قانون بازنشستگی پیش از موعد

هرآنچه باید از قانون بازنشستگی پیش از موعد بدانید

هرآنچه باید از قانون بازنشستگی پیش از موعد بدانید
با تصویب لایحه بازنشستگی پیش از موعد، این امکان فراهم شد که افراد تحت پوشش بیمه سازمان تأمین اجتماعی بتوانند زودتر از موعد خود را بازنشسته کنند. شما می‌توانید جزئیات این قانون را در خبر زیر بخوانید.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس؛ در مصوبه سال 86 کسانی که 30 سال خدمت داشته و در هر ماه 30 روز حق بیمه پرداختی داشتند، بازنشسته یا مستمری بگیر محسوب می‌شدند.

بعضی از کارکنان دولت به دلیل مشکلات خانوادگی، نیاز مالی یا سختی کار تمایلی به ادامه همکاری ندارند و تصمیم به جدایی دارند که به همین منظور به سمت بازنشستگی پیش از موعد می‌روند.

اما با تصویب لایحه بازنشستگی پیش از موعد این امکان فراهم شد که افراد زودتر خود را بازنشسته کنند.

متن قانون بازنشستگی پیش از موعد کارکنان دولت به شرح زیر است:

ماده ١‌ـ در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
الف ـ قانون: قانون بازنشستگی پیش از موعد کارکنان دولت ـ مصوب ١٣٨٦ـ
ب ـ سنوات خدمات قابل قبول: سنواتی است که طبق قوانین و مقررات مربوط از لحاظ احراز شرایط بازنشستگی جزو سنوات خدمت ملاک محاسبه قرار می‌گیرد.
پ ـ وزارت: وزارت امور اقتصادی و دارایی.

ماده ٢- کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی در صورت دارا بودن حداقل 25 سال سابقه خدمت قابل قبول (بدون رعایت شرط سنی) می‌توانند در مهلت پیش‌بینی شده در قانون با ارایه در خواست کتبی مبنی بر بازنشستگی پیش از موعد و موافقت دستگاه متبوع با استفاده از حداکثر پنج (٥) سال سال سنوات ارفاقی تا سقف سی‌سال بازنشسته شوند.

تبصره١ـ بانوان شاغل که فاقد شرط سابقه خدمت مقـرر در این مـاده می‌باشـنـد، به شرط داشتن حداقل بیست (٢٠) سال سنوات خدمت قابل قبول می‌توانند با ارایه درخواست کتبی و موافقت دستگاه متبوع با استفاده از حداکثر پنج (٥) سال سنوات ارفاقی بازنشسته شوند.

تبصره٢ـ افرادی که در طول مدت اجرای قانون شرایط موضوع ماده (٢) این آیین‌نامه را احراز و بصورت مکتوب در خواست خود را ارایه نمایند و مطابق ماده (٣) این آیین‌نامه تا پایان ٥/٦/١٣٨٩ با درخواست بازنشستگی آنها موافقت شود، مشمول این آیین‌نامه خواهند بود.

ماده ٣ - به‌منظور بررسی درخواستی بازنشستگی پیش از موعد در انطباق با برنامه‌های جامع نیروی انسانی دستگاههای دولتی، رییس دستگاه یا بالاترین مقام مسئول دستگاه اجرایی می‌تواند کارگروهی مرکب از مدیران واحدهای ذی‌ربط دستگاه متبوع تشکیل دهد. درخواستهای مشمولان قانون پس از اعلام نظر مدیر بلافصل متقاضی در کارگروه مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.

تبصره ـ تصمیمات کارگروه در صورت وجود اعتبار لازم و پس از تأیید بالاترین مقام دستگاه قابل اجرا خواهد بود.

ماده‌ ٤- پاداش پایان خدمت کارکنان رسمی مشمول قانون با رعایت مفاد قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت ـ مصوب ١٣٧٥ ـ و اصلاحات بعدی آن و با احتساب سنوات ارفاقی توسط دستگاه متبوع مستخدم محاسبه و پرداخت می‌شود.

