دروازه قرآن شیراز

قرآن، معجزه ی پیامبر اسلام و کتاب سخنان الهی در میان مردم مسلمان ایران همواره جایگاه رفیعی داشته و در همه ی احوال مرجع و پناه آنان بوده است. در تمام ابعاد زندگیِ مسلمان، قرآن یاور و همراه آنان بوده و مردم از مسائل کوچک تا مشکلات بزرگ خود به این کلام آسمانی پناه آورده و اقتدا می کردند. چه بر روی سفره هفت سین که برکت دهنده است و خاطره خوش عیدی های نو و تانخورده را برایمان تداعی می کند، چه هنگامی که تمام درها به رویمان بسته می شود و استخاره ای از این کتاب مقدس نور و آرامشی بر دلهایمان می تابد و چه هنگامی که مرگ، پایان راه زندگی با نوا و لحن عبرت آموز خود، فکر آخرت و عاقبتِ کار را به یادمان می آورد. یکی از سنتهای حضور قرآن در هر خانه به هنگام رفتن به سفر و یا انجام کار بزرگی است که با رد شدن از زیر آن خود را در پناه امنیت، آرامش و اطمینان آن قرار می دهیم و سلامت را از این طریق برای عزیزانمان درخواست می کنیم. 

شکل دیگر و با عظمت تر گذر از زیر قرآن از دیرباز تا کنون، در تمام شهرهای ایران زمین، دروازه های قرآنی هستند که برای عبور سلامت مسافران و رهگذران بنا می شدند. یکی از مشهورترین و زیباترین این دروازه ها که از دیرباز تا به امروز در مدخل شهر قرار گرفته و مسافرانش را با دعای خیر، راهی سفر می کند، دروازه قرآن شیراز است.

چرا دروازه قرآن شیراز؟

---

•  بازدید و سفر به شیراز همواره از بهترین انتخاب هایی است که می توان برای گذران اوقات فراغت داشت، در میان جاذبه هایی مانند حافظیه، سعدیه، باغ ارم و دیگر جاذبه های معروف و دیدنی استان فارس، شاید بازدید از دروازه قرآن فراموش شود اما توصیه کارناوالی ما این است به اندازه یک سفر هرچند کوتاه این بنای باشکوه را ببینید و با گذر از زیر طاق آن، رسم گذشتگان را زنده کنید. 
• علاوه بر بازدید از دروازه قرآن، رفتن بر سر مزار یکی از شاعران بنام ایرانی، خواجوی کرمانی و دمی آساییدن در بوستان اطراف دروازه قرآن، از کارهای دیگری است که در هنگام بازدید از دروازه قرآن می توان انجام داد. تماشای گذر مسافران از بالای بوستان، و نوشیدن چای و قهوه و خوردن بستنی و فالوده های معروف شیراز  در کافه های اطراف دروازه قرآن در شب رنگارنگ و نورانی آن را به هیچ وجه از دست ندهید.

آشنایی با دروازه قرآن شیراز | به سلامت داخل شوید

شیراز، عروس شهرهای جنوب ایران، خاطره عطر دل انگیز بهارنارنج و یادآور تاریخ باشکوه سرزمین مادری، در میانه دشتی پهناور و در محاصره کوه ها بنا شده و گسترش یافته است. به مانند بسیاری از شهرهای بزرگ ایران زمین در قدیم، بر سر راه ورودی آن، راهی که اصفهان را به مرودشت و فیروزآباد متصل می کند، دروازه ای قرار گرفته که متبرک به نام و حضور قرآن شده است. در میانه کوه های باباکوهی و چهل مقام و بر روی تنگه ای به نام تنگه الله اکبر (که در میان این دو کوه قرار دارد)، دروازه قرآن نظاره گر آمد و شد مسافران است. این نام به دلیل قرآنی که بر بالای آن قرار داده شده، به آن داده شده است. سازه ی دروازه قرآن یا آنگونه که در گذشته معروف بود، طاق قرآن، اکنون در کنار فلکه طاووسیه و در فاصله ده متری مقبره ی خواجوی کرمانی جای گرفته است. این بنا در تاریخ ۱۹/۹/۱۳۷۵ با شماره ی ۱۸۰۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

