و در زمان کوتاهی جاده چالوس که نام اولیه آن جاده 59 بود، به یکی از تفریحگاه‌های مهم گردشگری کشور تبدیل شد.

این جاده تپه‌های باستانی و روستاهای تاریخی نظیر کندلوس دارد که گاه قدمت آن، به بیش از هزاران سال می رسد. جالب است بدانید که تا اواخر دوره قاجار، اصلا جاده کرج - چالوس وجود نداشته و تنها یک مسیر خاکی و مالرو، راه دسترسی به روستاهای این‌ منطقه را تشکیل می داده است. اما این راه ناهموار آنقدر طولانی نبود تا ارتباط شمال و جنوب کشور را میسر کند.

به نقل از گفته‌های شفاهی مردم قدیم، کارگران را برای کندن این تونل در دل کوه (چون کندن تونل کندوان آنهم بدون تجهیزات کار بسیار سخت و دشواری بود) با یک سکه پنج ریالی که در آن زمان ارزشمند بود، تشویق می‌کردند و گفته می‌شود به ازای هر کلنگ به آنها پول داده می‌شده ‌است.

تونل های بلند و کوتاه این مسیر هم از دیگر جاذبه های دیدنی و جالب توجه جاده چالوس است. تونل کندوان در اردیبهشت ماه سال 1314 شمسی ساخته شده و تونلی است به مسافت یک هزار و 886 متر وعرض پنج الی هفت متر و ارتفاع شش متر، که کار ساخت آن چهار سال طول کشیده و در سال 1318 به بهره برداری رسیده است. با احداث این تونل 13 کیلومتر از مسیر مرکز کرج به چالوس کاسته شده، تا پیش از این برای طی این مسیر باید کوه دور زده می‌شد.

با وجود مناظر زیبای اطراف این جاده، اما نقاط حادثه‌خیز زیادی در طول مسیر جاده چالوس وجود دارد. به دلیل جنس آهکی و رسوبی کوه‌ها، هر از چندگاهی ریزش سنگ روی جاده چالوس باعث بسته شدن آن می‌شود. در زمستان‌ها نیز خطر بهمن رانندگان را تهدید می‌کند. عرض کم جاده و عمر طولانی آن نیز از دیگر موارد خطرناک بودن جاده چالوس است.

5- جاده کابوت((Cabot)-کانادا

مسیر کابوت در نووا اسکاتیا یکی از خوش‌منظره‌ترین مسیرهای رانندگی در کانادا است که از بخش بزرگتر جزیره کیپ برتون شروع شده و نماهایی بسیار زیبا از جنگل و اقیانوس دارد. در همین حال که از این جاده عبور می‌کنید، اگر خوش‌شانس باشید می‌توانید یک دسته وال نیز در حال شنا کردن ببینید.

گردشگری جاده سفر

باباکوهی سه‌شنبه 11 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 07:04 ق.ظ

0 نظر

قلعه خشتی ایزدخواست

نخستین قلعه خشتی جهان در استان فارس

قلعه خشتی ایزدخواست در استان فارس به لحاظ قدمت، نخستین قلعه خشتی جهان است.

نخستین اثر تاریخی که در هنگام ورود به استان فارس از سوی اصفهان می‌توان دید، قلعه قدیمی ایزدخواست است که شباهت زیادی به ارگ بم کرمان دارد.

این قلعه بر فراز صخره بزرگی قرار دارد و داخل آن خانه‌های بسیار کوچک با کوچه‌های بسیار تنگ و باریک دیده می‌شود. این بنای تاریخی متعلق به دوران ساسانی است.

یکی از ویژگی های خاص این قلعه ، امنیت چشمگیر آن است که به دلیل خندق عمیق اطراف ، یکی از دست نیافتنی ترین بناهای عهد باستان برای غارتگران و دشمنان بوده است.

آتشکده قلعه ایزدخواست ، نخستین آتشکده در ایران است که پس از ورود اسلام به ایران به مسجد تبدیل شده است .

این قلعه باستانی، به لحاظ قدمت، نخستین قلعه خشتی جهان و به لحاظ وسعت، دومین بنای خشتی جهان بعد از ارگ بم است.

این قلعه در شهرستان آباده قرار دارد. فاصله مرکز شهرستان آباده تا شیراز 275 کیلومتر است.

گردشگری سفر ایزدخواست قلعه خشتی فارس شیراز

باباکوهی یکشنبه 9 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 07:07 ق.ظ

0 نظر

پاییز اسالم به خلخال

طبیعت ناب پاییزی جاده اسالم به خلخال

یکی از زیباترین مناطق استان گیلان، منطقه جنگلی-کوهستانی بین شهر "اسالم" در استان گیلان و شهر "خلخال" در استان اردبیل می باشد

ایران زیبا
اَسالِم یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران است.

این شهر با جمعیت ۳۹٬۵۷۵ نفر در بخش اسالم شهرستان تالش قرار دارد. در دوره‌هایی نیز مرکزیت شهرستان تالش را داشته‌است.

شهرستان خلخال در جنوب استان اردبیل واقع شده‌است و مرکز آن شهر خلخال است.

این شهرستان از طرف شمال به شهرستان کوثر از طرف شرق به‌استان گیلان از طرف جنوب به استان زنجان و از طرف مغرب به شهرستان میانه حدود می‌شود. شهرستان خلخال در ۴۸ درجه و۳۲ دقیقه طول جغرافیایی و۳۷ دقیقه و۳۷ درجه عرض جغرافیایی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته‌است.

اسالم خلخال پاییز گردشگری سفر طبیعت

باباکوهی شنبه 8 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 07:35 ق.ظ

0 نظر

دروازه قرآن

تصاویری زیبا از دروازه قرآن

در دوران زندیه و به دستور کریم‌خان زند ، محل پاسبانی سربازان محافظ شهر که دوره سلطنت دیالمه در بین تنگه‌ای معروف به "تنگ الله اکبر" با ایجاد اصلاحاتی به دروازه قرآن تبدیل شد.

در دوران زندیه و به دستور کریم‌خان زند، محل پاسبانی سربازان محافظ شهر که دوره سلطنت دیالمه در بین تنگه‌ای معروف به "تنگ الله اکبر" با ایجاد اصلاحاتی به دروازه قرآن تبدیل شد.