تبصره١ـ در مورد مستخدمان پیمانی مطابق آیین‌نامه استخدام پیمانی، موضوع تصویب‌نامه شماره ٥٢٢٨٢/ت٦٦٤ مورخ ١٥/٦/١٣٦٨ و اصلاحات بعدی آن و در مورد مشمولان قانون کار مطابق احکام مندرج در قانون کار توسط دستگاه متبوع مستخدم عمل خواهدشد.

تبصره٢ـ پاداش پایان خدمت بانوان متقاضی با کمتر از بیست و پنج (٢٥) سال سابقه خدمت به میزان سنوات خدمت قابل قبول (بدون احتساب سنوات ارفاقی) محاسبه و پرداخت خواهدشد.

ماده 5- وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مکلفند در سال ١٣٨٦ اعتبار لازم برای پرداخت کسور بازنشستگی و حق بیمه سهم مستخدم و کارفرما بابت سنوات ارفاقی براساس آخرین حقوق و مزایای مشمول کسر کسور بازنشستگی را بصورت یکجا و نیز مابه‌التفاوت حقوق بازنشستگی بابت سنوات ارفاقی آنان را (همان سال) به ترتیب مقرر در تبصره (١) ماده واحده قانون محاسبه و به وزارت اعلام کند. وزارت موظف است اعتبار اعلام شده را از سر جمع اعتبارات دستگاهها کسر و به حساب صندوقهای بازنشستگی ذی‌ربط واریز نماید.

 
ماده 6- از سال ١٣٨٧ تا پنج (٥) سال پس از مهلت اجرای قانون، اعتبار لازم برای پرداخت کسور بازنشستگی و حق بیمه سهم مستخدم و کارفرما بابت سنوات ارفاقی براساس آخرین حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی بطور یکجا و با اعمال ضریب (١/١) محاسبه و در ردیف بودجه وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی، همچنین مابه‌التفاوت حقوق بازنشستگی بابت سنوات ارفاقی آن دسته از کارکنانی که تا سال قبل بازنشسته شده‌اند در ردیف جداگانه‌ای ذیل بودجه وزارت پیش‌بینی خواهدشد.

وزارت موظف است سهم هر یک از صندوقهای بازنشستگی را سالانه به حساب صندوقهای بازنشستگی ذی‌ربط واریز نماید.

تبصره ـ وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مکلفند کسور بازنشستگی و حق بیمه سهم مستخدم و کارفرما بابت سنوات ارفاقی را بطور یکجا به صندوقهای بازنشستگی پرداخت نمایند.

ماده ٧- کارکنانی که با استفاده از سنوات ارفاقی بازنشسته می‌شوند پی از بازنشستگی از امتیازاتی که در سایر قوانین و مقررات برای کارکنان بازنشسته در نظر گرفته شده یا می‌شود بهره‌مند خواهند شد.
ماده ٨- شرکتهای دولتی و مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی می‌توانند کارکنان واجد شرایط را صرفاً از محل منابع مالی خود و براساس مفاد این آیین‌نامه بازنشسته کنند.
ماده ٩ـ منظور از کارکنان قراردادی در آیین‌نامه، اشخاص زیر هستند:

الف ـ مستخدمان موقت شرکتهای دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی.

ب ـ آن دسته از مستخدمان متناظر کارکنان پیمانی شاغل در وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی دارای مقررات خاص که به موجب قرارداد به استخدام درآمده‌اند.

ج ـ کارکنانی که براساس تصویب‌نامه شماره ١٧٥٩٨ مورخ ٢٢/٣/١٣٦٢ به صورت خریـد خدمـت با رعایت قوانین و مقررات مـربوط در دستگاه‌های مشمول این قانون اشتغال دارند.