تاریخچه دروازه قرآن شیراز

اولین باری که بنای دروازه قرآن بر تنگه الله اکبر، در ابتدای راه ورودی اصفهان به شیراز پدیدار گشت سلسله آل بویه (۱) بر ایران و عراق حکمرانی می کرد. از میان امرای آل بویه، عضدالدوله دیلمی مشهورترین و بزرگترین امیران بود و در سال ۳۶۹ ه.ق پادشاه ایران شد و در شیراز، پایتخت آن روزهای ایران، بر تخت نشست. به دستور او بناهای متعددی در شیراز ایجاد شد و آبادانی های فراوانی برقرار گشت. یکی از این بناهای زیبا، سازه دروازه قرآن بود که به دستور عضدالدوله برپا شد و جلوه خاصی به ورودی شهر داد. به فرمان او بر بالای این دروازه قرآنی نهاده شد تا مردم از زیر آن رفت و آمد کرده و به حکم برکت قرآن، مسافرت خود را به سلامت و امنیت به اتمام برسانند. اما عدم توجه و رسیدگی به این سازه ی باشکوه، موجب تخریب و شکسته شدن دروازه قرآن شد تا اینکه کریم خان زند، موسس سلسله زندیه و حاکم ایران، دستور به بازسازی آن داده و شکل جدیدی از دروازه قرآن ایجاد کرد. معماران برای قرار دادن قرآن ها بر روی دروازه، در بالای آن اتاقکی ایجاد کرده و دو جلد قرآن نفیس نوشته شده به خط ثلث را در آن جای دادند.

بعد از این بازسازی تا مدتی دروازه قرآن به شکوه و زیبایی خود بازگشت اما چند زلزله که در زمان حکومت قاجارها اتفاق افتاد آسیب هایی بر بنا وارد کرد که توسط محمد زکی خان نوری (۲) بازسازی و مرمت شد. او برای راحتی مسافران در دو سمت بنا، اتاق هایی ساخت که به عنوان پاسگاه و راهداری مورد استفاده قرار می گرفت. علاوه بر اینها، آب انباری نیز در کنار این دروازه ساخته شد که آب آن از چشمه رکن آباد معروف شیراز تامین می شد و جان مسافران را تازه می کرد.

تا سال ۱۳۱۵ شمسی دروازه قرآن برپا ماند و مسافران را به سلامت از زیر طاقهای خود عبور می داد، اما این موضوع دوام چندانی نیاورد. طرح توسعه شهری راه شمال شرقی شیراز که به دستور شهرداری شیراز اجرا می شد، بلای جان آن شد. برای این کار کل سازه با دینامیت و به سختی، تخریب و قرآن های موجود در آن به موزه پارس شیراز منتقل گشت. در سال ۱۳۲۷ هجری شمسی، یکی از بازرگانان مشهور و خوشنام شیرازی، حاج حسین ایگار که به نام اعتماد التجار معروف بود، دروازه قرآن کنونی را با فاصله کمی از محل دروازه قبلی بنا کرد. بنا به وصیت او اتاق کوچک سمت چپ دروازه که مشرف به دره ی کنار بود، به عنوان آرامگاه او مورد استفاده قرار گرفت. 

 البته در شیراز به غیر از دروازه قرآن پنج دروازه دیگر وجود داشت که از این دروازه ها تنها دروازه قرآن باقی مانده است. هرچند این دروازه ها حضور فیزیکی ندارند اما در حافظه مردم ثبت شدند و برای دادن آدرس مورد استفاده قرار می گیرند. نام دروازه های دیگر که در تاریخ آمده دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون، دروازه شاه داعی الی اله است.  

عکسی که هارولد وستون شرق شناس از دروازه قرآن در دوره ی قاجار به ثبت رسانده و با تکنیک ابتدایی رنگ کردن عکس رنگی شده است

تاریخچه قرآن های دروازه شیراز

همانطور که از اسم دروازه قرآن بر می آید، این بنا در طول عمر خود جایگاه قرآن هایی با دستخط و قدمت های مختلفی بوده است. اکنون می خواهیم مروری داشته باشیم بر قرآن هایی که در طی تاریخ، مهمان دروازه قرآن بودند و به آن اعتبار و آبرو می بخشیدند. 