کریم خان در دوطرف این بنا اتاق‌هایی برای ماموران دروازه ساخت. در بالای این دروازه اتاقک کوچکی ساخته شد که محل نگهداری قرآنی خطی منسوب به حضرت علی بود.

هدف کریم‌خان زند از این کار این بود که اهالی و کاروان‌های ورودی و خروجی از شهر از زیر قرآن رد شوند و حادثه‌ای برایشان رخ ندهد. از آن زمان تا حالا این محل به دروازه قرآن معروف شده و یکی از جاذبه‌های دیدنی شهر شیراز است.

دروازه قرآن شیراز زندیه تنگ الله اکبر گردشگری

باباکوهی شنبه 8 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 07:30 ق.ظ

0 نظر

تنگ براق

تنگ براق از روستاهای های بسیار زیبا و خوش آب و هوای فارس

تنگ براق یکی از روستاهای های بسیار زیبا و خوش آب و هوای اقلید در استان فارس محسوب می شود.

در کنار این روستا تنگه‌ای در میان انبوه درختان سر به فلک کشیده با چشمه‌های گوناگون و رودخانه‌ای خروشان همراه با غارهای زیبا، آبشارها، آبچک‌ها و ستون‌های آهکی معلق وجود دارد و مناظر بدیع و چشم‌نوازی را به وجود آورده‌اند.

در دره زیبای تنگ براق، سنگ‌نبشته‌ای باستانی به خط پهلوی ساسانی برجای مانده است.

تنگ براق در 110 کیلومتری شهرستان اقلید در استان فارس است که در فاصله 220 کیلومتری شمال شرقی شیراز قرار دارد .

تنگ براق اقلید فارس گردشگری سفر

باباکوهی چهارشنبه 5 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 06:55 ق.ظ

0 نظر

روستای زنوزق

جذاب‌ترین روستای پلکانی ایران

روستای زنوزق روستایی کوهستانی می‌باشد که بزرگ‌ترین روستای پلکانی ایران محسوب می‌شود.

و در بخش مرکزی شهر مرند واقع شده و از نظر آب و هوایی جزو مناطق سردسیر ایران است که زمستان‌های سرد و طولانی و بهار و پاییز نسبتاً سرد و تابستان‌های معتدلی را دارد.

به نظر کارشناسان قدمت این روستا به دوره ایلخانان می‌رسد، قبرستان زنوزق سال‌ها قبل سنگ‌های قبری داشته که به زبان عربی حجاری شده بودن اما الان تعداد کمی از اون‌ها باقی مانده است و خیلی از این سنگ قبرها به دلیل ناآگاهی تخریب شده‌اند.

این روستا شکل کوهستانی منحصربه فردی دارد و شامل ده‌ها چشمه جوشان، باغ‌های زیبا، کوه‌ها و تفرجگاه‌ها می‌شود، که می‌توان برای گردشگرا خیلی جذاب باشد.

روستای زنوزق در هر فصلی، دیدنی خاصی دارد، از زمان شکوفه دادن این درختان که همه جا رنگین می‌شه گرفته، تا رسیدن میوه‌ها و پاییز باشکوه این درختان و حتی زمستان سفید و بسیار سرد روستا، که هر کدام زیبایی خاص خودش رو دارد.

اگر به دیدن این روستای زیبا رفتید یادتون نره که چهار محله اصلی روستا یعنی محله‌های بدیر، آق بابا، سیدی و کده لر رو ببینید.

روستا زنوزق مرند ایلخانیان گردشگری سفر

باباکوهی سه‌شنبه 4 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 06:51 ق.ظ

0 نظر

تنگ بستانک

تنگ بستانک معروف به بهشت گمشده

منطقه حفاظت شده تنگ بستانک معروف به بهشت گمشده در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شیراز در منطقه کامفیروز واقع گردیده است.

منطقه ای عمدتا با پوشش جنگلی و کوهستانی با میانگین ارتفاعی بین ۱۷۰۰ تا ۳۷۰۰ متر. دارای اقلیم ایرانی تورانی دارای تابستان های خشک و زمستان های بسیار سرد که با ریزش برف و یخبندان همراه می باشد. میانگین درجه حرارت منطقه بین ۱۴ – ۱۶ درجه و متوسط بارندگی آن ۴۷۹/۴۲ میلی متر می باشد.

تیپ اراضی منطقه بر اساس مساحت (هکتار) و درصد:

کوهها: ۱۱۶۴۸ هکتار با ۷۶/۱ درصد از کل منطقه

تپه ها: ۱۷۶۵ هکتار با ۱۶/۹ درصد از کل منطقه

فلاتها و تراسهای فوقانی: ۷۴۴ هکتار با ۴/۸۵ درصد از کل منطقه

دشتهای دامنه ای: ۳۰۷ هکتار با ۲ درصد از کل منطقه

واریزه های بادبزنی: ۹۸ هکتار با ۰/۶۴ درصد از کل منطقه

مسکونی: ۶۲ هکتار با ۰/۴ درصد از کل منطقه

جاذبه های اکوتوریستی:

وجود روستاهای زیبای جنوب تنگ بستانک مانند ساران و کهکرون با چشمه های زیبا و سابقه ای هزاران ساله از جاذبه های این منطقه می باشد. موقعیت جغرافیائی اثر طبیعی تنگ بستانک در مجموعه شبکه گردشگری محور شمال و شمال غرب استان و امکان ارتباط جاده‌ای که با یادمان های تاریخی تخت‌ جمشید، نقش رستم و پاسارگارد از یک طرف و چشم‌اندازهای طبیعی آبشارمارگون و تنگ براق از طرف دیگر، امتیاز ویژه‌ای برای بخش ایرانگردی و جهانگردی استان فارس است که در خور توجه و اهمیت می باشد.

وضعیت اجتماعی منطقه:

زراعت: میزان سطح اراضی زیر کشت آبی و دیم در منطقه ۱۵۷۶ هکتار می باشد که ۱۲۲۷ هکتار به اراضی آبی و ۳۵۳ هکتار به اراضی دیم اختصاص دارد. زراعت آبی شامل: گندم، جو، لوبیا و شلتوک و ترکیب کشت دیم شامل: گندم، عدس، جو و نخود می باشد.