د ـ آن دسته از کارکنان مشمول قانون که براساس مجوزهای قانونی با انعقاد قرارداد در خدمت دستگاههای یادشده بوده‌اند و کسور بازنشستگی یا حق بیمه (اعم از سهم مستخدم و کارفرمای) آنها طبق مقررات به صندوقهای بازنشستگی مربوط پرداخت گردیده است.

تبصره ـ کارکنان ثابت یا عناوین مشابه دستگاههای مزبور برای استفاده از تسهیلات قانون در حکم مستخدم رسمی هستند.

ماده ١٠ـ دستگاههای مشمول موظفند فهرست کارکنان مشمول قانون را با قید مشخصات استخدامی هر یک از آنان، میزان سنوات ارفاقی و پاداش پایان خدمت پرداختی به معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور و وزارت رفاه و تأمین اجتماعی در فواصل شش ماهه ارسال کنند.

ماده 11 ـ وزارت رفاه و تأمین اجتماعی موظف است هر سال گزارش اجرای قانون را به هیئت وزیران ارایه نماید.

نیمه پر لیوان یا نیمه خالی؟

نیمه پر لیوان یا نیمه خالی؟/چگونه می توان در بدترین شرایط زندگی شاد زندگی کنیم؟

نیمه پر لیوان یا نیمه خالی؟/چگونه می توان در بدترین شرایط زندگی شاد زندگی کنیم؟
با به کارگیری قانونی خاص در شرایط زندگی همواره شاد زندگی کنید و آرامش را به زندگی خود بازگردانید.
همه اشخاص دست‌کم یک‌بار در شرایطی که مصداق بارز قانون مورفی است قرار گرفته اند؛ برای درک درست این قانون این شرایط را در ذهن تصور کنید: یک قرار کاری بسیار مهم دارید و باید مثلا ساعت ۳ در یکی از محله های شلوغ شهر حاضر باشید. از نظر خودتان، همه برنامه ریزی ها کامل و درست هستند و بر اساس آن، تصمیم می گیرید که راس ساعت ۲ از خانه بیرون بروید تا ۵ دقیقه پیش از شروع جلسه در محل موردنظر باشید.
اما با اینکه همه شرایط کاملا آماده به‌نظر می رسد و نقشه ترافیک را هم چک کرده اید و به خیال خود در ساعت مقرر در محل حضور خواهید داشت، یک اتفاق ناخواسته همانند تصادف در مسیر روی می دهد. حالا دیگر نه راه پس دارید، نه راه پیش! و مجبور هستید در وسط اتوبان، پشت ترافیک سنگین و ایست کامل خودروها به خود و شانس بد خود لعنت بفرستید.

یا مثلا هنگام خروج از پارکینگ متوجه می شوید که ریموت کار نمی کند. یا تصمیم دارید یک مطلب را سر ساعت معینی در سایت خود پست کنید و دقیقا دو دقیقه پیش از این کار، اینترنت کلا قطع می شود و هیچ ترفند و فوت&zwnjzwnj;فنی هم روی آن کارساز نیست. در نهایت مجبور می شوید کامپیوتر را ری‌استارت کرده و دوباره از نو کارهایی که یک بار انجام داده اید را تکرار کنید. و هزاران مثال مشابه دیگر که بدون شک بیشتر ما در اغلب مواقع با آن ها مواجه می شویم.
اما ماهیت اصلی این رویدادها چیست و چرا همیشه در بدترین زمان ممکن دست آدم را در حنا می گذارند؟ برای کسب آگاهی در این رابطه که در لحظات سخت و دشوار چگونه رفتار کنیم  ادامه مطلب را بخوانید.