از نخستین قرآنی که به دستور عضدالدوله دیلمی بر روی دروازه قرآن گذاشته شده بود، اطلاعاتی در دست نیست که متعلق به چه دوره ای و به دستخط چه کسی نوشته شده است. 

*قرآن هفده من 

قرآنهایی که به دستور کریم خان زند در درون اطاقک بالای دروازه گذاشته شد، داستان متفاوتی دارند و شهرت زیادی پیدا کردند. این قرآن ها به دلیل وزن زیادی که داشتند به "قرآن هفده من" مشهور شده و مورد احترام مردم قرار گرفتند. 

داستانهای زیادی در مورد نویسندگان این قرآن وجود دارد. برخی معتقدند این قرآن نفیسِ خطی، نوشته امام حسین (ع) است و برخی دیگر نگارش آن را به امام زین العابدین نسبت می دهند ولی اکثرا اعتقاد دارند قرآن هفده من به خط سلطان ابراهیم فرزند شاهرخ گورکانی (۱) در دو جلد و به خط ثلث نگاشته شده است. اما محمد مهدی نجفی رئیس موزه پارس، محل نگهداری قرآن هفده من، بر این اعتقاد است که شیوه نگارش این قرآن نه با خط ثلث که با خط محقق قوی که خط رشید قامت بوده و نزدیک به ثلث است، با قلم سه دانگ نوشته شده است. نگارش ساده این قرآن ها و اینکه بدون تذهیب بوده اند، نشان می دهد که این قرآن در دوره شاهرخ گورکانی و به خط او نوشته شده است.

هرکدام از این قرآن ها شامل ۱۵ جزء بوده و مردم بر این باور بوده اند که هر صفحه از آن هفده من و کل قرآن نیز هفده من است و این از معجزات این قرآن است. اما آنچه که در واقعیت وجود دارد این است که هر جلد از این قرآن ها وزن اولیه ای بیش از ۵۱ کیلوگرم داشته اند. اما به مرور زمان و با آسیب هایی که به جسم این قرآن ها وارد شده، صفحاتی که از هم باز شده اند و جلدهایی که تعویض شده اند، از وزن قرآن ها کاسته شده و اکنون هرکدام از آنها بیش از ۲۱ کیلوگرم وزن دارند. این قرآن ها در قَطعی به اندازه ۴۸ در ۷۲ سانتی متر و بر روی کاغذی به جنس "بلیغی" نوشته شده است. این قرآن ها قطری بیش از ۲۵ سانتی متر و ۶۰۰ برگ دارد. هر صفجه از این قرآن ها ۱۱ سطر و در حواشی و اطراف برخی از برگ های آن مهر و یادگارهایی از افراد و شخصیت ها در دوره های مختلف وجود دارد. 

 مردم شیراز اعتقاد عجیبی به این قرآن ها داشتند و به همین دلیل اول ماه قمری به این دروازه آمده و از زیر آن رد می شدند و خود را تا پایان ماه در برابر بلایا بیمه می کردند. این رسم تا ۴۰ سال پیش نیز انجام می شده است. در برخی روایات نیز آمده که این کار رسم هر جمعه مردم بوده است. در حکایت ها و روایات متعدد آورده شده که نادرشاه افشار، موسس سلسله افشاریه، قرآن های هفده من و دیگر قرآن های نگاشته شده تاریخی و باارزشی که تا آن زمان وجود داشته را در جنگ ها به همراه خود می برده است تا در جنگ و سفر در امان و پناه آنها قرار بگیرد و پشتوانه معنوی کاروان جنگی اش شود. علاوه بر او حاکمان و فرمانروایان بسیاری از کشورهای همسایه این قرآن ها را برای دوری از بلا، جنگ و آسیب به امانت می گرفتند و پس از مدتی آنها را بازمی گرداند. 

اثر این قرآنها را می شد حتی تا گفته ها، ضرب المثل و واگویه های اهالی شیراز ردیابی کرد. به طوری که اگر کسی کار کوچکی انجام داده و در مورد آن زیاد صحبت کند گفته می شود، مگر "قرآن هفده من تمام کرده ای" که این همه در مورد کارت صحبت می کنی. این عبارت اشاره به بزرگی و کار سخت نوشتن قرآن هفده من اشاره دارد. 