باغداری: بطور کلی میزان سطح اراضی باغی در منطقه ۳۶۷ هکتار می باشد که بالاترین میزان باغ آبی متعلق به روستای کهکران و کمترین مربوط به آب باد می باشد.

دامداری: دامداری در منطقه به صورت سنتی و به صورت نگهداری در کنار منازل مسکونی صورت می پذیرد. در منطقه ۴۰۰۵ راس گوسفند و بره، ۳۰۲۵ راس بز و بزغاله و ۴۹۴ راس گاو و گوساله وجود دارد.

تنگ بستانک بهشت گمشده کامفیروز گردشگری

باباکوهی یکشنبه 2 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 07:20 ق.ظ

0 نظر

میلفوردساند

چشم انداز طبیعی میلفورد ساند

چشم اندازهای پارک ملی میلفورد ساند در کشور نیوزیلند، یکی از برترین مناظر طبیعی در جهان محسوب می شود که سالانه توسط میلیون ها گردشگر از سراسر جهان بازدید می شود.

میلفوردساند نیوزیلند گردشگری سفر پارک ملی

باباکوهی پنج‌شنبه 29 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 07:15 ق.ظ

0 نظر

قلعه الموت

تصاویر جذاب از یک قلعه منحصر به فرد

دژ الموت در شمال شرقی روستای گازرخان(قصر خان) و بر فراز صخره‌ای به ارتفاع ۲۱۶۳ متر از سطح دریا که بلندی صخره از زمین‌های پیرامون خود ۲۰۰ متر و گسترده دژ ۲۰۰۰۰ متر مربع می‌باشد قرار دارد.

قلعه الموت یکی از قلعه های منحصر به فرد تاریخی در ایران است. مردم محلی قلعه الموت را بانام "قلعه حسن" می شناسند. این قلعه از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده است.

قسمت شرقی بلندتر است و به قلعه بالا یا قلعه بزرگ‌تر معروف می‌باشد.

طول دیواره قلعه ۱۲۰ و عرض آن در نقاط مختلف بین۱۰ تا۳۵ متر و متفاوت است.

تنها راه ورود به قلعه الموت در انتهای ضلع شمال شرقی، چند متر پایین تر از برج شرقی قلعه قرار دارد. در این محل تونلی در تخته سنگ بریده شده است که ۶ متر طول دارد.

در دامنه جنوبی کوه قلعه، خندقی به طول تقریبی ۵۰ متر و ۲ متر عرض وجود دارد که برای آنکه مهاجمان نتوانند به قلعه راه پیدا کنند آن را از آب پر می‌کردند.

این قلعه در شوال ۶۵۴ هجری قمری به دستور هلاکو خان و زمان حمله به ایران به آتش کشیده شده و بعد از آن به عنوان زندان مورد استفاده بوده است.

حفاری‌هایی که در دوره قاجار برای یافتن گنج در قلعه الموت انجام شده است، سبب ویرانی قلعه شده است.

قلعه الموت گردشگری گازرخان قلعه حسن

باباکوهی چهارشنبه 28 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 02:56 ب.ظ

0 نظر

روستای گیلوان

گیلوان روستایی است از توابع بخش شاهرود شهرستان خلخال در استان اردبیل واقع شده‌است. این روستا در دهستان شال واقع است.

روستای گیلوان از توابع بخش شاهرود، در ۶۵ کیلومتری جنوب شرقی خلخال قرار دارد. ارتفاع این روستای کوهپایه‌ای از سطح دریا ۱۰۸۰ متر است و آب و هوای آن در زمستان‌ها سرد و در تابستان‌ها معتدل است. متوسط بارندگی سالیانه آن ۷۳۲ میلی‌متر گزارش شده‌است. گورستان باستانی روستا کشف شده در منطقه خانقاه گیلوان، نشانگر بومی بودن قوم گیلوان در این روستاست. مردم روستای گیلوان به زبان‌های تاتی و تالشی سخن می‌گویند.

چشم‌انداز رودخانه پرآب گیلوان، ارتفاعات پیرامون روستا، جنگل‌های انبوه و سرسبز و هوای مه‌آلود، تصویری رویایی پیشا روی گردشگران روستای گیلوان ترسیم می‌کند. مراتع سرسبز و مزارع طلایی گندم، گرداگرد روستای گیلوان را در برگرفته‌اند. باغ‌های انبوه و پربار میوه از دیگر جاذبه‌های طبیعی این روستاست. مراتع زیبای روستا همانند گردنبند زیبایی روستا را در میان گرفته‌اند و درختان میوه و مزارع گندم جاذبه‌های آن را دو چندان کرده‌اند.

این روستا از طریق شهر خلخال – ماسال – ماسوله – درام – زنجان با جاده‌ای مناسب و زیبا قابل دسترسی است.

گیلوان گردشگری شاهرود خلخال اردبیل

باباکوهی سه‌شنبه 27 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 06:47 ق.ظ

0 نظر

به پایین نگاه نکنید

توصیه می شود به پایین نگاه نکنید!

این دهکده خوش منظره کوچک که اغلب به عنوان یکی از زیباترین مکان های اتریش برای بازدید نامیده می شود، مشرف به آبهای آرام دریاچه هالستات است. در این دهکده می تواند کوهنوردی، پیاده روی و قایق سواری کنید و از چند مکان جالب دیدن کنید. از خانه استخوانی Beinhaus دیدن کنید.

