اداره اموربازنشستگان وموظفین آموزش وپرورش استان فارس
وبلاگ اطلاع رسانی و خبریاداره اموربازنشستگان وموظفین آموزش وپرورش استان فارس
وبلاگ اطلاع رسانی و خبریروش هایی برای کم کردن مصرف پلاستیک
آلوده شدن کره زمین با پلاستیک ها یکی از بزرگترین مشکلات زیست
محیطی امروز به شمار می رود و تهدیدی است برای حیات در زمین و دریا و به
همین دلیل شعار امسال روز جهانی زمین "پایان دادن به آلودگی با پلاستیک"
انتخاب شده است.
ابتدا ۱۰ واقعیت تکان دهنده مطرح و بعد شش راه ساده برای مقابله با این معضل جدی محیط زیستی پیشنهاد شده است.
۱۰ واقعیت تکان دهنده درباره پلاستیک
همزمان
با مناسبت جهانی روز زمین ۱۰ واقعیت تکان دهنده درباره پلاستیک و تاثیر
مخرب آن بر محیط زیست را گرد آورده و منتشر کرده که به شرح زیر است:
۱.
از دهه ۵۰ میلادی که اولین پلاستیک ها وارد بازار شدند تاکنون ۸.۳ میلیارد
تن پلاستیک تولید شده است. تولید سالانه پلاستیک به اندازه کل وزن بشریت
است.
۲. تقریبا هر ذره پلاستیک که تولید شده همچنان به یک شکل یا نوعی وجود دارد (به استثنا مقدار کمی که در اثر سوزاندن از بین می‌رود).
۳.
۹۱ درصد پلاستیکی که دور انداخته می شود قابل بازیافت نیست و چون
باکتری‌های خاک نمی‌توانند پلاستیک را تجزیه و به کود تبدیل کنند،
زباله‌های پلاستیکی صدها و حتی هزاران سال در طبیعت باقی می‌مانند.
۴. هر سال حدود ۵۰۰ میلیون نی پلاستیکی در آمریکا مصرف می شود؛ مجموع طول این نی ها دو برابر محیط کره زمین است.
۵. هر دقیقه حدود دو میلیون کیسه پلاستیکی یکبار مصرف در سراسر جهان استفاده می شود.
۶.
فقط در آمریکا هر سال ۱۰۰ میلیارد کیسه پلاستیکی مصرف می‌شود که اگر آنها
را به یکدیگر گره بزنیم طول آن به اندازه ۷۷۳ برابر محیط کره زمین خواهد
بود.
۷.
در سراسر جهان هر یک دقیقه یک بطری پلاستیکی خریداری می‌شود و تخمین زده
شده تا سال ۲۰۲۱ به بیش از ۵۰۰ میلیارد بطری برسد که کمتر از نصف آن
بازیافت خواهد شد.
۸.
هر ساله هشت میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوس‌ها می‌شود و با آن می‌توان هر
فوت مربع از سواحل دنیا را با پنج کیسه پر از آشغال پلاستیکی پوشاند.
۹. تعداد ذرات میکروسکوپی پلاستیکی که در اقیانوس‌ها وجود دارد بیشتر از ستاره‌های کهکشان راه شیری است.
۱۰. اگر تولید پلاستیک محدود نشود تا سال ۲۰۵۰ وزن آلودگی پلاستیک از وزن ماهی‌های دریا بیشتر خواهد شد.
شش قدم ساده برای کم کردن مصرف پلاستیک
این شش قدم ساده و عملی برای کم کردن مصرف پلاستیک شروع خوبی برای ادای سهم خود در راه "پایان دادن به آلودگی پلاستیک" در جهان است:
۱. از خریدن بطری‌های یک بار مصرف آب تا حد امکان خودداری کنید. همراه خود ظرف آب داشته باشید و آب لوله‌کشی بنوشید نه آب بطری.
۲.
نی های پلاستیکی یکی از ۱۰ لوازمی است که سواحل را آلوده کرده است. از نی
پلاستیکی استفاده نکنید و به فروشندگان غذا و نوشیدنی توصیه کنید از نی‌های
کاغذی که جذب طبیعت می‌شوند استفاده کنند.
۳.
همراه داشتن یک قاشق و چنگال باعث می شود که از کارد و چنگال یک بار مصرف
استفاده نکنید. اگر هر روز بیرون خانه غذا می خورید تصور کنید خود شما چه
مقدار قاشق و چنگال پلاستیکی در سال استفاده می‌کنید.
۴.
از مصرف محصولاتی که ریزدانه های پلاستیکی (میکروبید) یا ذرات براق اکلیل
دارند خودداری کنید. با مصرف این نوع محصولات ناخواسته مقدار زیادی ذرات
پلاستیک وارد آب های کره زمین می کنید.
۵. همیشه کیسه خرید چند بار مصرف به همراه داشته باشید و از کیسه های یک بار مصرف تا حد امکان استفاده نکنید.
۶. میوه و سبزی‌های باز و بدون بسته‌بندی پلاستیکی بخرید.