*جلوه ی قرآن در بنای امروزی 

در بنای امروزی دروازه قرآن، آیاتی از قرآن به خط ثلث و نسخ دور تا دور دروازه را مزین کرده است؛ در پیشانی شمالی طاق آن، آیه ۹ سوره اسراء "إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ وَیُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا کَبِیرًا؛ قطعاً این قرآن به [آیینى] که خود پایدارتر است راه مى‌‏نماید و به آن مؤمنانى که کارهاى شایسته مى‌‏کنند، مژده مى‌‏دهد که پاداشى بزرگ برایشان خواهد بود" نوشته شده است.

بر پیشانی جنوبی و سمتی که رو به شهر شیراز قرار دارد آیه ۸۸ سوره اسراء «قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَن یَأْتُواْ بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لاَ یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا؛ بگو اگر انس و جن گرد آیند تا نظیر این قرآن را بیاورند مانند آن را نخواهند آورد هر چند برخى از آنها پشتیبان برخى [دیگر] باشند" حافظ مردم و شهر بی مثال شیراز شده است.

گوشه غربی طاق آیه ۹ سوره حجر «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ...؛ بى‌‏تردید ما این قرآن را به تدریج نازل کرده‌‏ایم ...» و ادامه این آیه در گوشه شرقی «... وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ؛ ... و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود» نقش بسته است.

قرآن هفده من در موزه پارس شیراز

موزه پارس شیراز محل نگهداری قرآن هفده من

معماری دروازه قرآن شیراز

 سازه ی دروازه قرآن به مانند اکثر دروازه های ایران، طاقی (۱) شکل است و با آیاتی از قرآن کریم تزئین شده است. توصیفاتی که از دروازه قرآنِ ساختِ کریم خان زند آورده شده و تصاویری که از مرمت آن توسط زکی خان به دست آمده نشان می دهد که در بالای آن اتاقی با پنجره مشبک وجود داشت.  دروازه کنونی اندازه ای بزرگ تر از دروازه قبلی دارد و دهانه ی آن به صورت قوسی تیزه دار شکل گرفته است. دو ورودی کوچک در جرزهای دو طرف آن ایجاد شده و اطاق مستطیل شکل بالای آن، جایگاه قرآن است. پیشانی نماهای آن با کاشی های هفت رنگ ساخته شده است.

خوشگذرانی در دروازه قرآن

دروازه قرآن در میان دیگر جاذبه های گردشگری شهر شیراز فرصت کمتری را برای بازدید به خود اختصاص می دهد، بنابراین سعی شده است تا با ایجاد دیگر دیدنی و تفریحات در اطراف آن طول مدت لذت حضور در آن افزایش پیدا کند. در ادامه شما را با امکانات و تفریحاتی که در بازدید از این بنای تاریخی با آن ها روبرو هستید، آشنا خواهیم کرد:

۱- بوستان خواجوی کرمانی 

 در سمت مقابل و کنار دروازه شیراز، مجموعه ای تفریحی و گردشگاه شهری ایجاد شده که به واسطه وجود قبر خواجوی کرمانی (شاعر پرآوازه ایران) بوستان خواجوی کرمانی نامیده شده است. در طی تغییراتی که در طول شهرسازی ها و گسترش جاده و شهر ایجاد شده، دره ضلع شرقی دروازه قرآن از بین رفته، کوه های آن تغییر شکل یافته و شکل گردشگاه به خود گرفته است. پس از بازدید از دروازه قرآن می توان قدری در این گردشگاه ها نشست و به تماشای عبور و مرور مردم وقت گذراند.

آب نمای موزیکال، مقبره خواجوی کرمانی و ساختار پله ای شکل بوستان که امکان تماشای قسمتی از شهر شیراز از بلندای کوه را می دهد از جذابیت های این بوستان است. 