توصیه می شود به پایین نگاه نکنید!
هر پلی می تواند به اندازه ارتفاعش از زمین یا ایمنی که دارد ترسناک باشد اما گاهی نیز یک مهندس هنگام ساختن پلی تصمیم می گیرد که کمی هیجان را چاشنی کار کند و نتیجه آن می شود ترسناک ترین پل دنیا.
یک سرمایه گذار اتریشی پل وحشتناکی را در یکی از زیباترین مناطق گردشگری اتریش ساخته است که به نوبه خود بسیار زیبا و وحشتناک است.
این پل 360 متر بالاتر از یکی از دهکده های معروف اتریش به نام هالستات ساخته شده است. هزینه ساخت این تفریحگاه 240.000 یورو بوده است.
این دهکده خوش منظره کوچک که اغلب به عنوان یکی از زیباترین مکان های اتریش برای بازدید نامیده می شود، مشرف به آبهای آرام دریاچه هالستات است. در این دهکده می تواند کوهنوردی، پیاده روی و قایق سواری کنید و از چند مکان جالب دیدن کنید. از خانه استخوانی Beinhaus دیدن کنید. در این مکان شاهد بقایای استخوان های انسان ها خواهید بود که به دلیل کمبود جا برای قبرستان در این مکان دفن شده بودند. با آنکه ترسناک به نظر می رسد ولی تجربه متفاوتی است.
در روزهای ابری و بارانی دیدن این منطقه از این زاویه بسیار دیدنی و ترسناک است.

گردشگری اتریش دریاچه هالستات

باباکوهی دوشنبه 26 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 01:46 ب.ظ

0 نظر

مناطق زیبا

در جای جای این کره خاکی مناظر و مناطقی پرجاذبه و دیدنی وجود دارد و می‌توان برای هر سلیقه و ذائقه‌ای، نمونه‌ای دلخواه را جست. جاذبه‌های طبیعی و ساخته دست بشر با عمری که به میلیون‌ها سال یا هزاران سال می‌رسد، کم نیستند و از شرقی‌ترین نقطه زمین تا غربی‌ترین نقطه آن وجود دارند. بسیاری از این مناظر، از چنان کششی برخوردارند که تماشای آن‌ها شگفتی هر بیننده‌ای را برمی‌انگیزد و به همین سبب شهرتی جهانی یافته‌اند. آنچه در ادامه خواهید خواند مختصری درباره 10 منظره شگفت‌انگیز دنیاست که برخی‌ از آن‌ها شاید برای ما تازگی داشته باشد.

کوه کله ‌قند در ریودوژانیرو:

این کوه با ارتفاع 396 متر در شهر ریودوژانیرو در کشور برزیل قرار داد. ارتفاع این کوه از سطح دریا 1400 متر است. شما می توانید با تله‌کابین به قله این کوه صعود کنید و مناظر زیبایی را که زیر پای شما هستند مانند خلیج گوانابارا، ساحل کوپاکابانا و... مشاهده کنید. کوه‌نوردان ترجیح می‌دهند به جای این‌که با تله‌کابین به قله برسند، خودشان این مسیر را بپیمایند. اما چرا کوه را این‌چنین نام‌گذاری کرده‌اند؟ عده‌ای معتقدند علت نام‌گذاری این کوه شکل ظاهری آن است که شبیه کله قند است. عده‌ای دیگر هم می‌گویند که نام کوه از زبان سرخ‌پوستی گرفته شده و به معنی "کوه بلند" است.

کوه کله ‌قند در ریودوژانیرو

صحرای گبی در مغولستان:

این صحرا استپ‌های نیمه‌بیابانی دارد که منطقه وسیعی در حدود یک میلیون و 300 هزار کیلومتر مربع را پوشش می‌دهند. این صحرا نیز مانند سایر محیط‌های کویری تابستان‌های بسیار گرم و سوزان و زمستان‌های فوق‌العاده سردی دارد. صحرای گبی در حال گسترش و پیشرفت به سمت مراتع چین است و مراتع این کشور را به محیط‌هایی بیابانی تبدیل کرده است. طوفان‌ها، گرد وغبار، ریز گردها و... آسیب‌هایی جدی به مردم اطراف آن‌جا و به‌خصوص به صنعت کشاورزی وارد کرده‌اند. این صحرا دارای کوه، تپه‌های شنی، و مناظر صحرایی زیبایی است.

صحرای گبی در مغولستان

ماچو پیچو در پرو:

قلعه‌ای زیبا و مقدس که مربوط به دوره آزتک‌هاست در ارتفاعات کوه آند قرار دارد. شما با ماشین یا وسایل نقلیه دیگر نمی‌توانید به این دژ زیبا راه پیدا کنید و تنها باید با کوه‌نوردی به آن‌جا برسید. برای این که به این قلعه برسید چند روز در راه خواهید بود زیرا باید مسافت زیادی را پیاده طی کنید تا بتوانید به آن برسید. جالب است بدانید این قلعه یکی از عجایب هفت‌گانه جهان هم به حساب می‌آید.

ماچو پیچو در پرو

صومعه متورس در یونان:

این صومعه که در قرن یازدهم در ارتفاعات شمالی کشور یونان ساخته شده است، منظره‌ای بسیار زیبا و جذاب دارد و به اعتقاد ساکنان این منطقه برای پاک‌سازی روح و تجدید قوای انسانی مکان بسیار مناسبی است. هر سال افراد زیادی جذب این صومعه می‌شوند. در قرن‌های گذشته تنها راه ارتباطی برای رسیدن به صومعه، طی کردن مسیر به صورت کوه نوردی بوده، اما در سال 1920 برای راحتی بیش‌تر گردشگران و مردم یونان، پله‌هایی را از ابتدا تا انتهای این صومعه ساختند تا دست‌رسی بهتری داشته باشد.

صومعه متورس در یونان

نوناویک در کانادا:

این منطقه یکی از زیباترین مناطق کاناداست. طلوع و غروب خورشید همانند عکس‌‍‌های مناظری‌اند که با «فوتوشاپ» تغییر یافته و زیباتر شده‌اند و گاه بیننده در باور آن‌ها دچار تردید می‌شود. این منطقه در شمال کبک قرار گرفته است و سرشار از منابع طبیعی به همراه جنگل‌های سوزنی‌برگ و پهن‌برگ و دریاچه‌های متعدد و رودخانه‌هاست. شما باید با هواپیما یا کشتی به این نقاط جذاب سفر کنید. مردم این منطقه از حیوانات و محصولات کشاورزی نیاز روزمره خود را تامین می‌کنند.

نوناویک در کانادا

له در کشور هند:

این منظره زیبا در 3هزار و 525 متری هیمالیا قرار دارد. در این منظره شما می‌توانید نمود مذهب‌هایی مانند بودا را ببینید. تنها بین ماه‌های مه تا اکتبر می‌توانید برای دیدن این مناظر بروید. این کار در سایر ماه‌های سال به دلیل بارش برف شدید و سختی راه ممکن نخواهد بود.