قانون مورفی چیست؟

 

دیدگاه‌های مختلفی دربارهٔ منشأ دقیق قانون مورفی و جزئیات تشکیل اولیه آن وجود دارد. اما داستانی که همه جا در مورد منشا این قانون نوشته شده به شرح زیر است:
«از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ پروژه‌ای به نام MX۹۸۱ در منطقهٔ مورک (که بعداً به پایگاه نیروی هوایی ادوارد نامگذاری شد) برای آزمایش تحمل نیروی گرانش انسان هنگام کاهش سریع سرعت انجام شد. این آزمایش روی یک واگن که موشکی برای سرعت گرفتن و چندین ترمز هیدرولیک برای ایستادن روی آن سوار شده بود انجام می‌شد.
در ابتدا برای انجام آزمایش آدمک‌های را که در بررسی تصادفات استفاده می‌شوند به صندلی واگن می‌بستند، اما در آزمایش‌های بعدی توسط دکتر جان پاول استپ که در آن زمان سروان نیروی هوایی بود انجام شد.
در حین این آزمایش‌ها در مورد میزان دقت ابزار استفاده شده برای اندازه‌گیری نیروی وارد شده به سروان استپ، سوالاتی مطرح شد. در این زمان مورفی استفاده از کشش‌سنج الکترونیکی را که به جایگاه سروان استپ بسته می‌شد، پیشنهاد کرد.
مورفی به این نوع تحقیق علاقه‌مند بود و قبلاً تحقیق مشابهی برای اندازه‌گیری نیروهای دستگاه‌های سانتریفوژ پرسرعت انجام داده بود. دستیار مورفی اتصالات جایگاه را متصل کرد و آزمایش با یک شمپانزه انجام شد. اما حسگرهای بسته شده همه صفر را نشان می‌دادند و معلوم شد که دستیار مورفی، حسگرها را اشتباه وصل کرده بوده. در این زمان بود که مورفی این جمله را استفاده کرد: «این مرد راهی برای اشتباه کردن داشته باشد، بی‌شک اشتباه می‌کند» و با اینکه پیشنهاد شد که آزمایش دوباره با اتصالات صحیح انجام شود، از گروه خارج شد.»
واقعیت این است که همه قوانین مورفی از روی بدبینی ساخته شده‌اند. البته مرهمی موقتی برای کاهش درد بدبیاری ها هم محسوب می شود و خلاصه آن این عبارت است: «اگر بتواند بشود، می‌شود.»

به زبان ساده تر باید گفت، طبق قانون مورفی همیشه همه چیزها در بدترین و نامناسبترین زمان به خطا می‌روند و کارها را لنگ می‌گذارند. معمولاً هنگامی که شخصی همواره بدشانسی می‌آورد او را مشمول قانون مورفی می‌نامند.
در حال حاضر تعداد قوانین مورفی به قدری زیاد شده اند که حساب آن از دست خارج است. اما در ادامه تعدادی از معروف‌ترین آن ها را انتخاب کرده ایم.
اگر شما از یک صف به صف دیگری رفتید، سرعت صف قبلی بیشتر از صف فعلی خواهد شد.
لبخند بزنید فردا همه چیز بدتر خواهد شد.
اتوبوس، قطار، هواپیما و… همیشه دیرتر از موعد حرکت می کنند؛ مگر آنکه شما دیر برسید.
احتمال بد پیش رفتن کارها نسبت مستقیم با اهمیت آنها دارد.
هیچ کاری آن‌قدر ساده نیست که به‌نظر می رسد.
هرگاه به دروغ به رئیس خود بگویید که علت تاخیر شما پنچر شدن چرخ ماشین‌تان بوده، روز بعد چرخ ماشین شما پنچر خواهد شد.
هرگاه چیزی را دور بیندازید، به محض آنکه دیگر به آن دسترسی نداشته باشید به آن نیاز پیدا خواهید کرد.
هروقت که دست‌تان روغنی یا خیس باشد نوک دماغ‌تان شروع به خارش خواهد کرد.
وقتی قبل از امتحانات نکات را مرور می کنی، مهم‌ترین‌شان ناخوانا‌ترین‌شان است.
هرگاه کفش نو را برای نخستین بار به پا کنید همه پایشان را روی آن خواهند گذاشت!
هر چیزی که بتواند خراب شود خراب میشود؛ آن هم در بدترین زمان ممکن.
همه خوب‌ها تصاحب شده‌اند، اگر تصاحب نشده باشند، حتما دلیلی دارد.
احتمال روبه‌رو شدن با یک آشنا، وقتی که با کسی هستید که مایل نیستید با او دیده شوید افزایش می‌یابد.
هیچ کاری به آن سادگی که به‌نظر می آید نیست.
اگر چیزی از دست‌تان بیفتد، بدون شک به پرت‌ترین گوشه ممکن خواهد خزید.
وقتی می خواهید به کسی ثابت کنید که یک ماشین کار نمی کند، کار خواهد کرد.
نسبت خارش هر نقطه از بدن با میزان دسترسی آن نقطه نسبت عکس دارد.
اگر به نظر می رسد همه چیزها خوب پیش می روند حتما چیزی را از قلم انداخته اید.
هر وقت دنبال چیزی می گردید، همیشه در آخرین مکانی که جستجو می کنید آنرا پیدا می کنید.
همیشه نان از طرفی که به آن کره مالیده اید روی زمین می افتد.
اگر شما هم نمونه های دیگری از این قانون را می شناسید و خودتان هم تجربه کرده اید، می توانید در بخش نظرات آن را با ما در میان بگذارید.