۲- مقبره خواجوی کرمانی

خواجوی کرمانی، با نام کامل کمال ادین ابوالعطا محمد بند علی بن محمود کرمانی معروف به خواجه شارع، از شاعران نامدار و بزرگ ایران که در کرمان متولد شد و در شیراز به زندگی خود ادامه دامه داد و آنجا را به عنوان موطن خود برگزید. او که از شاعران مشهور قرن هشتم است، غالب شعرهایش حال و هوایی عرفانی دارد و غزلیات، قصیده و مثنوی های او معروف است. گفته می شود حافظ تاثیر زیادی از کلام و شیوه شاعری او گرفته است. خواجوی کرمانی به تصوف و عرفان نیز ارادت بسیاری داشته و از بزرگان صوفیه به شمار می آمده است. 

مقبره ی او در شمال شیراز، در دامنه کوه صبوی، مشرف بر دروازه قرآن قرار دارد. آب چشمه رکن آباد نیز از کنار مقبره او می گذرد.

تاریخ ساخت آرامگاه خواجوی کرمانی به سال ۱۳۱۵ شمسی بر می گردد که با اعتبارات اداره فرهنگ استان فارس ساخته شد. آرامگاه او، مقبره ای ساخته شده در فضای باز است و با سقف یا دیوار محافظت نمی شود. در میان صفه (سکو) این آرامگاه، سنگ قبری قرار دارد که بالای آن محدب و دارای برآمدگی است. البته اشاره دقیقی بر سنگ قبر به اینکه این مقبره مربوط به خواجوی کرمانی است نشده اما در بالای سنگ عبارت: کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام به خط زیبای ثلث حکاکی شده است. به رسم گذشته که بر بالا و پایین قبر عرفا، دو ستون سنگی قرار می دادند، دو ستون سنگی کوتاه نیز در بالا و پایین قبر خواجوی کرمانی قرار دارد. در سال ۱۳۳۷ به همت اداره باستان شناسی استان فارس، اتاقی در محوطه شمالی آرامگاه ایجاد شد که در پیشانی آن این دو غزل از غزلیات خواجو حک شده است: 

دوش می‌کردم سؤال از جان که آن جانانه کو؟      گفت: بگذر زان بت پیمان شکن پیمانه کو؟ 

و 

صبحدم دل را مقیم خلوت جان یافتم        از نسیم صبح بوی زلف جانان یافتم 

 این اتاق اکنون به فرهنگسرای خواجو تبدیل شده است. بنای این آرامگاه به شماره ۹۱۶ در فهرست میراث تاریخی قرار دارد.

photo by َAmin Aleshams

۳- غارهای بوستان خواجوی کرمانی

 کمی که از مقبره خواجو بالاتر بروید، به سه غار بر می خورید. یکی از این غارها، محلی برای عبادت و خلوت کردن عرفا و زاهدان با خدای خود بوده که برای مدت زمانی خواجوی کرمانی نیز در آن به تزکیه روح، عبادت و پرستش خدای خود می پرداخته است. کمی نزدیکتر غار دیگری با دهانه ای بلند قرار دارد که در ورودی آن طاق ضربی از نوع طاق کجاوه ای (۱) از جنس سنگ و آجر زده شده و قبر خواجه عمادالدین محمود، وزیر معروف شاه شیخ ابواسحاق اینجو در این غار قرار دارد. به دستور حسنعلی میرزا، فرمانفرمای فارس در سال ۱۲۱۸ هجری قمری، در کنار این غار نقش برجسته ای از جنگ رستم و شیر، یکی از جنگهای هفتخوان رستم در شاهنامه، حکاکی شده است. علاوه برآن تصویر برجسته ای ناتمامی از فتحعلی شاه قاجار و دو تن از پسرانش در کنار نقش جنگ رستم و شیر قرار دارد. 

۴- تفریحات جانبی دروازه قرآن

علاوه بر بازدید از بوستان خواجوی کرمانی و غارهای اطراف آن، می توانید از تفریحاتی مانند عکاسی، پیک نیک و کافه گردی در اطراف دروازه قرآن لذت ببرید.