له در کشور هند

روستای مانارولا، ایتالیا:

این تصاویر متعلق به ساحل دهکده ی مانارولا از گروه "شهرهای پنج تایی" در ایتالیا می باشد. مانارولا یکی از پنج شهری است که بسیار توریست پسند و مشهور است. دهکده ی مانارولا قدیمی ترین شهر از این پنج شهر می باشد. کلیسای سنت لورنزو در سال 1338 در این شهر ساخته شده است. اهالی این دهکده لهجه ی نسبتا متفاوتی دارد و حتی نام "مانارولا" احتمالا از کلمه ی لاتینی "magna turn" گرفته شده است. در زبان مانارولایی این کلمه به "مانا مالاکا" تبدیل شده که به معنی "چرخ بزرگ" می باشد و به کارخانه ی چرخ سازی که در دهکده واقع شده اشاره دارد.

روستای مانارولا، ایتالیا

صومعه‌ای در بوتان:

کشور پادشاهی بوتان در جنوب آسیا و در شرق هیمالیا واقع شده است. بوتان به دریا راه ندارد و دور تا دور آن را خشکی فرا گرفته است. این کشور بین هند و چین قرار دارد. این صومعه مکانی روحانی برای نیایش و نماد فرهنگ بودا و تبت است.

صومعه‌ای در بوتان

اگویل دو میدی در فرانسه:

این منطقه بسیار زیبا و جذاب است. شما برای رفتن به بالاترین نقطه‌ باید از تله‌کابین استفاده کنید. تله‌کابین این منطقه در سال 1955 ساخته شد تا مسافران و گردشگران را به مناطق بالاتر ببرد. ارتفاع یکی از قله‌های آن‌جا به 1039 متر می‌رسد.

اگویل دو میدی در فرانسه

جنگل‌های آمازون در امریکای جنوبی:

جنگل‌ آمازون جنگل بسیار بزرگی در امریکای جنوبی است. جنگل‌های بارانی آمازون در تمام فصول سال دارای هوایی گرم با رطوبتی بسیار زیادند. تقریباَ هر روز در سرتاسر آمازون باران سنگینی می‌بارد.

جنگل‌های آمازون

گردشگری مناظر دیدنی

باباکوهی دوشنبه 26 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 07:27 ق.ظ

0 نظر

غار کرفتو

غار کرفتو بی شک یکی از جذاب ترین نقاط دیدنی غرب کشور محسوب می شود که ایرانیان باستان بدون داشتن ابزار برقی و تنها با وسایل دستی آن را ایجاد کردند

غار کرفتو مجموعه ای از زیبایی های طبیعی و تلاش انسان های پیشین برای غلبه بر طبیعت و زندگی بهتر و ایمن تر است. این اثر باستانی و تاریخی در صخره مرتفعی حدود 70 کیلومتری شمال غرب شهر دیواندره و با احتساب همین مسافت تقریبی در شرق شهر سقز واقع شده است. غار کرفتو از نوع غارهای آهکی و طبیعی است و به احتمال زیاد در دوران سوم زمین شناسی شکل گرفته است.

در گذشته بر اثر سکونت اقوام گوناگون، تغییرات، دگرگونی ها و دخل و تصرفاتی در غار ایجاد شده و فضاهایی به صورت اتاق های تو در تو، راهرو و دالان عبوری و .... به وجود آمده و از این جهت غار کرفتو در میان غارهای دست کند از شهرت خاصی برخوردار است و این شهرت بی دلیل نیست زیرا این غار از لحاظ بافت ساختمانی بی نظیر است. ارتفاع دهانه ورودی غار (دهانه ورودی فعلی) از سرِ تپه حدود 20 الی 25 متر بوده که در گذشته راهی نسبتا سخت و دشوار در کمر کوه و صخره بیرونی، هدایت بازدیدکنندگان به داخل غار را به عهده داشت، به صورتی که با قرار دادن تعدادی سنگ چین و استفاده از پلکان های چوبی علاقه مندان می توانستند با دشواری به داخل راه یابند.

معماری غار
در قسمت جلویی غار، چهار طبقه معماری صخره ای و دست کند ایجاد شده که در هر طبقه علاوه بر ایجاد اتاق های تو در تو با پنجره ها و نورگیرهایی به فضای بیرونی و درگاهی های مربوطه ساخته شده اند. دالان ها و راهروهای عبوری به منظور ارتباط به طبقات، پله ای تراشیده شده در سنگ و حتی ایجاد جای مناسب کلون و چفت و بست پنجره ها و درگاهی ها باعث تامین امنیت هر قسمت می شده و این موضوع نشان از نوعی معماری پیشرفته در آن زمان دارد. البته به دلیل ریزش هایی که در اثر گذشته زمان در صخره های بیرونی و پیرامون دهانه ورودی در مجموعه معماری صخره ای غار ایجاد شده، تعداد اتاق ها و راهروهای موجود در کلیه طبقات در حال حاضر مشخص نیست و به نظر می رسد مجموعه معماری صخره ای و دست ساز غار بسیار گسترده تر از وضعیت کنونی آن بوده باشد و آثار این تخریب ها هنوز هم کاملا مشخص است. روی دیوارهای برخی از اتاق های غار و راهروهای عبوری آنها نقوشی از جانوران و گیاهان وجود دارد. زیباترین بخش معماری غار، طبقه سوم آن است. دقت در تراشیدن و کندن اتاق ها، فرم خاص سقف ها به شیوه کمانی و ایجاد درگاهی ها و پله های آستانه آن در پنجره ها و نورگیرهای اتاق ها از اهمیت خاصی برخوردار است و از نظر تزئینات موجود در پنجره ها قابل مقایسه با آثار موجود در معماری تپه نوشیجان ملایر از دوران مادهاست.