نکاتی برای رسیدن به آرامش در لحظات سخت زندگی

 

 به چیزهایی فکر کنید که دارید، نه چیزهایی که ندارید. شما همانی هستید که هستید و همان چیزهایی را دارید که همین الان دارید. آنقدرها هم نمی‌تواند بد باشد چون اگر غیر از این بود قادر به خواندن این مقاله در این لحظه نبودید. مسئله مهم این است که یک فکر مثبت پیدا کنید که الهام‌بخش شماست و به شما برای پیش رفتن در زندگی انگیزه می‌دهد. به این فکر بچسبید و روی آن تمرکز کنید. ممکن است تصور کنید که چیزهای زیادی ندارید یا اصلاً هیچ چیز ندارید، اما ذهنتان را دارید که می‌تواند به شما انگیزه دهد. برای پیش رفتن در زندگی همین برایتان کافی است. 
دست و پنجه نرم کردن با مشکلات بخش طبیعی رشد و پیشرفت است. بخشی از زندگی و رشد کردن تجربه، مشکلات غیرقابل‌انتظار است. آدمها کارشان را از دست می‌دهند، بیمار می‌شوند و گاهی در تصادفات رانندگی جان خود را از دست می‌دهند. وقتی جوان‌تر هستید و همه چیز خوب پیش می‌رود، تجسم این واقعیت تلخ کمی دشوار است. هوشمندانه‌ترین و گاهی سخت‌ترین کاری که در چنین موقعیت‌هایی می‌توانیم انجام دهیم این است که عصبانی شویم. باید بدانید که این خشم احساسی فقط همه چیز را بدتر می‌کند. و این اتفاقات بد آنقدرها هم که به نظر می‌رسند بد نیستند و حتی اگر اینطور باشند، فرصتی برای قوی‌تر شدن به ما می‌دهند.
 اشکالی ندارد که برای مدتی از هم بپاشید. لازم نیست همیشه وانمود کنید که قوی هستید و هیچ نیازی نیست که مدام ثابت کنید که همه چیز خوب پیش می‌رود. همینطور نباید نگران باشید که بقیه چه فکری می‌کنند. اگر لازم است گریه کنید، اشک ریختن عملی کاملاً سالم است. هر چه زودتر این کار را بکنید، زودتر خواهید توانست دوباره لبخند بزنید. و لبخند زدن همیشه به معنی خوشحال بودن فرد نیست. گاهی اوقات به این معنی است که آنقدر قوی هستند که در مواجهه با مشکلاتشان لبخند بزنند.