*پیک نیک: پیک نیک رفتن و دمی لذت بردن از فضای بیرون از خانه از جمله خوشگذرانی های محبوب ما ایرانی هاست. دروازه قرآن نیز با فضای بازی که در بالای کوه های اطراف آن وجود دارد این امکان را به شما می دهد تا در غروب و شب زیبای این دروازه و محوطه های آن، بساط پیک نیک خود را پهن کنید و از رفت و آمد مردم و نورپردازی های ویژه اش لذت ببرید.

*عکاسی: از دیگر تفریحات دروازه قرآن می توان به گرفتن عکس یادگاری از این دروازه باشکوه و زیبایی های اطراف آن اشاره کرد. کمتر کسی است که به شیراز، شهر عشاق سفر کرده باشد اما عکسی با دروازه قرآن نداشته باشد.

دیدنی های اطراف دروازه قرآن

شیراز شهر تاریخی و فرهنگی ایران، میزبان بسیاری از بناهای با شکوه و با عظمتی است که بازدید از آنها انسان های زیادی را به این شهر کشانده است. همچنین شیراز از طبیعت سرسبز و شادابی بهره می برد که این صفت آن نیز در میان مردمان بسیار شهره و محبوب است. برخی از این بناها فضاهای طبیعی در اطراف دروازه قرآن قرار گرفته است که اینجا به طور مختصری به معرفی آنها می پردازیم.

*حافظیه شیراز

حافظیه از معروفترین و شناخته شده ترین آرامگاه های شعرا در ایران است و بسیاری در سفر به شیراز از این مقبره ی زیبا دیدار کرده اند. این آرامگاه درسال ۱۳۱۴ در زمان رضاشاه پهلوی و به دستور سرهنگ علی ریاضی (رئیس فرهنگ فارس) و کمک علی اصغر حکمت (وزیر فرهنگ وقت) مرمت شد و بر اساس طرحی از آندره گدار، به شکلی که امروزه افراد به زیارت آن می روند درآمد.

آدرس: ضلع شمالی شهر شیراز. مابین چهارراه حافظیه و چهار راه ادبیات

زمان بازدید: در شش ماه اول سال از ساعت ۷:۳۰ صبح الی ۲۲ شب و در شش ماه دوم سال از ۸ صبح الی ۲۱:۳۰ شب می توانید از حافظیه بازدید نمایید. 

هزینه بلیط: هزینه بلیط ورودی برای گردشگران داخلی ۳۰۰۰ تومان و برای گردشگران خارجی ۲۰۰۰۰تومان

*باغ گیاهشناسی ارم

 باغ ارم در شمال غربی شهر شیراز و در دامنه کوه آسیاب سه تایی قرار دارد. گفته می شود این باغ زیبا برای اولین بار در دوره ی سلجوقیان برپاشده و در طول دوران مختلف به شکل امروزی خود در آمده است. از دلایل نام گذاری آن می توان به باغ معروف ارم که شداد پادشاه افسانه ای آن را برپا ساخته بود اشاره کرد. امروزه از این باغ به عنوان باغ گیاه شناسی استفاده می شود و تحت نظر دانشگاه شیراز قرار دارد.

آدرس: استان فارس، شیراز، ناحیه یک، خیابان ارم

زمان بازدید: از ۸ صبح تا ۱۹:۳۰ شب

هزینه بلیط: هزینه ورودی برای افراد ساکن ایران ۳۰۰۰ هزار تومان و برای اتباع خارجی ۲۰۰۰۰ هزار تومان می باشد.

*پارک کوهسار

کمی که از دروازه شیراز دور شوید و به سمت محله و بلوار هفت تنان حرکت کنید، به پارک بزرگی با دکه ها و غرفه هایی نارنجی رنگ در اطراف آن برخورد می کنید. این گستره سبز و باصفا پارک کوهسار نام دارد. از پرطرفدارترین نقاط این پارک گهواره دید است که در بالاترین نقطه ی پارک جانمایی شده و می توانید از فراز آن دروازه قرآن را به تماشا بنشینید.

آدرس: شیراز، دروازه قرآن به سمت بلوار و محله هفت تنان

امکانات: نمازخانه، وسایل ورزشی، بوفه مواد غذایی، وسایل بازی کودکان، سرویس بهداشتی

*لونا پارک شیراز

 لونا پارک شیراز از بزرگترین مجموعه های تفریحی در ایران است که با بیش از ۸۰ نوع وسیله و اسباب بازی، غرفه شادی و مسابقه اوقات خوشی را در اختیار شیرازی ها و گردشگران قرار می دهد. 