غاری برای الهه یونانی

روی سردر ورودی یکی از اتاق های طبقه سوم کتیبه ای یونانی وجود دارد که تا حد زیادی صدمه دیده است. در این کتیبه از الهه هراکلس یاد شده و به همین دلیل بسیاری این غار را معبد الهه یونانی نامگذاری کرده اند. در این کتیبه آمده است: «این خانه هراکلس است، هر کس در ان وارد شود در امان است.» وجود این کتیبه سبب شده تا برخی را عقیده بر این باشد که احتمالا این غار مدتی به صورت موقت مورد سکونت و استقرار سلوکیان (جانشینان پس از اسکندر مقدونی) قرار گرفته که پس از فتوحات مهرداد دوم اشکانی به سمت غرب ایران حرکت کرده اند.

شناسایی کامل غیرممکن
ستون فقرات اصلی غار نزدیک به 750 متر طول دارد که در این مسیر پر پیچ و خم، دهانه ها و دالان های گوناگونی منشعب می شود و به همین جهت تاکنون کسی قادر به شناسایی تمامی این مسیرها و تهیه نقشه کامل از آن نشده است. مسیر طبیعی غار در طول خویش دارای تفاوت های بسیاری است، به طوری که در برخی بخش ها علاوه بر وسعت خاص دالان ها و تالارهای طبیعی و ارتفاع زیاد سقف آنها، قسمت هایی وجود دارد که باید به حالت سینه خیز و به دشواری از آنها عبور کرد. همین وضعیت خاص باعث شده افسانه ها و داستان های بسیاری در میان اهالی منطقه وجود داشته باشد و بسیاری از طلسم غار و نحوه ایجاد آن سخن به میان آورند. حتی این امر در نوشته های نویسندگان محلی استان تاثیر گذاشته و به ذکر چنین مطالبی پرداخته اند. غار کرفتو با شماره 330 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

چطور برویم؟
بسته به اینکه مبدا سفر شما کجاست، راه های مختلفی برای رسیدن به غار کرفتو وجود دارد:
1- از طریق استان کردستان: از سنندج تا شهر دیواندره 95 کیلومتر فاصله است. این مسیر یک بانده با آسفالت خوب و تماما کوهستانی است. از دیواندره به سمت سقز حرکت کنید. پس از طی 37 کیلومتر، یک سه راهی در سمت راست وجود دارد که به سه راهی تکاب معروف است. تابلو غار کرفتو در ابتدای سه راهی نصب شده. از سه راهی تکاب تا غار دقیقا 33 کیلومتر فاصله است. کل مسیر آسفالت و یک بانده است. کیفیت آسفالت مطلوب است. در این مسیر دو، سه راهی وجود دارد که در هر دو لازم است به سمت چپ بپیچید هر چند تابلوی راهنمایی به سمت غار وجود دارد.
2- مسیر تهران – زنجان: اگر از تهران صرفا به قصد بازدید غار کرفتو حرکت می کنید (تصمیم ندارید به همدان یا سنندج بروید یا اینکه بخواهید بعدا از طریق سنندج به تهران بازگردیید) فاصله تهران تا زنجان حدود 320 کیلومتر و اتوبان است. از زنجان تا دیواندره از طریق بیجار حدود200 کیلومتر فاصله است که جاده آن آسفالت و یک بانده و بخشی از آن کوهستانی است. (جمعا از تهران تا دیواندره 520 کیلومتر و تا غار کرفتو 590 کیلومتر است.) اگر می خواهید این مسیر را انتخاب کنید بازدید از تخت سلیمان واقع در 42 کیلومتری تکاب را به شما توصیه می کنیم. لازم به توضیح است که یک راه میانبر بسیار کوتاه شما را از تکاب به غار کرفتو هدایت خواهد کرد.
3- از طریق آذربایجان شرقی: مسیر تبریز، عجب شیر، بناب، ملکان، میاندوآب، بوکان، سقفز، غار کرفتو را طی کنید.
4- از طریق آذربایجان غربی: مسیر ارومیه، مهاباد، بوکان، سقز، غار کرفتو را طی کنید.
به یاد داشته باشیم
* در محوطه مقابل غار، پارکینگ نسبتا بزرگی برای توقف خودرو وجود دارد.
*نزدیک ترین پمپ بنزین با غار 15 کیلومتر فاصله دارد. پمپ بنزین دیگر در جاده دیواندره – سقز و در زرینه (حدود 40 کیلومتری غار) واقع شده است.
* سرویس بهداشتی نسبتا قابل قبول است. توالت فرنگی برای بیماران و بازدیدکنندگان خارجی موجود نیست.
*یک فروشگاه کوچک در محوطه وجود دارد.
* رستوران موجود نیست.
* آب آشامیدنی در دسترس است هرچند توصیه می شود در فصول گرم سال آب آشامیدنی بهداشتی همراه خود داشته باشید.
* از پارکینگ تا طبقه اول غار 220 پله وجود دارد. این مکان برای سالمندان ناتوان، بیماران با آرتروز پیشرفته زانو و بیماران با ناراحتی قلبی پیشرفته مناسب نیست.
* آنتن دهی تلفن همراه مطلوب است.
*برای ورود به غار لازم است بلیت تهیه کنید.
*بروشور به زبان فارسی موجود است. اگر درخواست کنید به شما تحویل می دهند.
*معمولا داخل غار راهنما حضور ندارد.
*در صورت قطع برق، اعماق غار فوق العاده تاریک می شود. توصیه می شود یک چراغ قوه کوچک همراه خود داشته باشید.
*غار متعلق به همه است، از نوشتن یا حکاکی هر نوع یادگاری بر دیوارهای غار جدا پرهیز کنید.
*در محوطه بیرونی غار درخت یا سایه بان وجود ندارد. اگر قصد دارید برای مدت طولانی در این محوطه بمانید، مراقب آفتاب سوختگی باشید.
*محوطه بیرونی و همچنین فضاهای داخل غار دارای پله های متعدد و پستی و بلندی بسیار است، مراقب کودکان خود باشید.
*در دهانه های خروجی غار نرده های چوبی درست کرده اند که علاوه بر شکل زیبا مانع سقوط بازدیدکنندگان می شود. به این نرده ها تکیه ندهید. خطر سقوط در این بخش برای کودکان بسیار جدی و خطرناک است.
*هتل های قابل قبول جهت اقامت در شهرهای سنندج، سقز و مهاباد قرار دارد.