زندگی پلاستیکی
در زندگی پلاستیکی دنیای مدرن حتی در غذا هم بیماری می‌خوریم ، بی‌آنکه بدانیم.
ولید
زباله،تفکیک و بازیافت آن در حوزه مدیریت شهری از موضوعات بسیار حائز
اهمیتی به شمار می رود که این امر در کلانشهرهای ایران همچون بسیاری از
دیگر کشورها از دغدغه ها و معضلات جدی محسوب می شود.بر اساس آمار بانک جهانی،روزانه 3 میلیون و 500 هزار تن زباله در سراسر دنیا تولید می شود که سهم ایران در این حجم انبوه،40 هزار تن برآورد می شود،به تعبیری بیش از 1 درصد از تولید زباله توسط مردم ایران تولید می شود.
بر اساس آمار منتشر شده در رسانه ها،20 درصد از این میزان معطوف به زباله های خشک و 4 درصد نیز به زباله های پلاستیکی و پلیمری مربوط می شود.
اگرچه این 4 درصد در یک نگاه کلی چندان قابل توجه به نظر نمی رسد اما معضلات و چالش مواد پلیمری و پلاستیکی برای محیط زیست بسیار فراتر و عمیق تر از این اعداد وارقام است.
بر اساس اظهار نظر کارشناسان در صورت ایفای نقش تنها 20 درصد از شهروندان در امر تفکیک زباله از بروز بسیاری معضلات زیست محیطی پیشگیری خواهد شد.
* موادی با پایداری 300 تا 1000 سال!
مجتبی یزدانی،معاون خدمات شهری شهرداری تهران،چندی پیش با هشدار نسبت به دشواری و پیچیدگی تجزیه مواد پلاستیکی عنوان کرد:مواد پلیمری با ماندگاری 300 تا 1000 سال به عنوان موادی تجزیه ناپذیر،مسبب و عامل بسیاری از معضلات و نارسایی های زیست محیطی خواهد بود.
وی معتقد است:با مشارکت عمومی مردم بخش قابل توجهی ار معضلات احتمالی ناشی از مواد اینچنینی مهار و کنترل خواهد شد.
آنچنان که این مقام مسئول عنوان کرد:هر خانواده ایرانی بصورت میانگین در طول روز 3 کیسه پلاستیکی وارد چرخه محیط زیست می کند که در صورتِ کاهشِ تنها یک کیسه پلاستیکی در هفته در مصرف قریب به یک میلیارد کیسه در طول سال صرفه جویی می شود.
این ارقام و اعداد نشان دهنده تاثیر بسیار برجسته و نافذ مشارکت عمومی شهروندان در مقابله و کنترل این معضل و مخاطره زیست محیطی در فرایند تولید زباله است.
* ایران جزء 10 کشور نخست مصرف ظروف پلاستیکی
آنچنان که در رسانه ها و جراید عنوان شده،میزان پلاستیک تولیدی در ایران به بیش از 177 هزار تن در سال تخمین زده می شود.
این رقم بصورت میانگین معادل 500 تن در روز بر آورد می شود که به واقع این میزان در ارزیابی ها و بررسی های انجام شده،ایران را جزء10 کشور نخست مصرف کننده ظروف پلاستیکی قرار داده است.
بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا این کشور تنها در طول یکسال،32 میلیون تن ضایعات پلاستیکی تولید کرده که تنها حدود 9 درصد از آن به چرخه بازیافت باز گشته و مابقی آن در محیط زیست رها سازی شده است،به واقع می توان گفت این معضل در کشورهای توسعه یافته نیز چالش برانگیز است.
*مواد پلیمری و پلاستیکی منشا 77 نوع بیماری است
محمد گلمکانی،رئیس ستاد محیط زیست شهرداری تهران در تشریح عوارض و تبعات ناگوار مواد پلاستیکی و پلیمری می گوید:ظروف یکبار مصرف پلیمری و کیسه های پلاستیکی در صورت تماس با مایعات و مواد غذایی در دمای بالای 40 درجه،ماده ای شیمیایی موسوم به ( استایرن ) از خود تولید می کند که منجر به تلخی غذا خواهد شد.
وی می گوید:مواد اینچنینی می تواند مسبب بروز بیش از 77 نوع از بیماری ها از جمله سرطان شود و مواردی همچون کم اشتهایی،عصبانیت،جهش در زنان باردار و بیماری های ریوی و گوارشی از دیگر عوارض این ظروف به شمار می رود.
اظهارت این مقام مسئول در شرایطی در روزنامه همشهری منتشر شده که در طول سالیان اخیر استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی به نحو فزاینده ای تشدید شده و در بسیاری از مراسم رسمی و غیر رسمی،استفاده از ظروف پلاستیکی بسیار مشهود و بارز است.
امید آن می رود با فرهنگ سازی هر چه بیشتر،بستر و زمینه ای فراهم شود که با یک عزم عمومی،تمایل به استفاده از چنین ظروفی به حداقل ممکن کاهش یابد که در غیر اینصورت با استمرار وضع موجود،بروز و شیوع بسیاری از بیماری ها دور از ذهن نخواهد بود.