آدرس: شیراز - انتهای بلوار جمهوری اسلامی - مقابل دادگاه انقلاب

راه دسترسی

آدرس: استان فارس- خیابان شیراز- ورودی شهر شیراز

مسیر دسترسی: برای رسیدن به دروازه قرآن شیراز از خارج از شهر شیراز، باید خود را به خیابان شیراز در مسیر مرودشت به شیراز یا کمربندی شیراز (بزرگراه امام خمینی) برسانید، دروازه قرآن در سمت راست ورودی شهر قرار دارد. اما برای رفتن به دروازه قرآن از داخل شهر، مسیر بلوار آیت الله ربانی یا بلوار هفت تنان راه را به نشان می دهد. از جاذبه های نزدیک به دروازه قرآن می توان به باغ جهان نما در پانصد متری دروازه و حافظیه در هزار متری آن اشاره کرد.

دروازه قرآن در توصیفات تاریخی

جکسن در سفرنامه اش می نویسد: "شیراز با همه جلال و زیبایی اش گویی جزیره ای از دل دریای زمردگون سر برمی کشد که رشته ای از تپه های ارغوانی رنگ در میانش گرفته اند. رنگ آمیزی این منظره هم متنوع و هماهنگ است و با چنین زیبایی شگفت نیست ، اگر شیرازیان دروازه شهر را که در این نقطه در دل دروازه شکوهمندتر طبیعت ساخته اند، تنگ الله اکبر می نامند، زیرا هر بیننده ای که چشمش بر این منظره می افتد، بی اختیار فریاد برمی آورد: «الله اکبر»"

هدایت در کتابش در مورد این قرآن ها اینگونه نوشته است: "بالای این دروازه قرآنی است که معروف است، هفده من وزن دارد یک نفر که قرآن مزبور را دیده است می گوید:حدود سه چهار من بیشتر وزن آن نیست".

شیراز شهر شعر و ادب فارسی، شهر تاریخ و زیبایی، جاذبه ای نیست که بتوان به راحتی از مکان های دیدنی آن گذشت و با آنها خاطره نساخت. در سفر به شیراز سعی کنید تا آنجایی که زمانتان اجازه می دهد از مکانهای تاریخی و تفریحی این شهر یگانه دیدن کنید، از بازارهای قدیم و تازه آن خرید کنید و عاشقی را یکبار دیگر در شیراز تجربه کنید.

دروازه قرآن دوره قاجار

دروازه قرآن شیراز در دوره قاجاریه

دروازه قرآن یکی از دروازه‌های به جای مانده از دوره‌های قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب می‌آید.

  این دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند.  
 در دوره زندیه کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد.

 

تصویر فوق دروازه قرآن شیراز در دوره قاجاریه را نشان می دهد.

دروازه قرآن

تصاویری زیبا از دروازه قرآن

در دوران زندیه و به دستور کریم‌خان زند ، محل پاسبانی سربازان محافظ شهر که دوره سلطنت دیالمه در بین تنگه‌ای معروف به "تنگ الله اکبر" با ایجاد اصلاحاتی به دروازه قرآن تبدیل شد.

در دوران زندیه و به دستور کریم‌خان زند، محل پاسبانی سربازان محافظ شهر که دوره سلطنت دیالمه در بین تنگه‌ای معروف به "تنگ الله اکبر" با ایجاد اصلاحاتی به دروازه قرآن تبدیل شد.

کریم خان در دوطرف این بنا اتاق‌هایی برای ماموران دروازه ساخت. در بالای این دروازه اتاقک کوچکی ساخته شد که محل نگهداری قرآنی خطی منسوب به حضرت علی بود.

هدف کریم‌خان زند از این کار این بود که اهالی و کاروان‌های ورودی و خروجی از شهر از زیر قرآن رد شوند و حادثه‌ای برایشان رخ ندهد. از آن زمان تا حالا این محل به دروازه قرآن معروف شده و یکی از جاذبه‌های دیدنی شهر شیراز است.