غار کرفتر دیواندره دستکند گردشگری

باباکوهی چهارشنبه 30 مهر‌ماه سال 1393 ساعت 07:34 ق.ظ

0 نظر

آبشارآنشی

چشم‌اندازی نادر در تک آبشار جهان

این مکان سال 1890 به نام پارک ملی شناخته و معرفی شد.

این مکان سال 1890 به نام پارک ملی شناخته و معرفی شد. اینجا مشهورترین مکان زمین از لحاظ زمین شناسی، چشمه‌ها‌ی آب گرم و آبشارها محسوب می‌شود و آبشار «آتشی» منطقه ال زیباترین چشم انداز این منطقه است.

چشم انداز فوق العاده این آبشار به خاطر بازتاب نور خورشید که از زاویه خاصی به آن می‌تابد ایجاد می‌شود. این منظره نادر را تنها می‌توان در دوره 2 هفته ای در اواخر فوریه مشاهده کرد. برای گرفتن چنین صحنه فوق العاده ای عکاس اغلب باید متحمل سالها صبر و رنج شود. دلیل این انتظار نیز این است که پیدایش این صحنه بستگی به برخی عوامل طبیعی دارد که در همان زمان باید به وقوع بپیوندد، پس شانس هم باید با عکاس یار باشد.
اولین عامل مربوط به شکل گیری آبشار است.

این آب از آب شدن برف و یخی که از بالای کوه می‌آید تامین می‌شود. این یخ‌ها‌ بین ماه‌ها‌ی دسامبر و ژانویه تا آخر فوریه آب می‌شوند تا موقعی در اواخر فوریه که هیچ برفی برای آب شدن باقی نمی‌ماند.

عامل دوم مربوط به زاویه خاصی است که خورشید باید با آن درجه بر آبها بتابد تا چنین منظره ای پدیدار شود. موقعیت خورشید باید دقیقا در یک نقطه خاص در آسمان باشد. این اتفاق نیز فقط در ماه فوریه و چند دقیقه کوتاه در هنگام تاریکی شب روی می‌دهد.

پس اگر روزی که آسمان ابری است به آنجا بروید یا اگر عاملی مزاحم جلوی خورشید را بگیرد مجبور خواهید شد از چهره ناراحت خودتان روبروی آبشار عکس بیندازید! بد نیست این حقیقت را نیز بدانید که آب و هوای پارک ملی اغلب اوقات غیر قابل پیش بینی است. اینها را گفتیم تا شرایط سختی که عکاس برای گرفتن این عکسها متحمل شده را درک کنید!!

آبشارآتشی گردشگری پارک ملی

باباکوهی پنج‌شنبه 24 مهر‌ماه سال 1393 ساعت 06:53 ق.ظ

0 نظر

تالاب زریوار

منحصر به فردترین تالاب جهان در ایران

تالاب زریوار یکی از منحصر به فردترین "دریاچه‌های" آب شیرین در جهان بشمار می‌رود و کلیه شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را داراست

"تالاب" آب شیرین زریوار ( به کردی: زریبار ) در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان، در استان "کردستان" ایران و از مکان‌های دیدنی و گردشگری این استان است. آب تالاب شیرین است و از تعدادی چشمهٔ کف‌جوش و بارش تأمین می‌شود. در بیشتر زمستان‌ها سطح دریاچه کاملاً یخ می‌بندد. این تالاب در طول جغرافیایی ′۸°۴۶ و عرض جغرافیایی ′۳۲°۳۵ و ارتفاع ۱۲۸۵ متری از سطح دریا واقع گردیده‌است. طول دریاچه زریوار حدود ۵ کیلومتر و عرض آن حدود ۱٫۶ کیلومتر است. وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداکثر عمق آن ۵/۵ متر است.

تالاب زریوار یکی از منحصر به فردترین "دریاچه‌های" آب شیرین در جهان بشمار می‌رود و کلیه شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را داراست و حتی مواردی از رفتار و عملکرد برخی از موجودات مشاهده می‌گردد که تاکنون مطالعه و یا اعلام نشده‌است که نیاز به بررسی بیشتر را می‌طلبد.

حجم تقریبی آب تالاب حدود ۳۰ میلیون متر مکعب برآورد شده‌است. محیط تالاب حدود ۲۲، ۵کیلومتر و میزان متوسط بارندگی ۷۸۶ میلیمتر در سال است. رطوبت نسبی برابر ۴/۵۸ درصد و متوسط تبخیر سالیانه معادل ۱۹۰۰ میلیمتر گزارش شده‌است.

اکوسیستم تالاب
تالاب زریوار به عنوان یک واحد اکولوژیکی و یک اکوسیستم آبی در کردستان پدیده‌ای بسیار زیبا و نادر است. زریوار با قرار گرفتن در یک دره طولی نسبتاً وسیعی از دو طرف غرب و شرق با کوههای پوشیده از جنگل احاطه شده‌است. پوشش غالب اراضی در این منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهند که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی بوده و در حالیکه سایر گونه‌های جنگلی دیگر مانند گلابی وحشی، زالزالک، بادام در شیبها و نقاط مختلف آن خودنمایی می‌کند.

پوشش گیاهی

از پوشش‌های گیاهی دریاچه می‌توان به گیاهان شناور چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه‌هایی از گیاهان خاردار و از گیاهان حاشیه‌ای می‌توان به گونه‌های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت‌بند، پیچک‌ها، لویی و بزواش، جگن و نعناع اشاره کرد.

آبزیان

گونه‌های بومی: سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی، ماهی گامبوزیا (در حال حاضر این گونه‌ها در دریاچه یافت نمی‌شوند) گونه‌های غیربومی: ماهی آمور سفید، کپور آیینه‌ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک اشاره کرد. ضمناً یک گونه مارماهی، ۵ گونه فیتوپلانکتون و ۱۷ گونه زئوپلانکتون شناسایی شده‌است. در خصوص گونه‌های وارداتی اخیر توسط سازمان شیلات و آبزیان می‌توان به گونه ماهی Gambosia siaaffinhs از خانواده poecilidae و یک گونه میگوی غول پیکر آب شیرین اشاره کرد.

امکانات و تسهیلات برای گردشگران
* خرید از بازارچه مرزی باشماق در فاصله ۱۶ کیلومتری
* نمایشگاه‌های صنایع دستی
* پارکینگ کنار دریاچه
* "هتل" چهار ستاره زریوار در کنار دریاچه
* هتل چهار ستاره نوروز در مریوان
* ستادهای اسکان مهمانان در تعطیلات عید و تابستان

گردشگری تالاب زریوار کردستان

باباکوهی پنج‌شنبه 24 مهر‌ماه سال 1393 ساعت 06:45 ق.ظ

0 نظر

گنبد سلطانیه

گنبدی که اولین بنای آجری ایران است

این بنا مسجدی است بسیار زیبا از حیث معماری و تزیین و بزرگی در دنیا مشهور است. گنبد سلطانیه در شهر سلطانیه در 30 کیلومتری شهر زنجان واقع شده است. این گنبد اولین بنای آجری تاریخی ایران می باشد.

این گنبد در دوره ایلخانی به دستور سلطان محمد خدابنده و توسط اولجایتو بنا شده است. کار ساخت این بنا از سال 704 ه ق شروع و در مدت 9 سال در تاریخ 713 ه ق پایان یافته است. شکل اصلی بنا هشت ضلعی می باشد.

ارتفاع این بنا 5/48 متر و قطر دهانه گنبد 6/25 متر می باشد. این بنا از داخل 8 ایوان و حدود 500 اتاق و حجره دارد. این بنا دارای بزرگترین گنبد آجری جهان است که قوس آن با دور بسیار تند و پیچیده اجرا شده است.

زمین این بنا طبقات فشرده شن و ماسه به عمق تقریبی 8 متر تشکیل شده که معماران گنبد تنها شالوده ای کم عمق و کم عرض تهیه ببینند ؛ به طوری که پی ها در اکثر بخش ها به غیر از بخش شمالی ، از 50 یا 60 سانتی متر تجاوز نمی کند و همین پی نیز در محل درها و پنجره ها بریده شده است و این حاکی از اطمینان و اعتمادو دانش معماران زمان دارد .

با توجه به چاهی که در کف بنا به عمق 9 متر کشف گردیده و هیچ علامتی از استفاده آن موجود نیست ، به نظر می رسد که هدف از کندن آن ، آزمایش مقاومت خاک جهت بر پا کردن بنایی با ارتفاع حدود 50 متر بوده است .

بنا بر روی هشت ضلعی به خاطر الحاقات دیگر، دگرگون شده ؛ امّا در طبقات بالاتر کاملاً مشهود است .

این بنا 5/48 متر ارتفاع دارد و 60/25 متر قطر دهانه گنبد آن است عرض جزرها ، 87/6- به استثنای جزرهای شمال غربی و شمال شرقی که به عرض 40/12 متر است – و طول آنها از بیرون 17 و از داخل 60/8 متر است . این جزر ها در درون علاوه بر راه پله ها دارای 8 ایوان مرتفع و نزدیک به 500 اتاق و حجره هستند .

درباره ورودی های اصلی به فضای داخلی ، به خاطر وجود راه های متعدد ، نظریه های مختلفی ابزار شده که عمدتاً ایوان های شرقی و شمالی را به عنوان ورودی های اصلی معرفی کرده اند و وجود کتیبه های مفصل ایوان شرقی و کتیبه های به خط ثلث ایوان شمالی ، مؤید این نظر است . به نظر می رسد در گذشته ، راه های دیگر با پنجره های آهنی مسدود می شده اند .

کف بنای گنبد سلطانیه با زیر سازی آجر فرش و شفته آهک و روکش سنگ مرمر سفید یا سنگ رخام فرش شده بوده است .

با کاربردی ، بالکن های هشتگانه ای هستند که از ایوان پدید آمده اند و به نوبه خود دارای تزیینات زیبایی اعم از کایکاری مقرنس کاری ، تسمه کشی ، گچکاری و تلفیق آجر و کاشی و سر انجام کتیبه های متعدد هستند .

این ایوان ها که رو به بیرون هستند ، هریک به طور متقارن به سه واحد طاق و تویزه تبدیل شده و آرایش سقف آنها زیباترین و جذابترین تزیینات هنر گچبری ایران است . راه پله ها از طبقه اول شروع می شود و تا بالای مناره ها ادامه پیدا می کند . دسترسی به پشت بام نیز از طریق همین راه پله هاست .

طبقه سوم ( پشت بام ) در 80/ 27 متری سطح زمین واقع و پایه ای برای گنبد عظیم و مناره های هشتگانه آن است . گنبد سلطانیه به گونه ای کاملاً خاص و ابتکاری با طرح جناغی بنا شده است . این گنبد از نوع دو پوشه پیوسته است ؛‌ به طوری که دو پوسته به موازات همدیگر قرار گرفته اند .

این گنبد با قطر دهانه 60/25 متر ، بزرگترین گنبد معماری اسلامی ایران است و بدون هیچ گونه پشت بند ، سر منار یا شانه ای ساخته شده است . ضخامت پوش گنبد از پایه به طرف نوک گنبد کاهش می یابد که ضرورتی ناشی از سبکی و استحکام بوده است .

پا طاق گنبد از بیرون 40/1 و ارتفاع گنبد ، 19 متر است که در بیرون با کاشی های زیبای فیروزه ای پوشش یافته است . این پوشش امروز توسط سازمان میراپ فرهنگی تعمیر و تجدید شده است پرفوسور پیروسن پائولزی معتقد است که سیستم دو جداره بودن گنبد با دو قشر موازی و مجزا که صرفاًبا پشت بند های آجری بین خود و به هم مربوط هستند و فرم واحدی را شامل می شوند از خصوصیات منحصر به فرد گنبد سلطانیه است و قبل از آن سابقه ای نداشته است .

گفته می‌شود در ساخت گنبد بزرگ شهر فلورانس از این گنبد الگوبرداری شده‌است. بنای این گنبد که بعد از گنبدهای سانتاماریا دلفیوره و ایاصوفیه سومین گنبد بزرگ دنیاست. سبک معماری این بنا به شیوه آذری است.

سلطانیه زنجان گنبد گردشگری معماری

باباکوهی سه‌شنبه 22 مهر‌ماه سال 1393 ساعت 07:24 ق.ظ